• Η δημιουργία κέντρου ελέγχου πολιτικής προστασίας για την παρακολούθηση εκτάκτων καταστάσεων όπως χιόνια, πλημμύρες, πυρκαγιές.
• Εγκατάσταση συστήματος έγκαιρης προειδοποίηση πολιτών για έκτακτες καταστάσεις (σειρήνες συναγερμού, μηνύματα σε κινητά)
• Εγκατάσταση συστήματος αυτόματης ανίχνευσης πυρκαγιάς και πυρόσβεσης στο Άλσος Παπάγου και Βικέλα.
Εγώ ως Νικολέτα, τι έχω να συνεισφέρω ως προς αυτό και πως θα μπορούσα να προσθέσω αξία στα παραπάνω;
Ομολογουμένως, το τεχνικό κομμάτι το γνωρίζουν άλλοι καλύτερα από μένα. Ωστόσο, τόσο από δικές μου προσωπικές εμπειρίες όσο και από πράγματα που έχω δει να γίνονται στο εξωτερικό, έχω να θέσω προς διαβούλευση τις εξής ιδέες/προτάσεις με σκοπό την άρτια υλοποίηση του προγράμματος προς όλες τις κατευθύνσεις.
Το πρόγραμμα του συνδυασμού #drasi_me_gnosi έχει, όπως φαίνεται παραπάνω, ήδη εντοπίσει μηχανισμούς πρόληψης, πράγμα πολύ σημαντικό, καθώς δυστυχώς στη χώρα μας λειτουργούμε μονίμως για την καταστολή.
Ωστόσο, είναι δεδομένο ότι οι ανθρώπινοι και υλικοί πόροι που διαθέτει η εκάστοτε διοίκηση μπορεί να αποδειχθούν περιορισμένοι για την επιτυχή αντιμετώπιση έκτακτων αναγκών.
Επομένως, μέρος ενός σχεδίου πρόληψης θα μπορούσε να είναι και η ενημέρωση/ εκπαίδευση των πολιτών, ώστε σε τέτοιες περιπτώσεις να λειτουργήσουν επικουρικά στο έργο του Δήμου.
Προτείνω λοιπόν:
Τη διοργάνωση εκπαιδευτικών σεμιναρίων και trainings για την πολιτική προστασία ανοιχτά για ενηλίκους και παιδιά από εξιδικευμένους φορείς, όπως η Πυροσβεστική Υπηρεσία, η Υπηρεσία Πολιτικής Προστασίας της Αντιπεριφέρειας, Κέντρα Εκπαίδευσης Ενηλίκων κ.λ.π
Σχεδόν κάθε καλοκαίρι, κάποια περιοχή της Ελλάδας καίγεται. Στις κακές περιπτώσεις θρηνούμε μόνο το περιβάλλον. Στις χείριστες θρηνούμε και δεκάδες νεκρούς. Ο Δήμος μας, σκοπεύει να λάβει μέτρα πρόληψης πυρκαγιών εγκαθιστώντας συστήματα πυρόσβεσης στα δυο άλση της πόλης μας. Εμείς ξέρουμε τι να κάνουμε αν τύχει κάτι τέτοιο για να προστατεύσουμε τη φύση και τους εαυτούς μας; Εγώ προσωπικά όχι. Γνωρίζουμε για την εκπαίδευση που προσφέρει η Πυροσβεστική Υπηρεσία Βέροιας για να γίνουμε εθελοντές πυροσβέστες; Κάποιοι μπορεί ναι, κάποιοι ίσως δεν το έχουν ξανακούσει.
Για αυτό προτείνω τη διοργάνωση εκπαιδευτικών σεμιναρίων ή και απλά την προετοιμασία εντύπου υλικού με σκοπό αφενός την ενημέρωση των πολιτών για το τι πρέπει να κάνουν για να προστατευθούν σε περίπτωση πυρκαγιάς και αφετέρου την προώθηση του θεσμού του εθελοντή πυροσβέστη.
Περαιτέρω, έμμεσα συννυφασμένα με την πολιτική προστασία προτείνω τη διοργάνωση εκπαιδευτικών σεμιναρίων για την παροχή πρώτων βοηθειών ανοιχτά για ενηλίκους και παιδιά. Τέτοιες πρωτοβουλίες ήδη υπάρχουν από διάφορους συλλόγους του Δήμου μας αλλά μια συντονισμένη προσπάθεια, ανοιχτή και προσβάσιμη σε όλους θα ήταν εξίσου χρήσιμη. Θα θέσω δύο παραδείγματα για να τονίσω τη σημασία μιας τέτοιας πρωτοβουλίας.
α) Ας υποθέσουμε ότι βρισκόμαστε σε έναν χώρο κι ένας παρευρισκόμενος δίπλα μας καταρρέει. Θα τηλεφωνήσουμε αμέσως να καλέσουμε ασθενοφόρο. Μας ρωτούν στο τηλέφωνο αν ξέρουμε να κάνουμε CPR, ώστε να προσφέρουμε τις πρώτες βοήθειες, μέχρι να έρθει το ασθενοφόρο. Δεν ξέρουμε. Χάνεται έτσι πολύτιμος χρόνος μέσα στον οποίο ο συνάνθρωπος μας μπορεί και να σωθεί.
