Όσοι μεγάλωσαν βλέποντας τον Ηρακλή, έχουν βαθιά χαραγμένο στη μνήμη τους το βράδυ της 9ης Ιουνίου του 1976. Ήταν η μέρα που ο Γηραιός κατέκτησε το πρώτο –και μέχρι σήμερα μοναδικό– Κύπελλο στην ιστορία του. Στο επίκεντρο αυτής της τεράστιας επιτυχίας, βρέθηκε ο τότε αρχηγός του Ημίθεου, ο Γρηγόρης Φανάρας, ο οποίος συνδέθηκε άρρηκτα με την ιστορική αυτή νίκη, ενώ στη συνέχεια έμεινε ως μία από τις πιο εμβληματικές φυσιογνωμίες του συλλόγου εντός κι εκτός γηπέδων.
Ο Φανάρας φόρεσε για πρώτη φορά τη φανέλα του Ηρακλή το 1967 και δεν την αποχωρίστηκε μέχρι το 1979. Μέσα σε αυτά τα 12 χρόνια, κατέγραψε 196 επίσημες συμμετοχές, αλλά η προσφορά του στην ομάδα δεν μπορεί να μετρηθεί μόνο σε νούμερα. Ήταν αρχηγός, ηγέτης, «φύλακας» της εστίας και σημείο αναφοράς για τους Θεσσαλονικιούς.
Το βράδυ που ο Φαναράς πέρασε στην αθανασία με τον Ηρακλή
Περισσότερο από μισό αιώνα πριν, στο γήπεδο της Νέας Φιλαδέλφειας, ο Ηρακλής αντιμετώπισε τον Ολυμπιακό στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδος. Ήταν ένας αγώνας που οδηγήθηκε στη διαδικασία των πέναλτι, καθώς οι δύο ομάδες είχαν έρθει ισόπαλες με 4-4 στην κανονική διάρκεια. Η παράταση ήταν άκαρπη κι όλα κρίθηκαν στη «ρώσικη ρουλέτα», όπου ο Φαναράς απέκρουσε δύο πέναλτι.
Με τον Τούμπογλου να δίνει τη χαριστική βολή στους Ερυθρόλευκους, ο Ημίθεος ήταν για πρώτη φορά στην ιστορία του Κυπελλούχος Ελλάδος και ο Γρηγόρης Φανάρας ήταν αυτός που σήκωσε πρώτος από όλους το μοναδικό τρόπαιο της ομάδας, σε μία από τις πιο εμβληματικές στιγμές της, που συνοδεύτηκε από έξαλλους πανηγυρισμούς στη Θεσσαλονίκη.
«Πιστός στρατιώτης» του Γηραιού μέχρι το τέλος
Μετά την απόσυρσή του από την ενεργό δράση το 1979, αφού πρώτα μεταπήδησε για λίγο στον Μακεδονικό, ο Γρηγόρης Φανάρας δεν έκοψε ποτέ τους δεσμούς του με την ομάδα που λάτρεψε και υπηρέτησε επί τόσα χρόνια. Επέστρεψε στον Ηρακλή παίρνοντας πόστο εκεί. Έκτοτε είχε ενεργό ρόλο και ήταν πάντα «παρών» όταν η ομάδα τον χρειαζόταν.
Τη σεζόν 1987-88 ανέλαβε ρόλο υπηρεσιακού προπονητή σε τέσσερα παιχνίδια του Ηρακλή, ενώ από το 2021 μέχρι το καλοκαίρι του 2024 υπήρξε μέλος του διοικητικού συμβουλίου του συλλόγου.
Ο Γρηγόρης Φανάρας, «έφυγε» από τη ζωή το Σάββατο (3/5) σε ηλικία 77 ετών. Μαζί με το κενό που αφήνει πίσω του, αφήνει και μία τεράστια παρακαταθήκη για τον Γηραιό. Η κληρονομιά του για το σύλλογο της Θεσσαλονίκης δεν μπορεί να ξεθωριάσει, καθώς ο ίδιος ήταν κάτι περισσότερο από ποδοσφαιριστής εκεί. Ήταν το σύμβολο μιάς ολόκληρης εποχής για τον Ηρακλή.
Ημαθιώτης ναι,αλλά για ποιο λόγο υποτιμάτε το χωριό του,τον Λουτρό;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό το Κεφαλοχώρι καταγόταν
ΑπάντησηΔιαγραφήαπό την Επισκοπή Βέροιας ήταν
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυνεννοηθείτε πρώτα και μετά πες τε μας αοο που ήταν
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπο το Μακροχώρι ήταν βρε άμπαλοι
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό το Κεφαλοχώρι ήταν κ έπαιζε στο Σταυρό Από εκεί τον πήρε ο Ηρακλής Τον θυμάμαι όταν έπαιζε στον Σταυρό με την Βέροια για το κυπελλο
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό το Κεφαλοχώρι ήταν
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό το Κεφαλοχώρι ήταν σίγουρα. Το γνωρίζω, καθώς ανέβηκε στη Θεσσαλονίκη μαζί με τον πατέρα μου που κατάγεται επίσης από το Κεφαλοχώρι.
ΑπάντησηΔιαγραφή