Λίγα 24ωρα έμειναν μέχρι να ανοίξουν οι κάλπες μιας εξαιρετικά κρίσιμης εκλογικής αναμέτρησης που θα κρίνει πολλά για το παρόν και το μέλλον της πατρίδας μας.
Ωστόσο οι συνθήκες διεξαγωγής των εκλογών δεν συνάδουν με την κρισιμότητα τους, αφού ένα μεγάλο τμήμα τόσο του πολιτικού προσωπικού, όσο και της κοινωνίας δείχνει και είναι μακριά από την πραγματικότητα.
Είναι πολλοί αυτοί που θεωρούν ότι η χώρα ξεπέρασε της παθογένειες του παρελθόντος και ότι μπορεί πλέον να πορευτεί με αμεριμνησία σε ένα μέλλον όπου όλα θα είναι (και πάλι) ρόδινα και ανέφελα. Αυτό προκύπτει εν πολλοίς από το αφήγημα μιας εξαιρετικά προβληματικής (απερχόμενης) κυβέρνησης, αλλά και μιας εξίσου επικίνδυνης και ανερμάτιστης αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Οι τρόποι, τα μέσα και ο λόγος αυτού του δίπολου –υποπροϊόν της βαθιάς κοινωνικής και οικονομικής κρίσης της τελευταίας δεκαετίας – είναι στην ουσία το πρόβλημα που έχει σήμερα η χώρα μας.
Η ελληνική κοινωνία κινδυνεύει να βρεθεί, για άλλη μια φορά, απέναντι σε μια πραγματικότητα εντελώς διαφορετική και εξαιρετικά επώδυνη αν πιστέψει ότι και πάλι όλα είναι εύκολα και κυρίως άκοπα.
Θα φανεί ίσως υπερβολικό αλλά η αλήθεια είναι ότι οι εκλογές της Κυριακής έχουν τη βαρύτητα εκείνων του 1974 και του 1981. Στην ουσία σηματοδοτούν την επόμενη φάση της μεταπολιτευτικής δημοκρατίας μας, δεδομένου ότι στο τέλος της τρίτης δεκαετίας του 21ου αιώνα τίποτα δεν θα μοιάζει με όσα ισχύουν σήμερα.
Επιβάλλεται λοιπόν να προχωρήσουμε ως κοινωνία και ως πολιτικό σύστημα σε μια μεγάλη αλλαγή που θα ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις των καιρών. Χρειαζόμαστε άμεσα την αλλαγή παραδείγματος. Ωρίμασαν πλέον οι συνθήκες και αποτελεί όρο επιβίωσης, να αφήσουμε πίσω τις αντιλήψεις που θέλουν ισχνές –πλασματικές κοινοβουλευτικές πλειοψηφίες μονοκομματικών κυβερνήσεων που με «λάφυρο» έναν ταλαιπωρημένο, δυσκίνητο και αντιπαραγωγικό κρατικό μηχανισμό και σε αγαστή συνεργασία με το παρασιτικό κεφάλαιο να ορίζουν τις τύχες της χώρας.
Το πλαίσιο μέσα στο οποίο διενεργούνται οι εκλογές της Κυριακής, έστω και ατελές, μπορεί και πρέπει να επιβάλλει μια νέα πραγματικότητα, εφόσον το πολιτικό προσωπικό σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και υπηρετήσει τα συμφέροντα και της ανάγκες του τόπου και όχι – πάλι – την με οποιονδήποτε τρόπο δική του πολιτική επιβίωση. Γιατί η χώρα μας δεν έχει καμία τύχη στο σκληρό διεθνές περιβάλλον, χωρίς ευρύτερες πολιτικές και κατ’ επέκταση κοινωνικές συναινέσεις ευρείας κλίμακας. Αν δηλαδή το.. πρόβλημα μας εξακολουθεί να είναι ποιος θα είναι ο πρωθυπουργός και όχι αυτά που χρειάζεται να γίνουν για να πάει μπροστά ο τόπος μας. Κατανοώ ότι για πολλούς αυτή η ανατροπή στον τρόπο σκέψης είναι μια δύσκολη και ίσως δυσεπίλυτη άσκηση. Σύντομα όμως οι περισσότεροι θα συνειδητοποιήσουμε ότι αποτελεί μονόδρομο για το μέλλον που έχουμε ανάγκη.
Προφανώς υπάρχουν – και πρέπει να υπάρχουν – ιδεολογικές και πολιτικές διαφορές. Όμως η αντιπαράθεση των ιδεών δεν μπορεί να οδηγεί στη σύγκρουση και τον διχασμό, αλλά στη σύνθεση με κύριο πρόταγμα το συμφέρον της χώρας και των πολιτών της.
Ήρθε η ώρα λοιπόν να επιχειρήσουμε τη φυγή προς το μέλλον. Να αποβάλλουμε αντιλήψεις δεκαετιών που ήθελαν τους «φωτισμένους» ηγέτες να «οδηγούν» ανεξέλεγκτα το λαό και τη χώρα σε επιλογές που εν πολλοίς οι ίδιοι όριζαν. Αυτοί οι ηγέτες πράγματι υπήρξαν, αλλά πλέον ανήκουν στην ιστορία και πάντως δεν μπορούν να έχουν σχέση με την Ελλάδα του 21ου αιώνα.
