Γιατί δεν βρίσκουν αγοραστή τα ακίνητα που βγαίνουν σε πλειστηριασμό

Ο σημαντικότερος λόγος είναι η έλλειψη επαρκούς και αξιόπιστης πληροφόρησης για τα ακίνητα.

Μόλις το 21,5% των ακινήτων που βγήκαν σε πλειστηριασμό το 2025 βρήκε αγοραστή, ποσοστό που στην περίπτωση των κατοικιών διαμορφώνεται στο 26,5%. Παρά τον τεράστιο όγκο πλειστηριασμών – περίπου 61.500 μέσα στο έτος – η διαδικασία συνεχίζει να αποδίδει ελάχιστα, γεγονός που αποδίδεται σε μια σειρά από δομικά προβλήματα που αποθαρρύνουν τους υποψήφιους αγοραστές και κρατούν χαμηλά τα ποσοστά κατακύρωσης.

Ο σημαντικότερος λόγος είναι η έλλειψη επαρκούς και αξιόπιστης πληροφόρησης για τα ακίνητα. Στην πλατφόρμα e-auction η συντριπτική πλειονότητα των καταχωρίσεων δεν συνοδεύεται από φωτογραφικό υλικό ούτε από λεπτομερή στοιχεία για την πραγματική κατάσταση του ακινήτου, αφήνοντας τους ενδιαφερόμενους ουσιαστικά «τυφλούς». Αυτό δημιουργεί σοβαρή ανασφάλεια, ιδίως όταν πρόκειται για κατοικίες, όπου η φυσική επίσκεψη ή έστω η εικόνα του χώρου είναι κρίσιμη για τη λήψη απόφασης.

Εξίσου αποτρεπτικές είναι οι πολεοδομικές παρατυπίες και τα σύνθετα καθεστώτα ιδιοκτησίας. Πολλά ακίνητα που ανεβαίνουν στην πλατφόρμα είναι συνιδιοκτησίες, με τον οφειλέτη να κατέχει μόνο ψιλή κυριότητα ή ένα ποσοστό επί της οριζόντιας ιδιοκτησίας, γεγονός που τα καθιστά σχεδόν ακατάλληλα για όποιον αναζητεί άμεσα αξιοποιήσιμη κατοικία. Σε αρκετές περιπτώσεις εντοπίζονται και σοβαρές πολεοδομικές παρανομίες που συνεπάγονται επιπλέον κόστος ή και κίνδυνο μη νομιμοποίησης.

Σημαντικό ρίσκο αποτελεί επίσης η πιθανότητα αίτησης ανακοπής από τον ιδιοκτήτη. Η νομική αβεβαιότητα που μπορεί να προκύψει, σε συνδυασμό με τα συχνά φαινόμενα καθυστέρησης ή ματαίωσης πλειστηριασμών, οδηγεί πολλούς να αποφεύγουν τη διαδικασία. Δεν λείπουν και περιστατικά όπου οι ενοικιαστές αγνοούν ότι το ακίνητο πλειστηριάζεται, ενώ υπάρχουν και ιδιοκτήτες που νοικιάζουν το ακίνητο λίγο πριν την κατάσχεση για να παρατείνουν τις διαδικασίες.

Ένας ακόμη παράγοντας που αλλοιώνει την εικόνα της αγοράς είναι ότι σημαντικός αριθμός ακινήτων καταλήγει τελικά στους ίδιους τους επισπεύδοντες: εταιρείες διαχείρισης δανείων ή τράπεζες που συμμετέχουν στον πλειστηριασμό, αγοράζουν το ακίνητο, το ανακαινίζουν και το μεταπωλούν σε υψηλότερη τιμή. Έτσι, ο πραγματικός αριθμός των ακινήτων που περνούν σε ανεξάρτητους αγοραστές είναι μικρότερος από αυτόν που εμφανίζεται ως «κατακύρωση».

Το μοναδικό είδος ακινήτου που ξεφεύγει από αυτή τη γενικευμένη δυσλειτουργία είναι οι θέσεις στάθμευσης, με ποσοστό κατακύρωσης 36%. Η αυξημένη ζήτηση, σε συνδυασμό με τις σχετικά χαμηλές τιμές εκκίνησης, εξηγεί γιατί οι πλειστηριασμοί πάρκινγκ έχουν σαφώς μεγαλύτερη επιτυχία.

Πηγή