Quantcast

http://picasion.com/
http://picasion.com/

Τσιαμούρας: Βόρεια Εύβοια Ψαροπούλι Αύγουστος

Πόλεις και ταπεινά χωριά, φαράγγια και καταπράσινες κορυφές, αρχαία μνημεία, ιαματικά λουτρά, πύργοι και κάστρα. Πυκνά πευκοδάση και ελαιώνες, αμμουδερές παραλίες και γαλήνιες ακρογιαλιές συγκροτούν το γοητευτικό περιβάλλον της Βόρειας Εύβοιας. Φθάσαμε στην Γλύφα πήραμε το φερυ-μποτ περάσαμε απέναντι στον Αγιόκαμπο η Βόρειος Εύβοια
απομεσήμερο μας υποδέχεται καταπράσινη, γαλήνια, πανέμορφη. Η επιβλητική παρουσία των βουνών και η λυτρωτική δύναμη της θάλασσας ανταμώνουν με χίλιους τρόπους στα βαθύσκιωτα μονοπάτια της Βόρειας Εύβοιας.

Η Εύβοια είναι το δεύτερο μεγαλύτερο νησί της Ελλάδος και το έκτο της Μεσογείου.

Στην αρχαιότητα, προτού επικρατήσει η ονομασία Εύβοια το νησί ονομαζόταν Μακρίς, Δολίχη, Αβαντίς . Στην Φραγκοκρατία ονομαζόταν Νεγκροπόντε. Την εποχή του χαλκού κατοικήθηκε από τα αρχαιοελληνικά φύλα των Αβάντων. Καταγόμενοι από την Φωκίδα της Θράκης ήλθαν με τον βασιλιά τους Άβαντα. Από τότε η Εύβοια ήταν γνωστή ως ΄΄Αβαντιάς΄΄ ή ΄΄Αβαντίς΄΄. Σύμφωνα με την μυθολογία, η πρόγονη των Αβάντων ήταν η νύμφη Άβα, η οποία ενώθηκε με τον Ποσειδώνα, γέννησε τον Εργίσκο, ήρωα της Θράκης, ιδρυτή της πόλης Εργίσκης της σημερινής Τσατάλτζα – Τσακήλι στην ανατολική Θράκη 65 χιλιόμετρα από την Κωνσταντινούπολη.

Αναφέρεται από τον Όμηρο στην Ιλιάδα, τον Παυσανία, τον Στράβωνα. Οι Άβαντες συμμετείχαν στον Τρωικό πόλεμο. Ίδρυσαν τις πόλεις Χαλκίδα, Ερέτρια, Ιστιαία, Δίον, Κάρυστο και Στύρα. Την περίοδο των μεγάλων μετακινήσεων στον Ελλαδικό χώρο οι Άβαντες εκτοπίσθηκαν από τους Ίωνες. Τον 8ο π. Χ. η Εύβοια έφτασε στο απόγειο της ακμής της. Η περίοδος της ακμής τερματίσθηκε στο τέλος του 8ου π. Χ. αιώνα με το ξέσπασμα του Ληλάντιου πολέμου.

Αντιμαχόμενοι Χαλκιδαίοι και Ερετριείς.

Στο πέρασμα της ιστορίας δέχθηκε επιδρομές και καταλήψεις από Αθηναίους , Πέρσες, Μακεδόνες, Ρωμαίους, Βυζαντινούς, Φράγκους. Στα χρόνια της Τουρκοκρατίας ανήκε στον Αλή – Πασά ο οποίος τοποθέτησε βοεβόδα τον Νταλίπ – Αγά, αρκετά δημιουργικός, στα χρόνια του αποξηράνθηκαν έλη και δόθηκαν εκτάσεις για καλλιέργειες.

Στην θαλάσσια περιοχή του Αρτεμισίου εδώ στα ίδια νερά που έγινε η θρυλική ναυμαχία το 480 π. Χ. τα δίχτυα των ψαράδων στις αρχές του 20ου αιώνα έφεραν στο φως τις δυο ΄΄δόξες΄΄ της αρχαίας ελληνικής τέχνης, τον θρυλικό Ποσειδώνα του Αρτεμισίου και τον περίφημο Ιππέα. Τα χάλκινα γλυπτά τα οποία σήμερα θαυμάζουν χιλιάδες επισκέπτες εκτίθενται στο αρχαιολογικό μουσείο της Αθήνας.

