%20%CE%95%CE%9E%CE%9F%CE%99%CE%9A%CE%9F%CE%9D%CE%9F%CE%9C%CE%A9%202025%209-frame.gif)
Η Ομοσπονδία αναγνώρισε τον ρόλο του ΜΙΔΑ ως εργαλείου εκσυγχρονισμού και ενοποίησης των στοιχείων της ακίνητης περιουσίας, προειδοποίησε όμως για πρακτικά και τεχνικά προβλήματα που θα μπορούσαν να επηρεάσουν την αγορά και τους φορολογούμενους.
Η τοποθέτησή της περιλαμβάνει επισημάνσεις που είναι βάσιμες, αλλά και αιτήματα που προκαλούν προβληματισμό ως προς το αν διευκολύνουν τον ψηφιακό μετασχηματισμό ή αν συμβάλουν σε καθυστερήσεις.
Η ΠΟΜΙΔΑ έχει δίκιο όταν επισημαίνει ότι το ΜΙΔΑ επιχειρεί κάτι εξαιρετικά δύσκολο: να «παντρέψει» στοιχεία από διαφορετικά συστήματα, όπως το Κτηματολόγιο, το Ε9 και τις δηλώσεις χρήσης των ακινήτων.
Η ΠΟΜΙΔΑ έχει δίκιο όταν επισημαίνει ότι το ΜΙΔΑ επιχειρεί κάτι εξαιρετικά δύσκολο: να «παντρέψει» στοιχεία από διαφορετικά συστήματα, όπως το Κτηματολόγιο, το Ε9 και τις δηλώσεις χρήσης των ακινήτων.
Η ελληνική πραγματικότητα της ακίνητης περιουσίας χαρακτηρίζεται από λάθη δεκαετιών, ελλιπείς περιγραφές, αυθαίρετες αλλαγές χρήσης και πολυκατοικίες χωρίς σαφή ιδιοκτησιακή διάρθρωση. Σε αυτό το πλαίσιο, ο φόβος ότι μια βιαστική έναρξη του ΜΙΔΑ μπορεί να προκαλέσει μπλοκαρίσματα σε μισθώσεις, επιδόματα ενοικίου και μεταβιβάσεις ακινήτων είναι απολύτως ρεαλιστικός.
Σωστή θεωρείται επίσης η πρόταση για μια μεταβατική περίοδο χωρίς ασφυκτικές προθεσμίες. Ιδιοκτήτες και λογιστές καλούνται να διαχειριστούν μια ακόμη σύνθετη ψηφιακή πλατφόρμα, σε μια περίοδο όπου ήδη «τρέχουν» ΕΝΦΙΑ, φορολογικές δηλώσεις και πλήθος άλλων υποχρεώσεων. Η ανάγκη χρόνου προσαρμογής δεν μπορεί να αγνοηθεί, ούτε και το γεγονός ότι πολλά λάθη δεν οφείλονται σε δόλο αλλά σε αντικειμενικές δυσκολίες.
Ιδιαίτερα εύλογο είναι και το αίτημα να μην υπάρξουν αναδρομικές φορολογικές επιβαρύνσεις σε περιπτώσεις όπου, μέσω του ΜΙΔΑ, αποκαλύπτονται μεγαλύτερα πραγματικά εμβαδά. Η εμπειρία από τη ρύθμιση των αδήλωτων τετραγωνικών στους δήμους έδειξε ότι όταν δεν υπάρχει φόβος αναδρομικών χρεώσεων, οι πολίτες συμμορφώνονται ευκολότερα.
Ωστόσο, η ΠΟΜΙΔΑ φαίνεται να υπερβάλλει όταν ζητά ουσιαστικά μια μακρά περίοδο λειτουργίας του ΜΙΔΑ χωρίς δεσμευτικά χρονοδιαγράμματα, που θα μπορούσε να φτάσει έως και το 2026. Ένα μητρώο που παραμένει για χρόνια «χαλαρό» κινδυνεύει να μην ολοκληρωθεί ποτέ, υπονομεύοντας τον ίδιο του τον σκοπό: την αξιόπιστη και ενιαία εικόνα της ακίνητης περιουσίας στη χώρα. Αντίστοιχα, η συνολική αμφισβήτηση των διοικητικών προστίμων αγνοεί ότι χωρίς κάποιο πλαίσιο κυρώσεων, η εμπειρία δείχνει πως η συμμόρφωση συχνά καθυστερεί επ’ αόριστον. Το ζητούμενο ίσως δεν είναι η πλήρης κατάργηση των προστίμων, αλλά ο εξορθολογισμός τους και η διάκριση ανάμεσα σε πραγματική υπαιτιότητα και αντικειμενική αδυναμία.
