Τώρα, ο Άλεξ θα ήταν 25 χρονών. Ήταν 3 Φεβρουαρίου του 2006, όταν ξεκίνησε στη Βέροια το δράμα μιας εξαφάνισης, που ακόμα και σήμερα δεν έχει ξεκαθαρίσει πλήρως. Μία από τις πλέον
φρικιαστικές υποθέσεις εγκλήματος στα χρονικά της χώρας μας και μάλιστα σε βάρος ενός μικρού παιδιού, που μέχρι σήμερα, δεν έχει βρεθεί η σορός του. Η «υπόθεση Άλεξ» είναι στην ουσία μία από τις πρώτες υποθέσεις παιδικού bullying που αναδείχθηκε στην Ελλάδα. Ο 11χρονος μαθητής Άλεξ Μεσχισβίλι από τη Γεωργία, που ζούσε με τη μητέρα και τον πατριό του στη Βέροια, εξαφανίστηκε την Παρασκευή 3 Φεβρουαρίου 2006 μεταξύ 7-8 το απόγευμα, από την περιοχή Ελιάς. Εκεί τον είδαν για τελευταία φορά φίλοι και συμμαθητές. Έφυγε από την προπόνηση του μπάσκετ στο κλειστό γυμναστήριο της Ελιάς και προορισμός του ήταν το πρακτορείο ΟΠΑΠ του πατριού του. Στη συνέχεια, θα πήγαινε στο μάθημα ζωγραφικής στην Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών. Όμως δεν έφτασε ποτέ.
φρικιαστικές υποθέσεις εγκλήματος στα χρονικά της χώρας μας και μάλιστα σε βάρος ενός μικρού παιδιού, που μέχρι σήμερα, δεν έχει βρεθεί η σορός του. Η «υπόθεση Άλεξ» είναι στην ουσία μία από τις πρώτες υποθέσεις παιδικού bullying που αναδείχθηκε στην Ελλάδα. Ο 11χρονος μαθητής Άλεξ Μεσχισβίλι από τη Γεωργία, που ζούσε με τη μητέρα και τον πατριό του στη Βέροια, εξαφανίστηκε την Παρασκευή 3 Φεβρουαρίου 2006 μεταξύ 7-8 το απόγευμα, από την περιοχή Ελιάς. Εκεί τον είδαν για τελευταία φορά φίλοι και συμμαθητές. Έφυγε από την προπόνηση του μπάσκετ στο κλειστό γυμναστήριο της Ελιάς και προορισμός του ήταν το πρακτορείο ΟΠΑΠ του πατριού του. Στη συνέχεια, θα πήγαινε στο μάθημα ζωγραφικής στην Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών. Όμως δεν έφτασε ποτέ.
Στο πάρκο της «Ελιάς», σε ένα παγκάκι, κάθονταν πέντε ανήλικα αγόρια. Δύο Ελληνόπουλα αδέλφια, ένας Αλβανός, ένας Βορειοηπειρώτης και ένας Ρουμάνος. Η ομάδα των «σκληρών» όπως αναφερόταν στα τηλεοπτικά κανάλια, που αφιέρωσαν ατελείωτες ώρες στην «Υπόθεση Άλεξ».
Μόλις τον είδαν μόνο του, άρχισαν να του επιτίθενται λεκτικά. Το μόνο που ζήτησε ο Άλεξ ήταν να τον αφήσουν ήσυχο. Τα πέντε αγόρια όμως δεν ήταν και τα πιο ήσυχα παιδιά και άρχισαν να τον χτυπούν. Ο Άλεξ προσπάθησε να ξεφύγει αλλά τον στρίμωξαν στην πλατεία του δημαρχείου, πάνω σε μερικά μαρμάρινα σκαλιά. Αφού συνέχισαν να τον χτυπούν, ο Άλεξ αιμόφυρτος προσπάθησε να φύγει. Ένας από τους πέντε του έβαλε τρικλοποδιά και ο 11χρονος προσγειώθηκε με το κεφάλι στην γωνία ενός σκαλοπατιού.
