Στο στόχαστρο των θαμώνων της πλατείας Δημαρχείου τα ασανσέρ του πάρκινγκ

Ανακοίνωση σχετικά με τους συνεχόμενους βανδαλισμούς που δέχεται από τους θαμώνες της η πλατεία Δημαρχείου και ειδικά οι καμπίνες του ασανσέρ, εξέδωσε πριν από λίγο ο δήμος Βέροιας. Όπως αναφέρει, παρά τις προσπάθειες που γίνονται για να καθαριστούν, οι θαμώνες της πλατείας επιστρέφουν και μέσα σε λίγες μέρες τις ρυπαίνουν ξανά. Μάλιστα ο
δήμος συμπεριλαμβάνει στην ανακοίνωση και δυο φωτογραφίες με την εικόνα της καμπίνας πριν και μετά τον καθαρισμό της. Αναλυτικά η ανακοίνωση: 

πριν

«Από τις 16-10-2001, ημέρα των εγκαινίων του Δημαρχείου Βέροιας, η πόλη μας, στην κεντρικότερή της περιοχή, απέκτησε τη νεώτερη πλατεία της. Στα δέκα εφτά (17) χρόνια, που ακολούθησαν, έως σήμερα η πλατεία Δημαρχείου έχει αναδειχθεί σε σημείο αναφοράς για τους πολίτες ενώ έχει φιλοξενήσει πολλά και σημαντικά γεγονότα με κοινωνικό, πολιτικό και πολιτιστικό περιεχόμενο. Το Δημαρχιακό Μέγαρο και η πλατεία του έχουν υψηλή αισθητική και λειτουργική αξία. Ωστόσο, τα επικείμενα της πλατείας κατά καιρούς έχουν γίνει αναίτια, στόχος βανδαλισμών από ορισμένους θαμώνες της πλατείας, που κινούνται σε μία παράλληλη δική τους λογική.

Ο Δήμος αποκαθιστά τα κατεστραμμένα αλλά εκείνοι επανέρχονται για να τιμωρήσουν άραγε ποιους και γιατί; Εκτός βέβαια από το σύνολο των δημοτών στους οποίους ανήκουν και τους οποίους εξυπηρετούν τα δημόσια κτήρια και οι δημόσιοι χώροι.
Στην ανατολική γωνία του Δημαρχείου υπάρχει μία καλαίσθητη καμπίνα ανελκυστήρα, που συνδέει την πλατεία με τον υπόγειο σταθμό αυτοκινήτων.
Η παράπλευρη επιφάνειά του είναι επενδυμένη, από κατασκευής, με καθρέφτες, στοιχείο, που αναδεικνύει αισθητικά το χώρο. Ωστόσο, ποτέ δεν αφέθηκε να λειτουργήσει, όπως φαντάστηκαν και σχεδίασαν οι αρχιτέκτονες και οι μηχανικοί.

μετά

Ο Δήμος καθάρισε τους καθρέφτες της υπέργειας καμπίνας από τα ρυπαρογραφήματα για να την επαναφέρει αισθητικά κατά τα μέσα του Ιανουαρίου 2018. Τις αμέσως επόμενες μέρες οι ρύποι επανήλθαν κατά τη λογική των θαμώνων της πλατείας.

Η χρήση του δημόσιου χώρου, είναι η προέκταση του σπιτιού μας, είναι αντανάκλαση της αγάπης για τον τόπο, που ζούμε, δρούμε, δημιουργούμε και χαιρόμαστε και εν τέλει της παιδείας και του πολιτισμού μας γενικότερα.
Η προστασία του δημόσιου χώρου είναι πρωτίστως ένα ζήτημα αυτοσεβασμού και αποτελεί ευθύνη όλων μας».