Η 17η Νοεμβρίου του 1973 ήταν η μέρα που άλλαξε τις τύχες της χώρας μας μετά την απόλυτη κυριαρχία των στρατοκρατών. Ήταν η στιγμή της Αντίστασης και της Πάλης για τις στοιχειώδεις ελευθερίες των πολιτών, για τα ατομικά δικαιώματα και του αγώνα για δημοκρατική παιδεία, όταν οι νέοι μπήκαν μπροστά.
Αυτό το μήνυμα είναι τόσο επίκαιρο όσο και οι στίχοι του Τάσου Λειβαδίτη:
«Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος, δεν θα πάψεις ούτε στιγμή ν’ αγωνίζεσαι για την ειρήνη και για το δίκιο».
Το Πολυτεχνείο θα είναι πάντα ένα κάλεσμα σε κάθε ανοικτό μυαλό για την υπεράσπιση της ισότητας και της δικαιοσύνης, με πρωτοπόρα τη νεολαία μας. Το πάθος και θάρρος που επέδειξαν οι φοιτητές του Πολυτεχνείου απέναντι στο φασιστικό καθεστώς αποτέλεσε τη θυσία τους για να λυτρωθεί ο τόπος. Έχουμε χρέος να κρατάμε ανεξίτηλες τις έννοιες της ελευθερίας και της δημοκρατίας για τις οποίες αγωνίστηκαν και μας τις κληροδότησαν».
Κάποιοι επωφελήθηκαν για να καταλάβουν την εξουσία και εν τη μωρία τους,τη βλακεία τους,τη αφελεία τους έπεσαν σε παγίδα με οικτρές συνέπειες για τον Ελληνισμό!Πολλοί από τους πρωταγωνιστές εξαργύρωσαν τη συμμετοχή τους πλουσιοπάροχα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα συμπληρώσω πως το τελευταίο δε μειώνει ούτε κατ’ ελάχιστο τον ηρωισμό,το θάρρος και την αυταπάρνηση των νέων που συμμετείχαν.
Διαγραφή