Όταν οι νοικοκυρές της Βέροιας πήγαιναν το φαγητό για ψήσιμο στους φούρνους

Γράφει ο Πρόδρομος Αζίζογλου στην σελίδα «Παλιές Φωτογραφίες της Βέροιας»

«Κάτι από τότε που το ψωμί ήταν ψωμί, τα σύκα σύκα και η σκάφη σκάφη, ή αλλιώς έχει πολύ ψωμί η ιστορία σήμερα!

Σε μια εποχή που οι φούρνοι πουλούσανε σχεδόν αποκλειστικά ψωμί, μας στέλνανε οι μανάδες μας να το πάρουμε κι ήταν τόσο λαχταριστό που γυρνούσαμε σπίτι με το μισό - συνήθως με την εξωτερική κόρα, αφού την ψίχα την καταβροχθίζαμε καθ' οδόν!

6-7 χρονών, μου είχε ζητήσει η μάνα μου να πάρω μια "φόρμα".

- Δεν έχω τέτοια αγόρι μου, ψωμί πουλάω, να πας σε μαγαζί με ρούχα! η απάντηση του φούρναρη. Κατηφής και ηττημένος κάνω μεταβολή και φεύγω, για να με προλάβει με τις φωνές του αφού είχα διανύσει λίγα μέτρα: Εεεεε! Έλα! Και φόρμα και παντελόνια έχω, απ' όλα!

Ο Θόδωρος Ψωμιάδης (με τέτοιο επίθετο τι άλλο εκτός από αρτοποιός θα μπορούσε να ήταν;) είχε το συνήθειο να «δοκιμάζει» από τις νοστιμιές των νοικοκυρών, σε μια εποχή που οι ηλεκτρικές κουζίνες δεν ήταν ακόμα πολύ διαδεδομένες και οι περισσότερες γυναίκες έδιναν το φαγητό για ψήσιμο στους φούρνους.

- «Πρόσεξε Θόδωρα, τα μέτρησα τα γεμιστά, δέκα είναι!» του είχε πει κάποτε μια πελάτισσα.

- «Δεν τα μέτρησες καλά κυρά Όλγα, εγώ οχτώ βλέπω» είπε με χιούμορ ο γλυκός φούρναρης, με αποτέλεσμα να ξεσπάσουν σε και οι δύο στα γέλια!

Υ.Γ. Η φωτογραφία που απεικονίζει το παλιό αρτοποιείο του Ξυδόπουλου, καθώς και μέλη της οικογένειας, προέρχεται από παλιότερη ανάρτηση μέλους της ομάδας «Παλιές Φωτογραφίες της Βέροιας».