Οι Πέρσες ξεκίνησαν την εκστρατεία κατά της Ελλάδος υπό την ηγεσία του Ξέρξη με στόχο να αποκαταστήσουν το γόητρο τους μετά την ήττα από τους Αθηναίους στον Μαραθώνα το 490 π. Χ.

Η ναυμαχία του Αρτεμισίου διεξήχθη παράλληλα με τη μάχη των Θερμοπυλών , μεταξύ Ελλήνων και Περσών τους μήνες Αύγουστο και Σεπτέμβριο του 480 π. Χ. κατά την δεύτερη περσική εισβολή. Οι αντιμαχόμενοι παρέταξαν, 271 πολεμικά πλοία οι Έλληνες και οι Πέρσες 800 πλοία.

Μετά από δυο μέρες μικροσυγκρούσεων, η κύρια μάχη έληξε για τους αντιπάλους με ίσες απώλειες. Οι Έλληνες όμως, αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν στη Σαλαμίνα, όταν έμαθαν το αποτέλεσμα της μάχης των Θερμοπυλών.

Ηγετικά πρόσωπα ήταν ο Θεμιστοκλής , ο Ευριβιάδης και ο Αδείμαντος από την πλευρά των Ελλήνων και από τους Πέρσες η Αρτεμισία Α΄ βασίλισσα της Αλικαρνασσού και ο Αχαιμένης αδελφός του Ξέρξη.

Μετά την ήττα των Περσών στην ναυμαχία της Σαλαμίνας ο Ξέρξης και το μεγαλύτερο μέρος του στρατού του υποχώρησε στην Ασία, αναθέτοντας στον Μαρδόνιο την υποδούλωση της Ελλάδος. Αλλά οι αποφασιστικές νίκες των Ελλήνων στις Πλαταιές και την Μυκάλη ανάγκασαν τους Πέρσες να υποχωρήσουν ολοκληρωτικά.

Σημαντικό ρόλο στην διαδρομή της ιστορίας του νησιού διαδραμάτισε και η Ιστιαία. Μέχρι το 1913 ονομαζόταν Ξηροχώρι. Σύμφωνα με τον Στράβωνα ιδρύθηκε από τους Περραιβούς της Θεσσαλίας. Καταλήφθηκε και λεηλατήθηκε από τον στρατό του Ξέρξη. Λίγα χιλιόμετρα πιο πέρα η λουτρόπολη της Αιδηψού, υπήρξε φημισμένη λουτρόπολη στους Ελληνικούς και Ρωμαϊκούς χρόνους.


Ελληνικά –Βασιλικά – Ψαροπούλι. Η διαδρομή κατάφυτη από πευκοδάση, ελαιώνες ,αμμουδερές παραλίες και γαλήνιες, ακρογιαλιές. Το παραθαλάσσιο χωριό Ψαροπούλι σήμερα είναι το επίνειο των Βασιλικών, παλιότερα οι κάτοικοι για να αποφύγουν τις επιδρομές και τις λεηλασίες των πειρατών μετέφεραν το χωριό στην σημερινή τοποθεσία.

Στην παραλία του η θάλασσα παίζει μ ε τα χρώματα, αλλάζοντας αποχρώσεις ανάλογα με την ώρα της ημέρας. Σύμφωνα με την παράδοση, στην παραλία αυτή αγκυροβόλησαν τα πλοία του Ξέρξη κατά την ναυμαχία του Αρτεμισίου το 480 π. Χ. Στην κατοχή το 1940 από τον όρμο αυτό φυγαδεύτηκαν πολλοί Έλληνες αντιστασιακοί και ξένοι πολεμιστές προς την Αίγυπτο.

Η ιστορία και η μυθολογία της Βόρειας Εύβοιας μέσα από τα δικά μου μάτια και τη δικιά μου αφήγηση και μυθοπλασία έφθασε στο τέλος της.

Φθάσαμε επιτέλους στο πανέμορφο Ψαροπούλι που βρέχεται από το Αιγαίο πέλαγος και έχει γείτονες τα νησιά Σκόπελο και Σκιάθο.

Απόγευμα και η θάλασσα πήρε αδιαμαρτύρητα την κούραση και τον χρόνο του ταξιδιού από πάνω μας, σαν χάδι.

Υ.Γ. Στην Γαλάτεια και στον κυρ- Αντώνη.

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

ΔΗΜΟΦΙΛΕΙΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