που την πρωινή ησυχία σπάει μόνο το κελάρυσμα του ποταμού, πρέπει να προκαλεί ένα συναισθηματικό «jet lag». Ο Αλιάκμονας σε αυτό το σημείο φαρδαίνει και η ροή του είναι απαλή. Δίνει την εντύπωση μιας μικρής λίμνης. Και είχε μια ηλιόλουστη μέρα! Ήδη από το επόμενο πρωί σύμφωνα με πληροφορίες του «Βεροιώτη», οι νέοι κάτοικοι του στρατοπέδου Αρματολού Κόκκινου, ανακάλυψαν την «παραλία» του Αλιάκμονα και κατέβηκαν στις όχθες του. Η επίσκεψη στα καταστήματα του χωριού για προμήθεια ειδών πρώτης ανάγκης έσπασε τον πρώτο πάγο. Η κατάσταση εξομαλύνεται, όχι απλώς γρήγορα, αλλά άμεσα μετά την πρώτη φαιδρή νύχτα που «διαφήμισε» άλλη μια φορά τη Βέροια.
Από την άλλη είναι γνωστό στους πάντες πως δεν υπάρχει ξένος που να ήρθε στη Βέροια και να μην πρόκοψε. Από επιχειρηματίες και καταστηματάρχες, μέχρι γιατρούς, υδραυλικούς, ποδοσφαιρικούς παράγοντες και πλανόδιους Aφρικανούς πωλητές cd. Δεν το 'χει η πόλη με τον τοπικισμό!
Σε σημείο που πολλοί να διαμαρτύρονται πως θα 'πρεπε κάπως περισσότερο να επιδεικνύεται η τοπική αλληλεγγύη. Φέρνουν μάλιστα το παράδειγμα της Νάουσας που, για να το πούμε κομψά, διεκδικούσε πάντα δική της ταυτότητα, αλλά και το ultimate παράδειγμα της Κοζάνης, όπου η λαϊκή θυμοσοφία λέει το γνωστό: «Ούτε Εβραίος έμπορος δεν στέριωσε στην Κοζάνη». Τυχεροί λοιπόν και δεν το ξέρουν ακόμα σε όλη του την έκταση τουλάχιστον, γιατί την φυσική ομορφιά την έχουν ήδη ανακαλύψει. Αν οι τοπικές αρχές δείξουν την στοιχειώδη ικανότητα συντονισμού θα ανακαλύψουν σύντομα και τα υπόλοιπα.
Καραφερριώτης
