Το έργο του πολυβραβευμένου συγγραφέα, γνωστού στην Ελλάδα από το έργο «Ποιος σκότωσε τον σκύλο τα μεσάνυχτα" αποθεώθηκε στο West End του Λονδίνου με πρωταγωνιστή τον Andrew Scott.
Ο "Vanya" είναι μια νέα εκδοχή του "Θείου Βάνια», όπου ένας ηθοποιός καλείται να ερμηνεύσει οκτώ χαρακτήρες, ισορροπώντας ανάμεσα στο δράμα και την κωμωδία, καθώς όλοι παλεύουν απεγνωσμένα να ξεφύγουν από τη στασιμότητα της ζωής τους.
Ο Γιώργος Καραμίχος, ένας καλλιτέχνης με συνέπεια και τόλμη μπαίνει δυναμικά σε μια υποκριτική δοκιμασία υψηλών απαιτήσεων, σε μια παράσταση που φαίνεται να ισορροπεί ανάμεσα στο παλιό και το νέο, στο αστείο και το σπαρακτικό.
Ο Αλέξανδρος Ραπτοτάσιος είναι ο σκηνοθέτης και σκηνογράφος που είχε παρουσιάσει μια πολύ ενδιαφέρουσα εκδοχή της «Αντιγόνης» του Σοφοκλή στο Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου το 2022. Επίσης, σκηνοθέτησε το έργο «Τα γεγονότα», ένα πολιτικό δράμα που εξετάζει την άνοδο της ακροδεξιάς και της ξενοφοβίας.
Ο Αλέξανδρος Ραπτοτάσιος είναι ο σκηνοθέτης και σκηνογράφος που είχε παρουσιάσει μια πολύ ενδιαφέρουσα εκδοχή της «Αντιγόνης» του Σοφοκλή στο Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου το 2022. Επίσης, σκηνοθέτησε το έργο «Τα γεγονότα», ένα πολιτικό δράμα που εξετάζει την άνοδο της ακροδεξιάς και της ξενοφοβίας.
Στο σημείωμα του για την παράσταση που θα παιχτεί στο ιστορικό Υπόγειο του Θεάτρου Τέχνης, σε παραγωγή του «Λυκόφως», σημειώνει: «Στον πυρήνα του έργου είναι ένα ερώτημα: Πώς μπορούμε να αλλάξουμε τις ζωές μας; Οκτώ ρόλοι αντιμετωπίζουν το ίδιο θέμα με διαφορετικό τρόπο και ένας ηθοποιός ενσωματώνει αυτή την σπαρακτική ανάγκη για αλλαγή. Για μια διαφορετική ζωή.
Για έρωτα, αγάπη, επιτυχία, χρήματα, αποδοχή, ευτυχία. Χαρακτήρες εγκλωβισμένοι, γελοίοι, τραγικοί και απόλυτα σύγχρονοι. Που μπορεί να τους συναντήσουμε στην οικογένειά μας, στο γραφείο, σε ένα μπαρ ή στο σουπερμάρκετ. Άνθρωποι εγκλωβισμένα σε έναν τόπο κατανάλωσης και αφθονίας που κρύβει μια άγονη λούπα - ένα ανθρώπινο καθαρτήριο. Εφιάλτης και φάρσα μαζί. Όπως όλα τα έργα που έχουν αντέξει στον χρόνο».
Ο συγγραφέας, Σάιμον Στήβενς, επισημαίνει: «Τα έργα του Τσέχωφ πρέπει να υπάρχουν σε αυτόν τον αιώνα και σε αυτή την δεκαετία. Ο Τσέχωφ λάτρευε τα θέατρα - όχι τις βιβλιοθήκες και τα μουσεία - αλλά τα παρασκήνια, τους θεατές και τους ηθοποιούς. Τους συγγραφείς. Το δαιμόνιο πνεύμα των παραγωγών. Θα έβλεπε την εκδοχή μας με περιέργεια κρατώντας ένα μπουκάλι κρασί στο ένα χέρι και την πένα του στο άλλο.
Ο συγγραφέας, Σάιμον Στήβενς, επισημαίνει: «Τα έργα του Τσέχωφ πρέπει να υπάρχουν σε αυτόν τον αιώνα και σε αυτή την δεκαετία. Ο Τσέχωφ λάτρευε τα θέατρα - όχι τις βιβλιοθήκες και τα μουσεία - αλλά τα παρασκήνια, τους θεατές και τους ηθοποιούς. Τους συγγραφείς. Το δαιμόνιο πνεύμα των παραγωγών. Θα έβλεπε την εκδοχή μας με περιέργεια κρατώντας ένα μπουκάλι κρασί στο ένα χέρι και την πένα του στο άλλο.
Ίσως θα διαπίστωνε με έκπληξη πως 120 χρόνια αργότερα δουλεύουμε πάνω σε ένα έργο που θα αναγνώριζε. Ένα έργο για το σεξ, την αγάπη, τα λεφτά και την ζωή. Σε έναν κόσμο παρόμοιο με τον δικό του, όπου τα λεφτά τελειώνουν, όπως συνηθίζεται άλλωστε, και τα πάντα φαίνονται ασταθή, και παρόλα αυτά οι άνθρωποι συνεχίζουμε να κάνουμε αξιοσημείωτα αλλά και γελοία πράγματα. Συνεχίζουμε να ξυπνάμε με hungover. Συνεχίζουμε να ερωτευόμαστε».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχόλια να είναι σύντομα και να χρησιμοποιείτε nickname για τη διευκόλυνση του διαλόγου. Ο «Βεροιώτης» δεν υιοθετεί τις απόψεις των σχολιαστών, οι οποίοι και είναι αποκλειστικά υπεύθυνοι για αυτές.