Τα λόγια της βγαίνουν ασταμάτητα από το στόμα της. Ή καλύτερα μέσα από την ψυχή της. Οι περιγραφές για τη σωματική, λεκτική και ψυχολογική κακοποίηση που βίωνε 15 συνεχόμενα χρόνια είναι μαρτυρίες μιας ζωής, από την οποία 39χρονη Σ.Ν. ήθελε να δραπετεύσει. Σ' ένα σπίτι, παντρεμένη με δύο παιδιά από τα 16 της… Νιώθοντας ανήμπορη κάθε φορά που ένιωθε το φόβο να έρχεται και τον πόνο να συνοδεύει όλο της το σώμα. «Ζούσα καθημερινά περιστατικά σωματικής βίας και λεκτικής. Για 15 χρόνια. Όταν παντρεύτηκα ήμουν μικρή, μόλις 16 χρόνων, και από την αρχή του γάμου ο άνδρας μου ασκούσε βία πάνω μου. Είχε δημιουργηθεί μία σχέση φόβου και εξάρτησης, που με κατέστρεφε καθημερινά» λέει η 39χρονη.
Νόμιζε πως αυτός ήταν ο τρόπος να ζει. Το συναίσθημα της αγάπης έλειπε από παντού, ενώ εκείνη απλά επιβίωνε. Οποιαδήποτε ενέργειά της γινόταν η αφορμή για έναν καβγά. Για έναν καβγά που κάποτε την κράτησε για ενάμιση μήνα μέσα στο σπίτι…
«Ήταν τόσο μεγάλο το μίσος του για μένα που όταν προσπαθούσα να σηκωθώ, με πλήγωνε ακόμα περισσότερο. Έβλεπα το πρόσωπό μου στον καθρέφτη και προσπαθούσα να το καλύψω με ό,τι μπορούσα. Μια φορά όμως δεν το κατάφερα και τα σημάδια στο πρόσωπό μου με κράτησαν για ενάμιση μήνα κλεισμένη μέσα στο σπίτι» είναι τα λόγια της απόγνωσης που ζούσε.
«Μια γυναίκα που κακοποιείται έχει τεράστια δύναμη μέσα της, αλλά δεν ξέρει πώς να τη χρησιμοποιήσει» λέει η Σ.Ν., περιγράφοντας το παρελθόν σε ένα περιβάλλον με βία. «Οι γονείς μου δεν ήθελαν να δεχθούν αυτά που τους έλεγα. «Πρέπει να μείνεις μαζί του, τι θα πει ο κόσμος, η κοινωνία». Κι εγώ συνέχιζα να ζω σε έναν φαύλο κύκλο. Να μην μπορώ να γελάσω, να μην μπορώ να κοιμηθώ τα βράδια. Να έχω σώμα και ψυχή, αλλά να αισθάνομαι νεκρή» λέει.
Οι σκέψεις διαφυγής γίνονταν πιο έντονες όταν οι βίαιοι καβγάδες είχαν συχνότητα. Μέχρι που μια μέρα έπεσε στα χέρια της δημοσίευμα για το Κέντρο Συμβουλευτικής Γυναικών Βέροιας.
«Πήρα το απόκομμα και το κράτησα κρυφό από οποιονδήποτε γιατί θα είχα προβλήματα. Γύρισα στο σπίτι και το διάβασα με προσοχή. Λίγες εβδομάδες αργότερα σήκωσα το ακουστικό και έκανα την πρώτη μου συνεδρία. Εδώ και τρία χρόνια έχω φύγει από αυτόν το γάμο και απολαμβάνω τη ζωή μου με τα παιδιά μου» τονίζει η 39χρονη.
Από το 2013 στο Κέντρο Συμβουλευτικής Γυναικών Βέροιας έχουν απευθυνθεί 500 γυναίκες που δέχθηκαν τη βοήθεια από τη νομική σύμβουλο Σταυρούλα Λυμούση (αριστερά) την κοινωνική λειτουργό Χαρούλα Νατσιοπούλου (κέντρο) και την ψυχολόγο Έφη Τσαπαροπούλου (δεξιά).
