Τη σκηνοθεσία καθώς και την απόδοση του κειμένου και των στίχων στα ελληνικά υπέγραψε η Θέμιδα Μαρσέλλου. Η σκηνοθέτις, όπως φάνηκε, επέλεξε να ακολουθήσει την ομώνυμη ταινία στον τρόπο που εναλλάσσονται οι σκηνές. Η «Μελωδία της Ευτυχίας», που έχει βραβευτεί με πέντε Όσκαρ σημειώνοντας εισπρακτικό ρεκόρ, αφηγείται την ιστορία μιας καλόγριας που αφήνει το μοναστήρι για να φροντίσει τα επτά παιδιά ενός χήρου αξιωματικού του Ναυτικού.
Βασίζεται στο αυτοβιογραφικό βιβλίο της γκουβερνάντας, «The Trapp family singers», αμφιβολίες όμως είχε προκαλέσει κατά το παρελθόν δήλωση της Μαρία Φον Τραπ, ενός από τα επτά αδέρφια της οικογενείας. Σύμφωνα με τη δήλωση, η ταινία - μιούζικαλ αποτελούσε εξωραϊσμένη εκδοχή της πραγματικότητας. Εκτός από αγάπη, στοργή, τραγούδια αφέλεια και παιδικότητα, η αληθινή αυτή ιστορία περιλαμβάνει και πολιτικές αμυχές, φόβους και ναζισμό. Συγκεκριμένα, εκτυλίσσεται σε μια εποχή που η προσάρτηση της Αυστρίας στη ναζιστική Γερμανία έδιωξε την οικογένεια Φον Τραπ από τη χώρα. Και αυτό γιατί ο πλοίαρχος αρνήθηκε να κρεμάσει τη γερμανική σημαία σπίτι του και να υπηρετήσει σε γερμανικό υποβρύχιο.
Η οικογένεια ακολούθησε το δρόμο της φυγής. Διέφυγε για τις ΗΠΑ με άδειες τσέπες, αλλά με αστείρευτο μουσικό ταλέντο στις αποσκευές της. Στην παράσταση δόθηκε μεγαλύτερη έμφαση στο εύθυμο κομμάτι της ιστορίας. Με ακρίβεια αναπαρίσταται ο δεσμός μεταξύ της γκουβερνάντας Μαρία και των επτά παιδιών. Η μουσική, παράλληλα κατέχει πρωταγωνιστικό ρόλο, με τα τραγούδια που ερμηνεύονται να φέρνουν στο μυαλό του θεατή τη θρυλική Τζούλι Άντριους. Ένα συγκινητικό μιούζικαλ με εξαίσια τραγούδια και μελωδίες σε μια παραγωγή μεγάλων αξιώσεων κι ένα ανοιχτόκαρδο θέαμα αγάπης, για μικρούς και μεγάλους, με πρωταγωνιστές παιδιά ηλικίας 4,5-13 ετών.
