Έτσι διασκέδαζαν οι Βεροιώτες τις δεκαετίες '70, '80 και '90

Πολύχρωμα φώτα, ντισκόμπαλες, δυνατή μουσική, ρυθμός, παντελόνια καμπάνες, μεγάλες ζώνες και φουντωτά μαλλιά. Οι ντίσκο της Βέροιας τις δεκαετίες του 1970, του 1980 και του 1990, έγραψαν τη δική τους ιστορία και αποτέλεσαν σταθμούς για τη διασκέδαση στην πόλη. Σπηλιά, Αστόρια, Contessa, Bolero, Zanna, Μeridian, Queen Vergina, Μεγας Αλεξανδρος, Medieval, Παιδιά της Ειρήνης, Saloon, Horse, Μιράζ, Graffiti, Γκαράζ, Pallas...
Petit Palais, Wild Rose, Σκορπιός, Και, Φουρνος, Βενετικο, Καπιτώλιο, Ellis, Ενοδία, είναι μόνο μερικά από τα ονόματα των μαγαζιών που γέμιζαν καθημερινά από χιλιάδες Βεροιώτες που χόρευαν ασταμάτητα στους ρυθμούς της disco μουσικής. Κάποιοι θα διαβάσουν αυτά τα ονόματα και θα συγκινηθούν, θα νοσταλγήσουν εκείνες τις εποχές, ενώ κάποιοι άλλοι πιθανώς να μην γνωρίζουν καν την ύπαρξή τους. Σε όποια από τις δύο γενιές και αν ανήκετε, κάντε μαζί μας ένα ταξίδι στην ιστορία της Βέροιας μέσα από τα νυχτερινά μαγαζιά που άφησαν εποχή! Η εποχή που οι disco ήταν γεμάτες κάθε μέρα της εβδομάδας Μπορεί τα τελευταία χρόνια και λόγω της οικονομική κρίσης να έχουμε συνηθίσει να βγαίνουμε μία, το πολύ δύο φορές την εβδομάδα, ωστόσο υπήρξε μία εποχή που κάθε μέρα τα μαγαζιά γέμιζαν με κόσμο. 

Όπως μας περιγράφει ο γνωστός Ντί Τζέι της Βέροιας, Ρήγας Παπαδημητρίου που εργάστηκε στα πιο γνωστά νυχτερινά κέντρα της εποχής «Η Δευτέρα ήταν ίδια με την Παρασκευή. Ο κόσμος αλήθεια διασκέδαζε, χόρευε, όλα τα μαγαζιά είχαν πίστες, η διασκέδαση τότε ήταν αθώα». Ένα club που ξεχώρισε από τα μέσα της δεκαετίας του 1980, σύμφωνα με τον ίδιο, ήταν ένα τεράστιο μαγαζί, με διακόσμηση - υπερπαραγωγή, όπως λέει χαρακτηριστικά, που τα μηχανήματα του ήχου ήρθαν από το εξωτερικό, το εκπληκτικό Βαρελάδικο. «Στο κέντρο ήταν τα μικρότερα μαγαζιά, ενώ έξω από την πόλη, ήταν τα πιο μεγάλα, χωρητικότητας ακόμα και 1.000 ατόμων». «Υπήρχαν 30 μαγαζιά μόνο στο κέντρο της Βέροιας». Η αρχή των disco, όπως μας λέει, έγινε στο κέντρο, στο οποίο λειτουργούσαν πάρα πολλά μαγαζιά! Τότε, τα μπαράκια που υπήρχαν στο κέντρο ήταν υπόγεια και μικρά, χωρούσαν μέχρι 300 άτομα. Χαρακτηριστικό της εποχής, ήταν ότι σε όλα τα μαγαζιά υπήρχε ένα τραγούδι το οποίο όταν ακουγόταν, αποτελούσε το σύνθημα για να σηκωθούν όλοι και να αρχίσουν να χορεύουν. Έπαιζε το τραγούδι, έβγαιναν καπνοί και άλλα εφέ και ο κόσμος ανέβαινε στις πίστες». Πότε όμως έκαναν την εμφάνισή τους τα μπαράκια της οδού Έλλης; «Τα μπαράκια του πεζόδρομου, άρχισαν τη δεκαετία του ’90. Τα πιο γνωστά που άνοιξαν τότε ήταν ο Φούρνος, το Σπίτι, η Ενοδία, το Βενέτικο, το Καπιτώλιο και το θρυλικό Ellis». Ένα ακόμα χαρακτηριστικό εκείνης της εποχής, που οι νεότεροι δεν το έχουν δει να συμβαίνει, ήταν τα κυριακάτικα πάρτυ! Όπως μας περιγράφει ο κ. Παπαδημητρίου κάθε Κυριακή γινόντουσαν μεσημεριανά πάρτυ που έγραψαν ιστορία. Όπως εκείνα τα εκπληκτικά event στο Olive.

Υ.Γ. Η παραπάνω φωτογραφία είναι από το club «Βαρελάδικο» στο Φράγμα, στα μέσα της δεκαετίας του 1990, στο οποίο πάνω από 3.000 Βεροιώτες διασκέδαζαν μέχρι τις πρώτες πρωϊνές ώρες!!!