Μία στις 4 Ελληνίδες έχει βιώσει βία μία φορά στη ζωή της
Η Σ.Ν. δεν είναι η μόνη. Σύμφωνα με το Ινστιτούτο Ισότητας της Ε.Ε., μία στις 4 Ελληνίδες άνω των 15 ετών έχει βιώσει σωματική ή σεξουαλική βία μία φορά στη ζωή της. Βέβαια είναι σημαντικό να ειπωθεί πως το 21,3% των γυναικών στην Ελλάδα βιώνει περιστατικά σωματικής και σεξουαλικής βίας χωρίς καν να το αναφέρει και πόσο παραπάνω να ζητήσει βοήθεια.
«Δεν ήθελα να δεχτώ την πραγματικότητα. Χωρίς τη βοήθεια των ανθρώπων του Κέντρου Συμβουλευτικής θα παρέμενα ευάλωτη και θα γυρνούσα πίσω. Τώρα έχει αλλάξει η ζωή μου και κοιτάω μπροστά. Τώρα μπορώ να κοιμηθώ τα βράδια και δεν φοβάμαι για το αύριο».
Το Συμβουλευτικό Κέντρο Γυναικών Δήμου Βέροιας λειτουργεί από τον Οκτώβριο του 2013 μεταξύ του πανελλαδικού δικτύου 61 δομών για την πρόληψη και αντιμετώπιση όλων των μορφών βίας κατά των γυναικών (ενδοοικογενειακή, βιασμός, trafficking, σεξουαλική παρενόχληση, στήριξη), που σχεδίασε και δημιουργεί η ΓΓΙΦ στο πλαίσιο του Εθνικού Προγράμματος για την Ουσιαστική Ισότητα των Φύλων.
«Στο Κέντρο Συμβουλευτικής Γυναικών απευθύνονται γυναίκες θύματα κάθε μορφής βίας όπως επίσης και άνεργες, μονογονείς, ΑμεΑ και μετανάστριες. Οι περισσότερες κάνουν χρήση της ψυχολογικής, κοινωνικής, νομικής και εργασιακής στήριξης» υπογραμμίζει η Έφη Τσαπαροπούλου, ψυχολόγος του Κέντρου Συμβουλευτικής.
«Από τον Οκτώβριο του 2013 έως σήμερα έχουν επισκεφθεί το Κέντρο Συμβουλευτικής 500 γυναίκες. Απαραίτητη προϋπόθεση βέβαια είναι η ίδια η γυναίκα να θέλει να βοηθηθεί. Ο δικός μας ρόλος ως επιστημονικό προσωπικό δεν είναι κατευθυντικός, αλλά εστιάζει στο να παρέχουμε στην ωφελούμενη όλες τις πιθανές εναλλακτικές» αναφέρει η κοινωνική λειτουργός Χαρούλα Νατσιοπούλου.
«Έχουμε δει κυριολεκτικά γυναίκες να αλλάζουν τη ζωή τους, να στέκονται στα πόδια τους και να κάνουν μια νέα αρχή. Το παρατηρούμε σε γυναίκες που έκαναν σταθερή χρήση των υπηρεσιών μας, γνώρισαν τον εαυτό τους, αυτονομήθηκαν και κατάφεραν να απεμπλακούν από δυσλειτουργικές και κακοποιητικές σχέσεις» δηλώνει η νομική σύμβουλος Σταυρούλα Λυμούση.
Η λειτουργία της δομής εντάσσεται στον άξονα προτεραιότητας «Προώθηση της κοινωνικής ένταξης και καταπολέμηση της φτώχειας - ΕΚΤ» του Ε.Π. «Κεντρική Μακεδονία 2014 - 2020» και συγχρηματοδοτείται από την Ελλάδα και το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο. Η σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για την πρόληψη και την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας (σύμβαση της Κωνσταντινούπολης) εγγυάται την ισότιμη προστασία και το δικαίωμα όλων των γυναικών σε ουσιαστικά μέτρα προστασίας και υποστήριξης.