Οι πέντε δράστες αρχικά τρόμαξαν αλλά μετά τον μετέφεραν σε ένα εγκαταλελειμμένο σπίτι. Όταν είδαν πως η μητέρα του τον έψαχνε απεγνωσμένα, τον πήραν από εκεί και τον πέταξαν στο ποτάμι. Η μητέρα όμως είχε απελπιστεί. Απευθύνθηκε στην αστυνομία και στο «Χαμόγελο του Παιδιού». Όταν δεν οδηγήθηκε πουθενά, δοκίμασε να πάει στην εκπομπή «Φως στο Τούνελ» της Αγγελικής Νικολούλη. Η δημοσιογράφος ύστερα από έναν μήνα έρευνας ανακάλυψε το ένα από τα πέντε παιδιά. Αρχικά η αστυνομία έκρινε αβάσιμο τον ισχυρισμό της ότι αναμιγνύονται με τον φόνο του Άλεξ. Ύστερα από δυο μήνες όμως, και αφού ανακάλυψε κι αλλά στοιχεία, η αστυνομία Θεσσαλονίκης ανέκρινε τα πέντε παιδιά, τα οποία ομολόγησαν.
Η έρευνα του «Τούνελ»
Η δημοσιογράφος Αγγελική Νικολούλη είχε μιλήσει με κατοίκους, εκπαιδευτικούς, με φίλους και συμμαθητές του Άλεξ και είχε ακολουθήσει όλες τις πιθανές διαδρομές του μαθητή εκείνη τη μοιραία νύχτα. Πραγματοποίησε έρευνα στη Γερμανία και στην Γεωργία όπου πίστευαν οι αστυνομικοί ότι έχει οδηγηθεί ο Άλεξ. Βρήκε τον θείο του στη Γερμανία, τη γιαγιά και τον πατέρα στη Γεωργία και απέδειξε ότι το παιδί δεν είχε μεταφερθεί στις συγκεκριμένες χώρες. Μετά από αυτήν την εξέλιξη οδήγησε πάλι την έρευνα στην πλατεία της Βέροιας όπου εθεάθη για τελευταία φορά ο Άλεξ και τότε βρέθηκε η άκρη.
Υπάλληλος φροντιστηρίου αποκάλυψε ότι το βράδυ εκείνο η παιδική συμμορία την είχε ενοχλήσει και απειλήσει. Προέκυψε δηλαδή ότι τα παιδιά της βίαιης ομάδας είχαν κινηθεί εκείνη την μοιραία νύχτα στον δρόμο που θα ακολουθούσε ο Άλεξ. Και όμως το γεγονός αυτό το είχε αποκρύψει το ένα ελληνόπουλο από την Αγγελική Νικολούλη που τον ρώτησε σχετικά. Μετά την μαρτυρία της υπαλλήλου η δημοσιογράφος επέμενε στην έρευνά της. Ταξίδευε αιφνιδιαστικά στη Βέροια και έβρισκε τα παιδιά και μάρτυρες.
Σοκ προκάλεσε η αποκάλυψη φίλης της οικογένειας των Ελλήνων. Η γυναίκα τη νύχτα που χτυπήθηκε θανάσιμα ο Άλεξ από την παιδική συμμορία, βρέθηκε στο σπίτι των Ελλήνων και άκουσε το παραμιλητό του μικρότερου. Φώναζε «πέθανε το παιδί, πέθανε. Φωνάξτε τον παππού μου…» Η μητέρα και η γιαγιά των Ελλήνων που βρίσκονταν στο σπίτι, αδιαφόρησαν και δεν ανησύχησαν ούτε όταν την άλλη μέρα δημοσιοποιήθηκε ο χαμός του μικρού Άλεξ. Θεωρείται σίγουρο από το περιβάλλον τους, ότι ενημέρωσαν την ίδια νύχτα και τον παππού τους που βοήθησε τα εγγόνια του, αφού ήταν ο κηδεμόνας τους.