Σήμερα αυτό που στο ΠΑΣΟΚ ονομάζουμε αλλαγή παραδείγματος απαντά στην ανάγκη να εγκαταλειφτεί το ξεπερασμένο Πρωθυπουργικό μοντέλο διακυβέρνησης, όταν μάλιστα φάνηκε με τέτοια ένταση το μέγεθος της αποτυχίας του, για διαφορετικούς λόγους, στους δυο τελευταίους Πρωθυπουργούς της χώρας.
Γνωρίζω, από πρώτο χέρι, ότι το δυσώδες μιντιακό περιβάλλον όπως αυτό διαμορφώθηκε από τους εμπόρους της παραπληροφόρησης, με την αρχική συναίνεση του συνόλου του πολιτικού συστήματος (Μητσοτάκης, Παπανδρέου, Φλωράκης), σε συνεργασία με το πολλαπλώς αποτυχημένο μοντέλο των αρπακτικών – δημοσκοπικών εταιρειών και μαζί με τα μεγάλα γνωστά ή άγνωστα (παρασιτικά) κεφάλαια δεν θέλουν σε καμία περίπτωση μια τέτοια εξέλιξη και θα την πολεμήσουν λυσσαλέα (και το κάνουν) μια τέτοια εξέλιξη με κάθε μέσο και τρόπο.
Βλέπετε τα.. λεφτά είναι πολλά (Ταμείο Ανάκαμψης) για να αφεθούν στη διαχείριση θεσμών διαφάνειας και πολιτικής λογοδοσίας. Όμως για τη χώρα αύτη είναι η τελευταία ευκαιρία, αν πραγματικά θέλουμε να ελπίζουμε σε μια αξιοπρεπή και βιώσιμη οικονομική ανάπτυξη με επίκεντρο τον άνθρωπο και τις ανάγκες του και όχι του κεφαλαίου, της… «αγοράς» και των ανισοτήτων.
Ταιριάζει απόλυτα σε αυτό το σύστημα μια… αυτοδύναμη κυβέρνηση Μητσοτάκη που θα συνεχίσει τις απευθείας αναθέσεις και τις εμφανείς σχέσεις διαπλοκής και φυσικά μια «τρεις λαλούν και δυο χορεύουν» αντιπολίτευση ΣΥΡΙΖΑ. Για να πετύχουν τους στόχους τους άρχισαν πάλι (όπως και 2019) το γνωστό πια σενάριο του «μπαμπούλα» ανάμεσα στα δύο κόμματα με τη μικρή δημοσκοπική(;) διαφορά που καταγράφουν!!! οι γνωστοί δημοσκοπικοί βραχίονες της εξαπάτησης των πολιτών.
Αυτή τη φορά όμως δεν πρόκειται να τους περάσει τόσο εύκολα γιατί όλο και περισσότεροι αντιλαμβάνονται αυτό το άθλιο παιχνίδι.
Το ΠΑΣΟΚ άλλωστε τους χαλά τα σχέδια και για αυτό είναι ο χώρος που δέχεται έναν λυσσαλέο βρώμικο και δυσώδη πόλεμο. Άλλοτε με ειρωνείες, άλλοτε με απειλές, άλλοτε με ψέματα και συνειδητή διαστρέβλωση θέσεων και άλλοτε με γελοίες, βλακώδεις μιμήσεις που μόνο γέλιο προκαλούν.
Προσπαθούν να μειώσουν, όσο μπορούν, την επιρροή του στην ελληνική κοινωνία, ώστε να μην είναι εμπόδιο στα σχέδια τους.
Αγνοούν όμως ότι το ΠΑΣΟΚ έχει βαθιές και γερές ρίζες στην κοινωνία μας γιατί είναι το κίνημα που δημιουργήθηκε για να προσφέρει στην πατρίδα με τα λάθη, τις παραλείψεις και τις αστοχίες. Το αποτύπωμα είναι βαθύ και ανεξίτηλο θέλουν δεν θέλουν.
Το ΠΑΣΟΚ έχοντας γυρίσει σελίδα είναι και πάλι έτοιμο να πρωταγωνιστήσει στη διαμόρφωση μιας νέας ελπιδοφόρας προοπτικής για τον τόπο, με νέα καθαρά πρόσωπα, με τη νέα γενιά των στελεχών του που δίνουν καθημερινά τη μάχη του αυτονόητου και απαλλαγμένο από τους κάθε λογής «επιβήτορες» και σαλτιμπάγκους της πολιτικής θα συνεισφέρει με κάθε τρόπο στην προσπάθεια να αλλάξει το πολιτικό παράδειγμα στη χώρα μας.
Απευθυνόμαστε στο σημαντικό σκεπτόμενο κομμάτι της κοινωνίας μας. Την Κυριακή ψηφίζεις ΠΑΣΟΚ, βγαίνει ΠΑΣΟΚ και η ελπίδα παραμένει ζωντανή
*Ο ΑΣΛΑΝΟΓΛΟΥ ΚΩΣΤΑΣ ήταν π. Γραμματέας Ν.Ε. ΠΑΣΟΚ - ΚΙΝΑΛ
.jpg)
