Τατουάζ με την ημερομηνία θανάτου του Γιάννη έκανε ο 16χρονος αδερφός του

Αβάσταχτος είναι ο πόνος για την οικογένεια του 19χρονου Γιάννη που σκοτώθηκε στο λούνα παρκ του θανάτου στο Πευκοχώρι Χαλκιδικής. Η οικογένεια του αδικοχαμένου νεαρού ζητά απαντήσεις σε κρίσιμα ερωτήματα για την τραγωδία που «χτύπησε» το σπίτι τους, τη στιγμή που οι αποκαλύψεις για τον 58χρονο ιδιοκτήτη του λούνα παρκ στη Χαλκιδική καταγράφουν την παράνομη λειτουργία της επιχείρησής του, με σάπια και σπασμένα μηχανήματα.

Την ίδια ώρα, ο 16χρονος αδερφός του 19χρονου, που ήταν μαζί του στο φονικό crazy dance τη μοιραία στιγμή έκανε τατουάζ με την ημερομηνία του φριχτού θανάτου του άτυχου Γιάννη.

Όπως μετέδωσε το Star, ο 16χρονος θαύμαζε και υπεραγαπούσε τον μεγάλο του αδερφό και για τον λόγο αυτό έκανε τατουάζ την ημερομηνία που τον έχασε, ενώ έγραψε και το όνομά του, «Γιάννης», σε μια κίνηση που συμβολίζει πως ποτέ δεν θα ξεχαστεί το κακό που τους βρήκε εκείνη τη νύχτα.

«Γιώργο σκοτώθηκε το παιδί μας»

Από την πλευρά του, ο πατέρας του 19χρονου ξέσπασε, μιλώντας στο LiveNews. «Παλεύω γιατί ξέρω πολύ καλά τον τρόπο που λειτουργεί ο μηχανισμός, που λειτουργεί η δικαιοσύνη, υπηρεσίες από το οργανωμένο κράτος. Προσπαθώ με δικούς μου ανθρώπους, με δικά μου στοιχεία να βοηθήσω την εισαγγελία, τη δικαιοσύνη να φτάσουν πιο γρήγορα στο αποτέλεσμα και να ασκήσει επιτέλους διώξεις σε όλους αυτούς που κατά την άποψή μου για κανένα λόγο δεν θα έπρεπε να είναι ελεύθεροι σήμερα» είπε στο MEGA.

«Τώρα προσπαθώ με το δικό μου τρόπο με τις δικές μου θυσίες και στη μνήμη του παιδιού μου να επισπευσθούν όλα αυτά, κάνοντας οτιδήποτε πρέπει για να τιμωρηθούν αυτοί που δεν λογαριάζουν τις ζωές των ανθρώπων».

«Με κάλεσε η μητέρα του και μου είπε τσιρίζοντας: Γιώργο σκοτώθηκε το παιδί μας. Μας σκοτώσανε το παιδί. Και απευθείας ο δεύτερος γιος μου πήρε το τηλέφωνο και μου είπε: Μπαμπά, χτύπησε ο Γιάννης. Προσπάθησε να με κρατήσει ψύχραιμο «αλλά αναπνέει, έχει χτυπήσει πάρα πολύ». Μετά πήρε το τηλέφωνο ένας άλλος, μου είπε μην ανησυχείτε, είμαστε εδώ με την οικογένεια. Δεν μου έλεγε κανείς ότι το παιδί χάθηκε».