Αποτέλεσμα η ομάδα των «σκληρών» να χωριστεί στα δύο και ο μικρός Βορειοηπειρώτης να αποκαλύψει στην Αγγελική Νικολούλη όλα όσα συνέβησαν τη νύχτα που ο Άλεξ έχασε τη ζωή του. Το παιδί με τη βοήθεια και της δημοσιογράφου, μετοίκησε στην Αθήνα μακριά από τα υπόλοιπα μέλη της συμμορίας που τον τρομοκρατούσαν για να πάρει πίσω τα όσα κατέθεσε και στις Αρχές.
Όπως αποκάλυψε ο βορειοηπειρώτης, ο Άλεξ τραυματίστηκε θανάσιμα μετά από ένα τσακωμό με την «παρέα» στο κέντρο της πόλης, κοντά στο Δημαρχείο. Τα παιδιά που προσπάθησαν να καλύψουν το έγκλημα, τον μετέφεραν σε ένα ακατοίκητο σπίτι και τον άφησαν αβοήθητο να πεθάνει μες στον χιονιά. Δύο μέρες μετά έβαλαν το νεκρό παιδί σε ένα καρότσι, το κάλυψαν και το μετέφεραν στο ποτάμι της Μπαρμπούτας όπου τον άφησαν. Πιθανότατα να εξαφάνισαν το πτώμα του ενήλικες από το περιβάλλον τους. Οι εξελίξεις που ακολούθησαν ήταν καταιγιστικές.
Η Δίκη
Η Αγγελική Νικολούλη κατέθεσε στον Ειδικό Εφέτη Ανακριτή στη Θεσσαλονίκη αλλά και στο Δικαστήριο. Έπεισε και άλλες οικογένειες που τα παιδιά τους είχαν δεχθεί ακραίες επιθέσεις από την ίδια ομάδα, να εμφανιστούν και να καταθέσουν για να πάψει ο τρόμος στην Βέροια.
Τα παιδιά κρίθηκαν ένοχα από το Μονομελές Δικαστήριο Ανηλίκων της Θεσσαλονίκης και σύμφωνα με το νόμο περί ανηλίκων, τους επιβλήθηκαν αναμορφωτικά μέτρα. Το αδίκημα που τους βάραινε ήταν το κακούργημα της μη σκοπούμενης, θανατηφόρου σωματικής βλάβης και η περιύβριση νεκρού.
Το 2011 ο παππούς των δύο Ελληνόπουλων της «σκληρής» παρέας που γνώριζε τότε τι είχε συμβεί, καταδικάστηκε από το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Θεσσαλονίκης σε φυλάκιση 4 ετών και 6 μηνών, για υπόθαλψη εγκληματία κατά συρροή και για ψευδορκία μάρτυρα κατ’ εξακολούθηση. Οι γονείς των μελών της σκληρής παρέας καταδικάστηκαν σε ποινή φυλάκισης δώδεκα μηνών με αναστολή, αφού κρίθηκαν ένοχοι από το Μονομελές Πλημμελειοδικείο Θεσσαλονίκης για το αδίκημα της παραμέλησης εποπτείας ανηλίκων. Μόνο η μητέρα του Ρουμάνου αθωώθηκε, γιατί είχε ζητήσει τη βοήθεια των Αρχών για την παραβατικότητα του γιου της.
Τον Ιανουάριο του 2014, το Πολυμελές Πρωτοδικείο της Βέροιας επιδίκασε στη μητέρα του Άλεξ Μεσχισβίλι, Νατέλα Ιτσουαϊτζε το χρηματικό ποσό των 150.000 ευρώ ως αποζημίωση για την ψυχική οδύνη που υπέστη από τον χαμό του μονάκριβου γιου της.
ΚΡΙΜΑ & ΑΔΙΚΟ!
ΑπάντησηΔιαγραφή