«Αλέφαντος»: «Qu'est-ce que c'est Χαροντάκης;»

Γεια και χαρά σε όλους τους λάτρεις της στρογγυλής θεάς. Επίτηδες δεν σχολίασα χθες τον αγώνα της Βέροιας μέσα στον Ολυμπιακό, γιατί ήμουν μέσα στα νεύρα. Αισθάνθηκα ντροπή για την εξάρα που φάγαμε στο Λιμάνι. Και βλέπω την άλλη μέρα, κάποιους παίκτες μας στην Μητροπόλεως σαν να μην συμβαίνει τίποτα. Έπιναν την καφεδάρα τους και κάνανε και αστειάκια. Ρε πάτε καλά;
Φάγατε ολόκληρη εξάσφαιρη σφαλιάρα και εσείς στον κόσμο σας; Λίγη τσίπα δεν έχετε; Πάμε τώρα στην ποδοσφαιρική ανάλυση που μόνο από τον «Αλέφα», μπορείτε να διαβάσετε. Καταρχήν ρε εσύ Βοσνιάδη, τι όνειρο είδες το προηγούμενο βράδυ. Τι ενδεκάδα ήταν αυτή που μου κατέβασες;

Είναι δυνατόν να αφήνεις έξω τον Άρτσε; Τον καλύτερο παίκτη της προηγούμενης χρονιάς. Έναν χάφαρο που θα σου κρατήσει μπαλίτσα στο κέντρο. Θα σου κερδίσει φάουλ με αποτέλεσμα να δίνει ανάσες στην άμυνά σου και επιπλέον θα σου βγάλει μια - δυο κάθετες πάσες στον άξονα, μπας και γίνει το γκολ.

Ο Λόπεζ αν και δεν ευθύνεται για τα γκολ που έφαγε, γιατί απλά δεν υπήρχε άμυνα μπροστά του, τον είδα ασταθή. Στις εξόδους του δεν είχε σιγουριά και γλυστρούσε η μπάλα από τα χέρια του. Έχουν περάσει και τα χρόνια πλέον. Νομίζω πως ο Καντιμοίρης θα πρέπει να ξεκινήσει με την ΑΕΚ. Χαροντάκης σου λέει ο άλλος. Qu'est-ce que c'est Χαροντάκης απαντάω εγώ! Φάγαμε τρία γκολάκια σ' ένα ημίχρονο επειδή αυτός ήταν εκτός γηπέδου!

Ειδικά εκείνο το γύρισμα στο Λόπεζ, που παραλίγο να εκμεταλευτεί ο Ιντέγιε, τα έλεγε όλα! Μόνιμα εκτός θέσης, τρακαρισμένος και «μαμ κακά και νάνι». Αν είναι δυνατόν. Ευτυχώς, που τον έβγαλε στο ημίχρονο ο προπονητής του, γιατί θα είχε εκτεθεί ακόμα περισσότερο. Τον προστάτευσε! Πάμε τώρα στην άμυνα. «Πρόσεχα την Πολυχρονοπούλου, που πρόσεχε την Ξανθοπούλου, που μίλαγε με τη Γιαδικιάρογλου» ήταν το έργο. Ωχ Παναγίτσα μου! Τι αεροδιάδρομος ήταν αυτός ανάμεσα στα δύο στόπερ;

Έβλεπα τον Μαραγκό. Κουνούσε δεξιά και αριστερά το κεφάλι του, σήκωνε ψηλά τα χέρια και τα πόδια, αλλού πατούσε και αλλού βρισκόταν. Πολύ κακή εμφάνιση από εναν ποδοσφαιριστή που ναι μεν τον αγαπάμε, γιατί είναι γνήσιο Βεροιωτάκη και αγαπάει την φανέλα της «Βασίλισσας», αλλά από την άλλη πλευρά θα πρέπει να βελτιωθεί και να σοβαρέψει το παιχνίδι του. Ο Μελλίσης αργός! Δεν έμπαινε πρώτος στις φάσεις και σε καμία στιγμή δεν έδειξε ότι μπορεί να ηγηθεί στην άμυνα. Ο Μαλόν μου άρεσε. Καλός μαχητικός και από δεξιά δεν παιρνούσε φάση. Έκανε ότι μπορούσε το παιδί, σε αντίθεση με τον αριστερό μπακ που έπινε καφέ επάνω στον ασβέστη.

Είδα και την επιστροφή του Μπαλάφα. Ο Σωτηράκης επανήλθε μετά από απουσία πολλών μηνών και φαινόταν πως είναι επηρεασμένος από τον τραυματισμό του. Έδειχνε διστακτικός και δεν είχε καλά πατήματα. Το τόπι το γνωρίζει, αλλά θέλει χρόνο για να προσαρμοστεί. Αυτός που με απογοήτευσε και περίμενα περισσότερα πράγματα από αυτόν ήταν ο Παπαδόπουλος. Ειδικά στο πρώτο ημίχρονο ήταν αλλού για αλλού. Πολλές λάθος πάσες και δεν έκοβε καθόλου. Ελπίζω να βελτιωθεί στην συνέχεια και να βρει χημεία με τον Μπαλάφα στο κέντρο. Για τους άλλους δύο Μαρτίνεθ και Σαρπόγκ, δεν θα σχολιάσω τίποτα, γιατί απλά δεν ακούμπησαν μπάλα. Θα μου πεις δεν πήραν καν ούτε μια σωστή πάσα από τους συμπαίκτους τους. Παπάρια μάντολες λέω εγώ. Ούτε μια κούρσα δεν έκαναν, ούτε μια προσωπική ενέργεια. Έλεος!

Αυτός που μου άρεσε ήταν ο Τόνι Κάλβο. Διεισδυτικός, γρήγορος με ντρίπλα, έδειξε πως θα βοηθήσει φέτος τη «Βασίλισσα». Έχει έκρηξη και θράσσος στο παιχνίδι του. Δεν ξέρω αν έχει το τελείωμα των φάσεων. Θα τον δούμε στα επόμενα παιχνίδια. Και τέλος Καπετάνος. Ήταν ο μοναδικός που τίμησε το μεροκάματό του. Όχι μόνο γιατί παστέλωσε το γκολάκι, αλλά γιατί έτρεχε, μοχθούσε, ίδρωνε και είχε τσαμπουκά.

Στην φάση του γκολ, γούσταρα που τον είδα να τα βάζει με τους αντίπαλους αμυντικούς. Όχι σαν τους άλλους που είχαν φύγει εγκεφαλικά από το γήπεδο στο 25 λεπτό της συνάντησης. Είχε νεύρο μέσα του! Μάθε μπαλίτσα από τον άρχοντα και άκου αυτό που θα σου πω. Βοσνιάδη, αυτό το ματς ήταν καμπανάκι. Αν συνεχίσεις έτσι και φας και καμιά τριάρα από την ΑΕΚ την επόμενη αγωνιστική, δεν σε βλέπω να βγάζεις παρέλαση. Όχι αυτήν στις 28 Οκτωβρίου, αλλά την απελευθέρωση της Βέροιας στις 16 Σεπτεμβρίου.