Τέλος, αν και είναι λογικό να ζητείται μεταβατική λειτουργία, η παρατεταμένη συνύπαρξη παλιών και νέων συστημάτων ενδέχεται να δημιουργήσει περισσότερη σύγχυση παρά λύσεις, κάτι που έρχεται σε αντίθεση με τη στρατηγική ψηφιακής ενοποίησης που προωθεί η Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων.
Πηγή
Σωστή θεωρείται επίσης η πρόταση για μια μεταβατική περίοδο χωρίς ασφυκτικές προθεσμίες. Ιδιοκτήτες και λογιστές καλούνται να διαχειριστούν μια ακόμη σύνθετη ψηφιακή πλατφόρμα, σε μια περίοδο όπου ήδη «τρέχουν» ΕΝΦΙΑ, φορολογικές δηλώσεις και πλήθος άλλων υποχρεώσεων. Η ανάγκη χρόνου προσαρμογής δεν μπορεί να αγνοηθεί, ούτε και το γεγονός ότι πολλά λάθη δεν οφείλονται σε δόλο αλλά σε αντικειμενικές δυσκολίες.
Ιδιαίτερα εύλογο είναι και το αίτημα να μην υπάρξουν αναδρομικές φορολογικές επιβαρύνσεις σε περιπτώσεις όπου, μέσω του ΜΙΔΑ, αποκαλύπτονται μεγαλύτερα πραγματικά εμβαδά. Η εμπειρία από τη ρύθμιση των αδήλωτων τετραγωνικών στους δήμους έδειξε ότι όταν δεν υπάρχει φόβος αναδρομικών χρεώσεων, οι πολίτες συμμορφώνονται ευκολότερα.
Ωστόσο, η ΠΟΜΙΔΑ φαίνεται να υπερβάλλει όταν ζητά ουσιαστικά μια μακρά περίοδο λειτουργίας του ΜΙΔΑ χωρίς δεσμευτικά χρονοδιαγράμματα, που θα μπορούσε να φτάσει έως και το 2026. Ένα μητρώο που παραμένει για χρόνια «χαλαρό» κινδυνεύει να μην ολοκληρωθεί ποτέ, υπονομεύοντας τον ίδιο του τον σκοπό: την αξιόπιστη και ενιαία εικόνα της ακίνητης περιουσίας στη χώρα. Αντίστοιχα, η συνολική αμφισβήτηση των διοικητικών προστίμων αγνοεί ότι χωρίς κάποιο πλαίσιο κυρώσεων, η εμπειρία δείχνει πως η συμμόρφωση συχνά καθυστερεί επ’ αόριστον. Το ζητούμενο ίσως δεν είναι η πλήρης κατάργηση των προστίμων, αλλά ο εξορθολογισμός τους και η διάκριση ανάμεσα σε πραγματική υπαιτιότητα και αντικειμενική αδυναμία.
Τέλος, αν και είναι λογικό να ζητείται μεταβατική λειτουργία, η παρατεταμένη συνύπαρξη παλιών και νέων συστημάτων ενδέχεται να δημιουργήσει περισσότερη σύγχυση παρά λύσεις, κάτι που έρχεται σε αντίθεση με τη στρατηγική ψηφιακής ενοποίησης που προωθεί η Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων.
Πηγή
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχόλια να είναι σύντομα και να χρησιμοποιείτε nickname για τη διευκόλυνση του διαλόγου. Ο «Βεροιώτης» δεν υιοθετεί τις απόψεις των σχολιαστών, οι οποίοι και είναι αποκλειστικά υπεύθυνοι για αυτές.