Σαν σήμερα, στις 13 Μαΐου 1916, η Βουλγαρία παραβιάζει τα ελληνικά σύνορα και καταλαμβάνει τη Μακεδονία – Το γεγονός που επιτάχυνε τον Εθνικό Διχασμό και την είσοδο της Ελλάδας στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Στις 13 Μαΐου 1916, η Ελλάδα βρέθηκε αντιμέτωπη με μία καταφανή παραβίαση της εθνικής κυριαρχίας της. Ο βουλγαρικός στρατός, με την υποστήριξη των Κεντρικών Δυνάμεων, εισέβαλε στην Ανατολική Μακεδονία, καταλαμβάνοντας περιοχές όπως το Σιδηρόκαστρο, η Δράμα και η Καβάλα.
Η ελληνική κυβέρνηση, υπό τον βασιλιά Κωνσταντίνο Α’, παρέμεινε ουδέτερη, ακολουθώντας μια πολιτική ισορροπίας μεταξύ της Αντάντ και των Κεντρικών Δυνάμεων. Ωστόσο, η παθητική στάση της Αθήνας απέναντι στην εισβολή προκάλεσε έντονες αντιδράσεις και τελικά οδήγησε στη ρήξη του εθνικού κορμού.
Η παράδοση της Ανατολικής Μακεδονίας
Η ελληνική στρατιωτική διοίκηση αναγκάστηκε να αποσυρθεί υπό διαταγές μη εμπλοκής. Οι Βούλγαροι, εκμεταλλευόμενοι το κενό εξουσίας, κατέλαβαν στρατηγικά σημεία και συνέλαβαν χιλιάδες Έλληνες στρατιώτες, οι οποίοι οδηγήθηκαν αιχμάλωτοι σε καταναγκαστικά έργα στη Βουλγαρία.
Η στάση αυτή θεωρήθηκε από μεγάλο μέρος του ελληνικού λαού ως υποχωρητικότητα έως και προδοσία. Ειδικά στη βόρεια Ελλάδα, η τοπική κοινωνία βίωσε τις συνέπειες της κατοχής με βαρύ τίμημα: εκτελέσεις, λεηλασίες και καταπίεση.
Ο δρόμος προς τον Εθνικό Διχασμό
Το γεγονός της βουλγαρικής εισβολής επιτάχυνε τις πολιτικές εξελίξεις. Τον Αύγουστο του 1916, ιδρύθηκε στη Θεσσαλονίκη η Προσωρινή Κυβέρνηση Εθνικής Άμυνας, υπό τον Ελευθέριο Βενιζέλο. Η Ελλάδα χωρίστηκε σε δύο κυβερνήσεις: τη φιλοβενιζελική του Βορρά και τη φιλοβασιλική των Αθηνών. Η τελική ρήξη ήρθε το 1917, με την εξορία του βασιλιά και την είσοδο της Ελλάδας στον πόλεμο στο πλευρό της Αντάντ.
Στις 13 Μαΐου 1916, η Ελλάδα βρέθηκε αντιμέτωπη με μία καταφανή παραβίαση της εθνικής κυριαρχίας της. Ο βουλγαρικός στρατός, με την υποστήριξη των Κεντρικών Δυνάμεων, εισέβαλε στην Ανατολική Μακεδονία, καταλαμβάνοντας περιοχές όπως το Σιδηρόκαστρο, η Δράμα και η Καβάλα.
Η ελληνική κυβέρνηση, υπό τον βασιλιά Κωνσταντίνο Α’, παρέμεινε ουδέτερη, ακολουθώντας μια πολιτική ισορροπίας μεταξύ της Αντάντ και των Κεντρικών Δυνάμεων. Ωστόσο, η παθητική στάση της Αθήνας απέναντι στην εισβολή προκάλεσε έντονες αντιδράσεις και τελικά οδήγησε στη ρήξη του εθνικού κορμού.
Η παράδοση της Ανατολικής Μακεδονίας
Η ελληνική στρατιωτική διοίκηση αναγκάστηκε να αποσυρθεί υπό διαταγές μη εμπλοκής. Οι Βούλγαροι, εκμεταλλευόμενοι το κενό εξουσίας, κατέλαβαν στρατηγικά σημεία και συνέλαβαν χιλιάδες Έλληνες στρατιώτες, οι οποίοι οδηγήθηκαν αιχμάλωτοι σε καταναγκαστικά έργα στη Βουλγαρία.
Η στάση αυτή θεωρήθηκε από μεγάλο μέρος του ελληνικού λαού ως υποχωρητικότητα έως και προδοσία. Ειδικά στη βόρεια Ελλάδα, η τοπική κοινωνία βίωσε τις συνέπειες της κατοχής με βαρύ τίμημα: εκτελέσεις, λεηλασίες και καταπίεση.
Ο δρόμος προς τον Εθνικό Διχασμό
Το γεγονός της βουλγαρικής εισβολής επιτάχυνε τις πολιτικές εξελίξεις. Τον Αύγουστο του 1916, ιδρύθηκε στη Θεσσαλονίκη η Προσωρινή Κυβέρνηση Εθνικής Άμυνας, υπό τον Ελευθέριο Βενιζέλο. Η Ελλάδα χωρίστηκε σε δύο κυβερνήσεις: τη φιλοβενιζελική του Βορρά και τη φιλοβασιλική των Αθηνών. Η τελική ρήξη ήρθε το 1917, με την εξορία του βασιλιά και την είσοδο της Ελλάδας στον πόλεμο στο πλευρό της Αντάντ.
%20(1).jpg)
Οι οποίοι Βούλγαροι είχαν άριστη συνεργασία κατά την περίοδο της κατοχής με το ΚΚΕ και τον ΕΑΜ\ΕΛΑΣ, και πολλές φορές συνεργάστηκαν για να κτυπήσουν άλλες Ελληνικές αντιστασιακές οργανώσεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα έρχονται και αγοράζουν τα πάντα σε λίγο μόνο βουλγαρικά θα ακούς Χαλκιδική Πιερία Καβάλα .
ΔιαγραφήΕμείς θα κρατήσουμε τα βουνά όπως τότε...