Το μιούζικαλ για παιδιά και νέους «Σιωπή, ο βασιλιάς ακούει» ταξιδεύει στη Βέροια

Δωρεάν είσοδος με δελτία προτεραιότητας

Το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. και η Κ.Ε.Π.Α. Δήμου Βέροιας υποδέχονται την παραγωγή της Εναλλακτικής Σκηνής της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, το μουσικό θέατρο για παιδιά και νέους με τίτλο «Σιωπή, ο βασιλιάς ακούει». Θα πραγματοποιηθούν δύο παραστάσεις, το Σάββατο 14 Μαΐου 2022 και ώρες 11:00π.μ. και 7:00μ.μ., στο Χώρο Τεχνών Βέροιας. Η είσοδος είναι ελεύθερη, με δελτία προτεραιότητας, τα οποία θα διατίθενται από τις γραμματείες του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. και της Κ.Ε.Π.Α.

Το σπινθηροβόλο «μικρό μιούζικαλ» Σιωπή, ο βασιλιάς ακούει των Νίκου Κυπουργού και Θωμά Μοσχόπουλου, η επιτυχημένη παραγωγή της Εναλλακτικής Σκηνής της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, καταφθάνει στη Βέροια, στη σκηνή του Χώρου Τεχνών για να γοητεύσει το κοινό με το χιούμορ, την ποιητική του φλέβα και την ανατρεπτική του διάθεση με μια συναρπαστική παραγωγή με άφθονο χιούμορ, ελκυστικές μελωδίες και εντυπωσιακά σκηνικά και κοστούμια.

Είσοδος ελεύθερη με δελτία προτεραιότητας (τα δελτία διατίθενται από τις γραμματείες του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. και της Κ.Ε.Π.Α. Δήμου Βέροιας, 3ος όροφος Χώρου Τεχνών, πληροφορίες 2331078140, 2331078100).

Το Σιωπή, ο βασιλιάς ακούει αποτελεί μια ιδεώδη εισαγωγή στον υπέροχο κόσμο της μουσικής για παιδιά κάθε ηλικίας και θα παρουσιαστεί στον Χώρο Τεχνών Δήμου Βέροιας για δύο μοναδικές παραστάσεις το Σάββατο 14 Μαΐου 2022 στις 11.00 και στις 19.00, στο πλαίσιο της περιοδείας του έργου σε έξι πόλεις της Ελλάδας. Η είσοδος για το κοινό είναι ελεύθερη.

Το έργο παρουσιάζεται σε νέα, ευρηματική σκηνοθεσία του Θοδωρή Αμπαζή, γνωστού για μια σειρά από σκηνοθετικές προτάσεις που συγχωνεύουν αξεδιάλυτα το μουσικό με το θεατρικό στοιχείο, και στελεχώνεται με μια εξαιρετική διανομή λαμπερών λυρικών ερμηνευτών με τη συμμετοχή πενταμελούς μουσικού συνόλου. Η θεματολογία, οι διασκεδαστικές ερμηνείες και η εξαιρετικά άμεση μουσική γραφή κάνουν τις βασικές έννοιες της μουσικής να μεταδίδονται απευθείας ακόμη και στο αμύητο κοινό, σαν παιχνίδι.

Τη μουσική υπογράφει ο Νίκος Κυπουργός, το λιμπρέτο ο Θωμάς Μοσχόπουλος σε συνεργασία με τον συνθέτη, τη μεταγραφή για μικρό σύνολο ο Χαράλαμπος Γωγιός
το σκηνικό και τα κοστούμια ο Κέννυ ΜακΛέλλαν και τους φωτισμούς ο Νίκος Σωτηρόπουλος. Συνεργάτιδα σκηνοθέτρια η Ελεάνα Τσίχλη.

Τους ρόλους ερμηνεύουν οι Παύλος Πανταζόπουλος (Βασιλιάς), Βάσια Ζαχαροπούλου (Μούσα), Δημήτρης Ναλμπάντης (Μουσικός). Μουσικοί: Ηλίας Σκορδίλης (κλαρινέτο), Ιωάννα Γανίτη (τρομπέτα), Ιάκωβος Παυλόπουλος (κρουστά), Φρίξος Μόρτζος (πιάνο), Σοφία Ευκλείδου (βιολοντσέλο)

Μια φορά κι έναν καιρό…

Ο βασιλιάς της μουσικής δεν είναι ποτέ ευχαριστημένος, όποιο μουσικό κομμάτι κι αν του παρουσιάζει ο μουσικός της αυλής του. Τον μουσικό από την απελπισία του έρχεται να βγάλει η Μούσα, που βρίσκει με τη σειρά της μια ευκαιρία να «ξαναμπεί στη δουλειά» από την οποία είχε αποκοπεί μετά τις ένδοξες εποχές του Σούμπερτ, του Μότσαρτ και του Μπαχ. Η μούσα επιστρατεύει τις επτά νότες ως συμμάχους και εμπνέει στον μουσικό ένα υπέροχο έργο. Ούτε κι αυτό, όμως, αφήνει ικανοποιημένο τον βασιλιά! Είναι καιρός, λοιπόν, τη λύση να δώσει (όπως πάντα!) η φαντασία… Η Μούσα σκέφτεται κάτι καινούριο: Εμφανίζεται στον βασιλιά μεταμφιεσμένη σε διάσημο μουσικό από το εξωτερικό, του οποίου τη μουσική, τάχα, μπορούν να την ακούσουν μόνο όσοι έχουν πραγματικό γούστο και μουσικές γνώσεις. Και, φυσικά, ούτε ο βασιλιάς ούτε η αυλή του τολμούν να παραδεχθούν ότι το «αριστούργημα» που τους παρουσιάζει η Μούσα δεν είναι στην πραγματικότητα παρά…

Εμπνευσμένο από το παραμύθι του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν «Τα καινούρια ρούχα του βασιλιά» αλλά και αφιερωμένο, απροσδόκητα, στη μνήμη του Αμερικανού πρωτοπόρου Τζων Κέιτζ, το «Σιωπή, ο βασιλιάς ακούει» γράφτηκε το 1993 και παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών το 1994. Ακροβατώντας δεξιοτεχνικά ανάμεσα στη λυρική παράδοση και τον παιγνιώδη μεταμοντερνισμό, το έργο αποτελεί, ταυτόχρονα, μια ιδανική εισαγωγή τόσο των μικρών όσο και των μεγάλων θεατών στις έννοιες, τις τεχνικές και τα εργαλεία της μουσικής γραφής καθώς και μια επίθεση, ξεκαρδιστική και ανελέητη, στους κάθε λογής σνομπισμούς και υποκρισίες που λυμαίνονται και απονεκρώνουν τόσο τον χώρο της μουσικής δημιουργίας όσο και εκείνον της πρόσληψης.