Το εργοστάσιο, στο οποίο εργάζονταν καθημερινά, μοιάζει να έχει μείνει για λίγο πίσω, καθώς η φύση και η άνοιξη παίρνουν τη σκυτάλη. Στρώνουν τραπέζια, ανάβουν ψησταριές, παίζουν μουσική και χορεύουν, ενώ οι φωνές και τα γέλια τους ενώνονται με τον καθαρό αέρα του βουνού.
Η εικόνα αποπνέει ζεστασιά και συλλογικότητα, μια σπάνια μαρτυρία της ζωής μιας άλλης εποχής, τότε που η εργασία και η κοινότητα συνυπήρχαν με μια βαθιά, ανθρώπινη σύνδεση. Ένα Πάσχα αλλιώτικο, αυθεντικό, με φόντο το Βέρμιο και τις καρδιές γεμάτες ελπίδα.





Στο κεντρο ο Φαιδων Παπαδοπουλος ,με το μουστακι, και διπλα
ΑπάντησηΔιαγραφήη γυναικα του Νουλα, με τα γυαλια. Αλησμονητα χρονια.
Στο εργοστασιο αυτο εργαστηκε τοτε και ο παππους
ΑπάντησηΔιαγραφήμου Αθ.Μοιραγιας.
Εργάζονταν στο Βερμιο την κλωστοϋφαντουργία! Δεν υπήρχε εργοστάσιο δεη τότε παρά μονάδα του βερμιου
ΑπάντησηΔιαγραφήΛαθος αγαπητε ΑΝΩΝΥΜΕ.Υπηρχε το Υδροηλεκ-
ΑπάντησηΔιαγραφήτρικο εργοστασιο Σωσσιδη που περασε το 1960
στην ιδρυθησα τοτε Δ.Ε.Η.