Ρεπορτάζ: Δέσποινα Βογιατζόγλου
Εφημερίδα Μακεδονία - Δημοσιεύθηκε στις 24 Νοεμβρίου 2019
Νόμιζε πως αυτός ήταν ο τρόπος να ζει. Το συναίσθημα της αγάπης έλειπε από παντού, ενώ εκείνη απλά επιβίωνε. Οποιαδήποτε ενέργειά της γινόταν η αφορμή για έναν καβγά. Για έναν καβγά που κάποτε την κράτησε για ενάμιση μήνα μέσα στο σπίτι…
«Ήταν τόσο μεγάλο το μίσος του για μένα που όταν προσπαθούσα να σηκωθώ, με πλήγωνε ακόμα περισσότερο. Έβλεπα το πρόσωπό μου στον καθρέφτη και προσπαθούσα να το καλύψω με ό,τι μπορούσα. Μια φορά όμως δεν το κατάφερα και τα σημάδια στο πρόσωπό μου με κράτησαν για ενάμιση μήνα κλεισμένη μέσα στο σπίτι» είναι τα λόγια της απόγνωσης που ζούσε.
«Μια γυναίκα που κακοποιείται έχει τεράστια δύναμη μέσα της, αλλά δεν ξέρει πώς να τη χρησιμοποιήσει» λέει η Σ.Ν., περιγράφοντας το παρελθόν σε ένα περιβάλλον με βία. «Οι γονείς μου δεν ήθελαν να δεχθούν αυτά που τους έλεγα. «Πρέπει να μείνεις μαζί του, τι θα πει ο κόσμος, η κοινωνία». Κι εγώ συνέχιζα να ζω σε έναν φαύλο κύκλο. Να μην μπορώ να γελάσω, να μην μπορώ να κοιμηθώ τα βράδια. Να έχω σώμα και ψυχή, αλλά να αισθάνομαι νεκρή» λέει.
Οι σκέψεις διαφυγής γίνονταν πιο έντονες όταν οι βίαιοι καβγάδες είχαν συχνότητα. Μέχρι που μια μέρα έπεσε στα χέρια της δημοσίευμα για το Κέντρο Συμβουλευτικής Γυναικών Βέροιας.
«Πήρα το απόκομμα και το κράτησα κρυφό από οποιονδήποτε γιατί θα είχα προβλήματα. Γύρισα στο σπίτι και το διάβασα με προσοχή. Λίγες εβδομάδες αργότερα σήκωσα το ακουστικό και έκανα την πρώτη μου συνεδρία. Εδώ και τρία χρόνια έχω φύγει από αυτόν το γάμο και απολαμβάνω τη ζωή μου με τα παιδιά μου» τονίζει η 39χρονη.
Από το 2013 στο Κέντρο Συμβουλευτικής Γυναικών Βέροιας έχουν απευθυνθεί 500 γυναίκες που δέχθηκαν τη βοήθεια από τη νομική σύμβουλο Σταυρούλα Λυμούση (αριστερά) την κοινωνική λειτουργό Χαρούλα Νατσιοπούλου (κέντρο) και την ψυχολόγο Έφη Τσαπαροπούλου (δεξιά).
Η Σ.Ν. δεν είναι η μόνη. Σύμφωνα με το Ινστιτούτο Ισότητας της Ε.Ε., μία στις 4 Ελληνίδες άνω των 15 ετών έχει βιώσει σωματική ή σεξουαλική βία μία φορά στη ζωή της. Βέβαια είναι σημαντικό να ειπωθεί πως το 21,3% των γυναικών στην Ελλάδα βιώνει περιστατικά σωματικής και σεξουαλικής βίας χωρίς καν να το αναφέρει και πόσο παραπάνω να ζητήσει βοήθεια.
