Αφορμή για τις σκέψεις αυτές, έδωσε η συζήτηση στο τελευταίο Δημοτικό Συμβούλιο της Βέροιας, με αφορμή προτάσεις δημοτικών συμβούλων, για έκδοση ψηφίσματος, σχετικά με την πολιτική συγκυρίας, όπως διαμορφώνεται με τις διαπραγματεύσεις της νέας κυβέρνησης με τους δανειστές μας και τους ευρωπαίους «συμμάχους» μας. Υπήρχαν και οι δύο πολιτικές στάσεις κατά τη διάρκεια της συζήτησης. Και της στήριξης της κυβέρνησης, αλλά και της αντιπολίτευσης προς αυτήν.
Και όμως το Δημοτικό Συμβούλιο θα έπρεπε να καταλήξει σε απόφαση πρώτα και κύρια με γνώμονα τα προβλήματα των δημοτών που θέλει να εκφράσει και το πώς στέκεται η κυβέρνηση απέναντι τους. Δηλαδή θα έπρεπε να προβάλλει τόσο τα ειδικά όσο και τα γενικότερα προβλήματα τόσο του θεσμού, όσο και του δήμου με πρώτιστη φροντίδα την εξυπηρέτηση των σύγχρονων αναγκών των λαϊκών στρωμάτων.
Και στο Δήμο της Βέροιας αποτυπώνονται τα αποτελέσματα χρόνων υλοποίησης της αντιλαϊκής πολιτικής των εκάστοτε κυβερνήσεων και της ΕΕ. Αποτυπώνεται το αντιδραστικό πλαίσιο μέσα στο οποίο λειτουργούν σήμερα οι ΟΤΑ, ο οικονομικός στραγγαλισμός των Δήμων και η ασφυκτική κατάσταση λόγω της έλλειψης προσωπικού και της απαγόρευσης προσλήψεων που επιβλήθηκαν τα προηγούμενα χρόνια.Η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί έχει άμεσο αντίκρισμα στο έργο και τις υπηρεσίες που προσφέρει ο Δήμος, που στην πράξη αδυνατεί να ανταποκριθεί ουσιαστικά και ποιοτικά ακόμα και σε στοιχειώδεις ανάγκες των λαϊκών στρωμάτων. Σε μεγάλο βαθμό, η συνέχιση της λειτουργίας κρίσιμων τομέων όπως είναι η καθαριότητα της πόλης και οι κοινωνικές υπηρεσίες (προσχολική αγωγή, ΚΑΠΗ, στήριξη ευπαθών κοινωνικών ομάδων) οφείλεται κύρια στον αλτρουισμό και την προσφορά των εργαζομένων σε αυτούς, που εργάζονται εξαντλητικά κάθε μέρα. Η συνέχιση αυτής της πολιτικής ανοίγει διάπλατα το δρόμο της υποβάθμισης και συρρίκνωσης των κοινωνικών υπηρεσιών, της ιδιωτικοποίησής τους ή της λειτουργίας τους με δυσβάστακτα ανταποδοτικά κριτήρια, σε μια περίοδο που τα λαϊκά νοικοκυριά στενάζουν στην αναδουλειά και καλούνται να ζήσουν με ψίχουλα.
Το Δημοτικό Συμβούλιο σύσσωμο θα πρέπει να διακηρύξει ότι σε αυτήν την πολιτική δεν έχει καμία πρόθεση να συνδράμει. Αντιθέτως θα δώσει όλες του τις δυνάμεις για να την παρεμποδίσει, αλλά και ότι θα στηρίξει την πάλη του λαού για την ανατροπή της. Είναι ανάγκη (αφορά όλους τους δήμους) να δοθούν άμεσα χρήματα για να μπορέσει να λειτουργήσει. Να δοθεί η δυνατότητα για προσλήψεις με το απαραίτητο προσωπικό (με μόνιμες εργασιακές σχέσεις). Ταυτόχρονα να καταργηθεί το υπάρχον θεσμικό πλαίσιο (Καλλικράτης) που μετατρέπει τους δήμους σε παραρτήματα της κεντρικής διοίκησης, σε φορομπηχτικούς μηχανισμούς κ.α Και φυσικά κοντά σε όλα τα παραπάνω να διεκδικηθούν λύσεις για οξυμένα τοπικό-λαϊκά προβλήματα (π.χ δημόσια έργα άρδευσης-ύδρευσης, οδοποιίας διαχείρισης απορριμμάτων κ.α). Προς αυτή τη κατεύθυνση λοιπόν θα πρέπει να κινηθούν ψηφίσματα αλλά και αγωνιστικές δράσεις
Και όμως το Δημοτικό Συμβούλιο θα έπρεπε να καταλήξει σε απόφαση πρώτα και κύρια με γνώμονα τα προβλήματα των δημοτών που θέλει να εκφράσει και το πώς στέκεται η κυβέρνηση απέναντι τους. Δηλαδή θα έπρεπε να προβάλλει τόσο τα ειδικά όσο και τα γενικότερα προβλήματα τόσο του θεσμού, όσο και του δήμου με πρώτιστη φροντίδα την εξυπηρέτηση των σύγχρονων αναγκών των λαϊκών στρωμάτων.
