Παντελεήμων: «Το ύπουλο πάθος της κατακρίσεως»

Την Πέμπτη 4 Αυγούστου το απόγευμα ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων πραγματοποίησε διαδικτυακή ομιλία στη σειρά των εκπομπών «Επισκοπικός Λόγος» και ανέπτυξε το θέμα: «Το ύπουλο πάθος της κατακρίσεως». Ο Σεβασμιώτατος στην διαδικτυακή ομιλία του ανέφερε μεταξύ πολλών άλλων: Μιλώντας γιά τήν πολυλογία στήν προηγούμενη ὁμιλία, εἴπαμε ὅτι ἡ πολυλογία συχνά εἶναι αἰτία τῆς κατακρίσεως, καθώς εἶναι σχεδόν ἀναπόφευκτο, μιλώντας πολύ, νά μήν σχολιάσουμε τούς συνανθρώπους μας καί στά λάθη καί τίς ἀδυναμίες πού νομίζουμε ὅτι ἔχουν ἤ στίς πράξεις καί τίς ἐνέργειές τους. Ὁ λόγος μας, λοιπόν, σήμερα γιά τήν κατάκριση, ἕνα πάθος στό ὁποῖο πολύ εὔκολα μποροῦμε νά ὀλισθήσουμε ὅλοι μας, χωρίς κἄν νά τό ἀντιληφθοῦμε.

Ἄς σκεφτοῦμε τόν κίνδυνο πού διατρέχουμε κρίνοντας καί κατακρίνοντας τούς ἀδελφούς μας. Διότι, ἄν ἀκόμη καί στήν περίπτωση πού ἡ κρίση μας γιά τόν συνάνθρωπό μας εἶναι ὀρθή, ἐμεῖς κατακρινόμεθα, γιατί παρακούσαμε τήν ἐντολή τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος μᾶς ζητᾶ νά μήν κρίνουμε «ἀλλότριον οἰκέτην», πολύ περισσότερο κατακρινόμεθα, ἄν ἡ κρίση μας εἶναι ἐντελῶς ἄδικη. Τότε μᾶς περιμένει χωρίς ἀμφιβολία ἡ κόλαση.Τό θέμα τῆς κατακρίσεως εἶναι ἀνεξάντλητο.

Εἶναι ἡ κατάκριση ἕνα ὕπουλο καί εὔκολο πάθος. Πέφτουμε ὅλοι μέ πολλή εὐκολία καί μέ ἐλαφρά συνείδηση. Προσοχή, λοιπόν, μήπως ἡ ἀχόρταγη αὐτή βδέλλα μᾶς ρουφήξει ὅλο τό αἷμα καί μᾶς νεκρώσει μιά γιά πάντα, ἀπομακρύνοντάς μας ἀπό τόν Θεό καί στερώντας μας τή σωτηρία.

Ὁ Χριστός μᾶς δίδει μία εὐκαιρία νά φθάσουμε εὔκολα στόν στόχο μας, νά φθάσουμε εὔκολα στή βασιλεία τῶν οὐρανῶν, χωρίς νά κοπιάσουμε καί χωρίς νά ταλαιπωρηθοῦμε. Καί ὁ τρόπος αὐτός δέν εἶναι ἄλλος ἀπό τό νά ἀποφύγουμε τήν κρίση τῶν ἀδελφῶν μας καί τήν κατάκριση. Ὅποιος τηρεῖ αὐτή τήν ἐντολή καί δέν κρίνει τούς ἀνθρώπους, αὐτός κατά τήν ὑπόσχεση τοῦ Χριστοῦ, θά ἀποφύγει τήν κρίση. «Μή κρίνετε, ἵνα μή κριθῆτε». Μήν κρίνετε καί μήν κατακρίνετε, γιά νά μήν κριθεῖτε καί κατακριθεῖτε καί σεῖς. Ἄς τηρήσουμε τήν ἐντολή τοῦ Χριστοῦ. Ἄς ἀποφύγουμε τήν κατάκριση, ὥστε νά ἀπαλλαγοῦμε ἀπό τήν ὥρα τῆς δικαίας του κρίσεως καί νά ἀπολαύσουμε τή βασιλεία του.