«Δεν ήθελα να δεχτώ την πραγματικότητα. Χωρίς τη βοήθεια των ανθρώπων του Κέντρου Συμβουλευτικής θα παρέμενα ευάλωτη και θα γυρνούσα πίσω. Τώρα έχει αλλάξει η ζωή μου και κοιτάω μπροστά. Τώρα μπορώ να κοιμηθώ τα βράδια και δεν φοβάμαι για το αύριο».
Το Συμβουλευτικό Κέντρο Γυναικών Δήμου Βέροιας λειτουργεί από τον Οκτώβριο του 2013 μεταξύ του πανελλαδικού δικτύου 61 δομών για την πρόληψη και αντιμετώπιση όλων των μορφών βίας κατά των γυναικών (ενδοοικογενειακή, βιασμός, trafficking, σεξουαλική παρενόχληση, στήριξη), που σχεδίασε και δημιουργεί η ΓΓΙΦ στο πλαίσιο του Εθνικού Προγράμματος για την Ουσιαστική Ισότητα των Φύλων.
«Στο Κέντρο Συμβουλευτικής Γυναικών απευθύνονται γυναίκες θύματα κάθε μορφής βίας όπως επίσης και άνεργες, μονογονείς, ΑμεΑ και μετανάστριες. Οι περισσότερες κάνουν χρήση της ψυχολογικής, κοινωνικής, νομικής και εργασιακής στήριξης» υπογραμμίζει η Έφη Τσαπαροπούλου, ψυχολόγος του Κέντρου Συμβουλευτικής.
«Από τον Οκτώβριο του 2013 έως σήμερα έχουν επισκεφθεί το Κέντρο Συμβουλευτικής 500 γυναίκες. Απαραίτητη προϋπόθεση βέβαια είναι η ίδια η γυναίκα να θέλει να βοηθηθεί. Ο δικός μας ρόλος ως επιστημονικό προσωπικό δεν είναι κατευθυντικός, αλλά εστιάζει στο να παρέχουμε στην ωφελούμενη όλες τις πιθανές εναλλακτικές» αναφέρει η κοινωνική λειτουργός Χαρούλα Νατσιοπούλου.
«Έχουμε δει κυριολεκτικά γυναίκες να αλλάζουν τη ζωή τους, να στέκονται στα πόδια τους και να κάνουν μια νέα αρχή. Το παρατηρούμε σε γυναίκες που έκαναν σταθερή χρήση των υπηρεσιών μας, γνώρισαν τον εαυτό τους, αυτονομήθηκαν και κατάφεραν να απεμπλακούν από δυσλειτουργικές και κακοποιητικές σχέσεις» δηλώνει η νομική σύμβουλος Σταυρούλα Λυμούση.
Η λειτουργία της δομής εντάσσεται στον άξονα προτεραιότητας «Προώθηση της κοινωνικής ένταξης και καταπολέμηση της φτώχειας - ΕΚΤ» του Ε.Π. «Κεντρική Μακεδονία 2014 - 2020» και συγχρηματοδοτείται από την Ελλάδα και το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο. Η σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για την πρόληψη και την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας (σύμβαση της Κωνσταντινούπολης) εγγυάται την ισότιμη προστασία και το δικαίωμα όλων των γυναικών σε ουσιαστικά μέτρα προστασίας και υποστήριξης.
Ρεπορτάζ: Δέσποινα Βογιατζόγλου
Εφημερίδα Μακεδονία - Δημοσιεύθηκε στις 24 Νοεμβρίου 2019
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχόλια να είναι σύντομα και να χρησιμοποιείτε nickname για τη διευκόλυνση του διαλόγου. Ο «Βεροιώτης» δεν υιοθετεί τις απόψεις των σχολιαστών, οι οποίοι και είναι αποκλειστικά υπεύθυνοι για αυτές.