Και στο Δήμο της Βέροιας αποτυπώνονται τα αποτελέσματα χρόνων υλοποίησης της αντιλαϊκής πολιτικής των εκάστοτε κυβερνήσεων και της ΕΕ. Αποτυπώνεται το αντιδραστικό πλαίσιο μέσα στο οποίο λειτουργούν σήμερα οι ΟΤΑ, ο οικονομικός στραγγαλισμός των Δήμων και η ασφυκτική κατάσταση λόγω της έλλειψης προσωπικού και της απαγόρευσης προσλήψεων που επιβλήθηκαν τα προηγούμενα χρόνια.Η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί έχει άμεσο αντίκρισμα στο έργο και τις υπηρεσίες που προσφέρει ο Δήμος, που στην πράξη αδυνατεί να ανταποκριθεί ουσιαστικά και ποιοτικά ακόμα και σε στοιχειώδεις ανάγκες των λαϊκών στρωμάτων. Σε μεγάλο βαθμό, η συνέχιση της λειτουργίας κρίσιμων τομέων όπως είναι η καθαριότητα της πόλης και οι κοινωνικές υπηρεσίες (προσχολική αγωγή, ΚΑΠΗ, στήριξη ευπαθών κοινωνικών ομάδων) οφείλεται κύρια στον αλτρουισμό και την προσφορά των εργαζομένων σε αυτούς, που εργάζονται εξαντλητικά κάθε μέρα. Η συνέχιση αυτής της πολιτικής ανοίγει διάπλατα το δρόμο της υποβάθμισης και συρρίκνωσης των κοινωνικών υπηρεσιών, της ιδιωτικοποίησής τους ή της λειτουργίας τους με δυσβάστακτα ανταποδοτικά κριτήρια, σε μια περίοδο που τα λαϊκά νοικοκυριά στενάζουν στην αναδουλειά και καλούνται να ζήσουν με ψίχουλα.
Το Δημοτικό Συμβούλιο σύσσωμο θα πρέπει να διακηρύξει ότι σε αυτήν την πολιτική δεν έχει καμία πρόθεση να συνδράμει. Αντιθέτως θα δώσει όλες του τις δυνάμεις για να την παρεμποδίσει, αλλά και ότι θα στηρίξει την πάλη του λαού για την ανατροπή της. Είναι ανάγκη (αφορά όλους τους δήμους) να δοθούν άμεσα χρήματα για να μπορέσει να λειτουργήσει. Να δοθεί η δυνατότητα για προσλήψεις με το απαραίτητο προσωπικό (με μόνιμες εργασιακές σχέσεις). Ταυτόχρονα να καταργηθεί το υπάρχον θεσμικό πλαίσιο (Καλλικράτης) που μετατρέπει τους δήμους σε παραρτήματα της κεντρικής διοίκησης, σε φορομπηχτικούς μηχανισμούς κ.α Και φυσικά κοντά σε όλα τα παραπάνω να διεκδικηθούν λύσεις για οξυμένα τοπικό-λαϊκά προβλήματα (π.χ δημόσια έργα άρδευσης-ύδρευσης, οδοποιίας διαχείρισης απορριμμάτων κ.α). Προς αυτή τη κατεύθυνση λοιπόν θα πρέπει να κινηθούν ψηφίσματα αλλά και αγωνιστικές δράσεις