β) Υποθετικά, πάλι, μία κυρία παθαίνει εγκεφαλικό. Είναι στο σπίτι με το 7χρονο εγγόνι της που την βρίσκει λιπόθυμη. Έχει ενημερωθεί για το τι πρέπει να κάνει για να τη βοηθήσει; Στη Γαλλία υπάρχει πρόγραμμα ενημέρωσης των παιδιών για αυτές ακριβώς τις περιπτώσεις. Στη χώρα μας από όσο ξέρω όχι. Να ένα κενό που μπορούμε να καλύψουμε!
Αυτές είναι μόνο κάποιες ιδέες μου. Είμαι σίγουρη πως μόλις καθίσουμε σε ένα τραπέζι και αρχίσουμε να συζητάμε, θα προκύψουν και άλλες ανάγκες και λύσεις για την κάλυψη τους».
Το πρόγραμμα του συνδυασμού #drasi_me_gnosi έχει, όπως φαίνεται παραπάνω, ήδη εντοπίσει μηχανισμούς πρόληψης, πράγμα πολύ σημαντικό, καθώς δυστυχώς στη χώρα μας λειτουργούμε μονίμως για την καταστολή.
Ωστόσο, είναι δεδομένο ότι οι ανθρώπινοι και υλικοί πόροι που διαθέτει η εκάστοτε διοίκηση μπορεί να αποδειχθούν περιορισμένοι για την επιτυχή αντιμετώπιση έκτακτων αναγκών.
Επομένως, μέρος ενός σχεδίου πρόληψης θα μπορούσε να είναι και η ενημέρωση/ εκπαίδευση των πολιτών, ώστε σε τέτοιες περιπτώσεις να λειτουργήσουν επικουρικά στο έργο του Δήμου.
Προτείνω λοιπόν:
Τη διοργάνωση εκπαιδευτικών σεμιναρίων και trainings για την πολιτική προστασία ανοιχτά για ενηλίκους και παιδιά από εξιδικευμένους φορείς, όπως η Πυροσβεστική Υπηρεσία, η Υπηρεσία Πολιτικής Προστασίας της Αντιπεριφέρειας, Κέντρα Εκπαίδευσης Ενηλίκων κ.λ.π
Σχεδόν κάθε καλοκαίρι, κάποια περιοχή της Ελλάδας καίγεται. Στις κακές περιπτώσεις θρηνούμε μόνο το περιβάλλον. Στις χείριστες θρηνούμε και δεκάδες νεκρούς. Ο Δήμος μας, σκοπεύει να λάβει μέτρα πρόληψης πυρκαγιών εγκαθιστώντας συστήματα πυρόσβεσης στα δυο άλση της πόλης μας. Εμείς ξέρουμε τι να κάνουμε αν τύχει κάτι τέτοιο για να προστατεύσουμε τη φύση και τους εαυτούς μας; Εγώ προσωπικά όχι. Γνωρίζουμε για την εκπαίδευση που προσφέρει η Πυροσβεστική Υπηρεσία Βέροιας για να γίνουμε εθελοντές πυροσβέστες; Κάποιοι μπορεί ναι, κάποιοι ίσως δεν το έχουν ξανακούσει.
Για αυτό προτείνω τη διοργάνωση εκπαιδευτικών σεμιναρίων ή και απλά την προετοιμασία εντύπου υλικού με σκοπό αφενός την ενημέρωση των πολιτών για το τι πρέπει να κάνουν για να προστατευθούν σε περίπτωση πυρκαγιάς και αφετέρου την προώθηση του θεσμού του εθελοντή πυροσβέστη.
Περαιτέρω, έμμεσα συννυφασμένα με την πολιτική προστασία προτείνω τη διοργάνωση εκπαιδευτικών σεμιναρίων για την παροχή πρώτων βοηθειών ανοιχτά για ενηλίκους και παιδιά. Τέτοιες πρωτοβουλίες ήδη υπάρχουν από διάφορους συλλόγους του Δήμου μας αλλά μια συντονισμένη προσπάθεια, ανοιχτή και προσβάσιμη σε όλους θα ήταν εξίσου χρήσιμη. Θα θέσω δύο παραδείγματα για να τονίσω τη σημασία μιας τέτοιας πρωτοβουλίας.
α) Ας υποθέσουμε ότι βρισκόμαστε σε έναν χώρο κι ένας παρευρισκόμενος δίπλα μας καταρρέει. Θα τηλεφωνήσουμε αμέσως να καλέσουμε ασθενοφόρο. Μας ρωτούν στο τηλέφωνο αν ξέρουμε να κάνουμε CPR, ώστε να προσφέρουμε τις πρώτες βοήθειες, μέχρι να έρθει το ασθενοφόρο. Δεν ξέρουμε. Χάνεται έτσι πολύτιμος χρόνος μέσα στον οποίο ο συνάνθρωπος μας μπορεί και να σωθεί.
β) Υποθετικά, πάλι, μία κυρία παθαίνει εγκεφαλικό. Είναι στο σπίτι με το 7χρονο εγγόνι της που την βρίσκει λιπόθυμη. Έχει ενημερωθεί για το τι πρέπει να κάνει για να τη βοηθήσει; Στη Γαλλία υπάρχει πρόγραμμα ενημέρωσης των παιδιών για αυτές ακριβώς τις περιπτώσεις. Στη χώρα μας από όσο ξέρω όχι. Να ένα κενό που μπορούμε να καλύψουμε!
Αυτές είναι μόνο κάποιες ιδέες μου. Είμαι σίγουρη πως μόλις καθίσουμε σε ένα τραπέζι και αρχίσουμε να συζητάμε, θα προκύψουν και άλλες ανάγκες και λύσεις για την κάλυψη τους».
.jpg)