Πρόσφυγας της Αγίας Βαρβάρας: «Όταν μας έριχναν Γουρουνοκεφαλές, είπα: Θεέ μου που ήρθαμε;»

Πραγματικά, συγκλονίζει η ομολογία ενός 14χρονου πρόσφυγα της Αγίας Βαρβάρας, ο οποίος θυμάται όλα όσα συνέβησαν κατά την έλευσή τους στο χωριό. Ο νεαρός Σύριος ανοίγει την καρδιά του και μιλάει για το πως αισθάνθηκε την στιγμή που το πρώτο λεωφορείο κατέφτασε στην Αγία Βαρβάρα και κάποιοι (ευτυχώς λίγοι) συγκεντρωμένοι τους πέταξαν Γουρουνοκεφαλές. Η
κάθε λέξη που χρησιμοποιεί είναι μια γροθιά στο στομάχι και ένας βαθύτατος προβληματισμός για όλα αυτά που συμβαίνουν στην σύγχρονη κοινωνία μας. Διαβάστε αναλυτικά τι είπε στο «Ανθρώπινο Δυναμικό Βέροιας»: «Όταν ήρθαμε σε αυτό το χώρο, ήμουν στο πρώτο λεωφορείο που βρέθηκε στην είσοδο και μας «υποδέχτηκαν» χτυπώντας το λεωφορείο με γουρουνοκεφαλές.

Τότε, μέσα στο λεωφορείο είπαμε «Θεέ μου, σε τι ανθρώπους και σε τι χώρα ήρθαμε;». Όταν μετά από μερικές ημέρες, μαθαίνοντας τις πρώτες μας λέξεις στα Ελληνικά όπως «καλημέρα», πήγα στο κοντινό παντοπωλείο στην Αγ. Βαρβάρα, είπα «καλημέρα», έδειξα στα χέρια μου μερικά ευρώ και είπα ότι θέλω να αγοράσω τσιπς, με διώξανε λέγοντας ότι δεν πουλάνε. Τότε ξαναείπα, «Θεέ μου, σε τι χώρα ήρθαμε;».

Όταν μετά από μερικές ημέρες άρχισαν να έρχονται πολίτες της Βέροιας, να μας απασχολούν, να μας δίνουν ρούχα, τρόφιμα, φάρμακα και να κάνουμε δράσεις, τότε κατάλαβα ότι οι άνθρωποι αυτής της χώρας δεν είναι όλοι ίδιοι και ευχήθηκα, οι πολλοί να είναι σαν αυτούς που ήρθαν κοντά μας, μας αγκάλιασαν και μας είδαν σαν ανθρώπους και όχι ως ζώα. Αυτό που κατάλαβα, είναι ότι το πρόβλημά μας είναι ότι είμαστε μουσουλμάνοι και φτωχοί. Αν δεν ήμασταν μουσουλμάνοι και ήμασταν χριστιανοί, θα ήμασταν αποδεκτοί, όπως αν ήμασταν μουσουλμάνοι και είχαμε λεφτά και πάλι θα μας αποδέχονταν με ανοιχτές αγκάλες.».