Την οριακή κατάσταση στη Θεσσαλονίκη περιέγραψε μιλώντας στο Open και την Φαίη Μαυραγάνη, ο διευθυντής ΜΕΘ του νοσοκομείου Παπανικολάου κ. Καπράβελος, ο οποίος είπε χαρακτηριστικά: «Δεν ξημέρωσε στη Θεσσαλονίκη. Είναι πάρα πολύ δύσκολα τα πράγματα. Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι. Έχουμε 44 κλίνες ΜΕΘ με 65 εξειδικευμένους εξουθενωμένους γιατρούς και νοσηλεύτριες εξουθενωμένες και πολύ λίγες. Είμαστε στην κόψη του ξυραφιού! Ήταν η νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου».
Ο κ. Καπράβελος επισημαίνει ότι «οι συνάδελφοι του ιδιωτικού τομέα θέλουν κάποιες μέρες για προετοιμασία. Είμαστε στην κόψη του ξυραφιού, περιμένουμε ποιος θα χάσει τη ζωή του. Κρατάμε με νύχια και με δόντια τον διψήφιο αριθμό θανάτων. Η λύση που βλέπουμε είναι η ένταξη όλου του ιδιωτικού τομέα και συστράτευση. Όσο αργούμε χάνουμε χρόνο. Οι συνάδελφοι του ιδιωτικού τομέα χρειάζονται εκπαίδευση που έπρεπε ήδη να είχε γίνει!»
«Όλοι οι συνάδελφοι δίνουν τη μάχη για να κρατήσουν το σύστημα. Και περιμένουν μεγαλύτερη υπευθυνότητα εφαρμογής των μέτρων από τους πολίτες, αλλά και η πολιτεία να πάρει πιο αποφασιστικά μέτρα. Δεν αρκεί το χειροκρότημα» τόνισε.
Στο παρκο πισω απο τη κυριωτισσα εχει 20 ατομα αυτη τη στιγμη ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜάλλον ειναι ελάχιστοι αυτοι που μπορουν να καταλάβουν. Και ρωτω. Πόσες ωρες το 24ωρο μπορουν να τρέχουν απο κρεβάτι σε κρεβάτι οι νοσηλευτές στις ΜΕΘ; Για πόσες μέρες; Κατω απο ποιες συνθήκες; Θα πηγαίνουν σπίτια τους για τα παιδάκια τους; Για πόσες μερες δεν θα πηγαίνουν; Κινδυνεύουν οι ίδιοι; Εαν απο ενα κρουσμα ακυρωθει ολόκληρη μονάδα; Αν μπουν καραντίνα οι νοσηλευτές; Υπάρχουν να τους αντικαταστήσουν; Δεν αναφέρομαι ξερά μόνον στο τωρα. Το ζητούμενο ειναι αν ειμαστε ετοιμοι να αντιμετωπίσουμε κάτι εξω απο το σύνηθες, Το κανονικό. Με βεβαιότητα όχι. Στις καταθέσεις στεφάνων και τις παρελάσεις, όλοι οι ακριβοπληρωμένοι αστεράτοι, ειναι πρώτοι. Κταναλώνουμε την "λεβεντιά " τους. Οταν ερχεται η ωρα στο ΜΆΤΙ, ας πούμε, η ανεπάρκειά τους κραβγάζει. Το ιδιο και στην Μάνδρα , για παράδειγμα και σε οτιδήποτε εξω απο το σύνηθες. Πολύ βαρύ το κόστος διαχρονικά. Το πληρώνουν οι ανεπαρκείς μήπως; Τον φταίχτη μηπως τον ξέρουμε; Τον ξερουμε όλοι. Μα τον γλείφουμε συνέχεια οι αξιολύπητοι, ασχετα αν πληρωνουμε πάντα τα σπασμένα, μόνο εμεις. Ειμαστε άξιοι για οτι μας συμβαίνει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι αλήθειες που γράφεις τσακίζουν κόκκαλα, έτσι ακριβώς είναι. Στην κάλπη όμως ο Νεοέλληνας παθαίνει αμνησία.
Διαγραφή