.jpg)
Χάρη στον έλεγχο των Βαλκανίων και της Λιβύης η Τουρκία του Ερντογάν μπορεί να εκβιάζει τη Γερμανία, την Ιταλία και όλη την Ε.Ε. μέσω της μετανάστευσης. Όπως αναμενόταν, ο Draghi και η Markel αναγκάστηκαν στην επικαιροποίηση του Σύμφωνου για τους μετανάστες που υπογράφηκε με την Τουρκία το 2016. Στην πραγματικότητα κατά τη διάρκεια της κοινής συνέντευξης Τύπου, η Angela Merkel, απευθυνόμενη στο Mario Draghi, είπε: «Νομίζω ότι και οι δύο συμφωνούμε ότι δεν θα προχωρήσουμε αν η Τουρκία δεν συνεργάζεται», αποδεχόμενοι τον εκβιασμό.
Αυτό που η καγκελάριος ψυχρά δήλωσε δεν αποτελεί πολιτική αξιολόγηση αλλά και ένα γεγονός.
Η πραγματικότητα είναι πως χάρη στην επιθετική της πολιτική, βασισμένη στη δύναμη, η Τουρκία έχει τοποθετηθεί στην κεντρική Μεσόγειο και όχι μόνο ελέγχει τη βαλκανική διαδρομή αλλά και εκείνη της Τριπόλεως που επιτρέπει να εκβιάζει τη Γερμανία και την Ιταλία χρησιμοποιώντας μεταναστευτικές ροές ως ένα πολιτικό εργαλείο πίεσης.
Η καταστροφική πολιτική έτσι όμως συνεχίζεται. Χάρη στον ρόλο της, όλο και μεγαλύτερης σημασίας, στον έλεγχο των μεταναστευτικών ροών, η ΕΕ δεν μπορεί να αντέξει να εξουδετερώσει την επιρροή της Άγκυρας στη Λιβύη και θα καταλήξει στη νομιμοποίηση της παρουσίας Τουρκίας στη Λιβύη.
Από το 2020 ο Τούρκος Πρόεδρος ήταν πολύ σαφής στη Μέρκελ όσον αφορά την ανάγκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση να χρηματοδοτήσει πολλά περισσότερα για τους Σύριους πρόσφυγες. Ο εκβιασμός συνεχίζεται και βρίσκει έδαφος.
Εάν οι άνθρωποι της Ευρωπαϊκής Ένωσης διαβάσουν προσεκτικά τους δύο τόμους σχετικά με τα θέματα της μετανάστευσης της συγγραφέας Kelly Greenhill με τίτλο "Όπλα Μαζικής Μετανάστευσης: Αναγκαστικός Εκτοπισμός ως Μέσο Εξαναγκασμού", στην οποία υπάρχει μια συστηματική έρευνα με τη μελέτη της θεωρίας και της πρακτικής της μετανάστευσης, ως εργαλείο πίεσης και επανεξετάζει περισσότερο από πενήντα υποθέσεις από το 1953 στο πρόσφατο παρελθόν, με ειδικές περιπτώσεις αφιερωμένες σε παραδειγματικά γεγονότα, από την Κούβα στο Κοσσυφοπέδιο, από την Αϊτή έως την Κορέα, σίγουρα θα αποφύγουν να διαπράξουν πολύ σοβαρά λάθη που θα μπορούσαν να αποδειχθούν καταστροφικά.
Μόνο ένας ανόητος ή υποκριτής θα μπορούσε να αρνηθεί πώς οι πρόσφατες εξελίξεις στη Λιβύη έχουν αποδείξει τον επιθετικό σχεδιασμό με την εργαλειοποίηση του μεταναστευτικού στη Μεσόγειο Θάλασσα.
Η Ευρώπη έχει βρεθεί απολύτως απροετοίμαστη μπροστά στα πιο πρόσφατα κύματα και αυτό οδήγησε σε μια πολιτική βραχείας αντίληψης που ωστόσο έχει συνέπειες πολύ μακροπρόθεσμα και πολύ μεγάλου αντίκτυπου.
Η ευρωπαϊκή πολιτική τάξη θα έπρεπε να επανεξετάσει τα θεμέλια του πολιτιστικού της χαρακτήρα, ενάντια σε ένα κύμα αυτών των αναλογιών, αν υπάρχουν ευρωπαϊκές αξίες, εάν υπάρχει ευρωπαϊκή παράδοση.
Από την ιστορική άποψη, αυτά τα ερωτήματα έχουν ζητηθεί αρκετές φορές κατά τη διάρκεια της ιστορίας της Ευρώπης αλλά ένας προβληματισμός είναι θεμελιώδης και ειδικότερα να κατανοηθεί εάν η ουσία της Ευρώπης εξακολουθεί να είναι ζωντανή ή αντ 'αυτού περνάμε στη φάση παρακμής.
Η έλλειψη προβληματισμού στο δραματικό πρόβλημα της νέας μετανάστευσης οδήγησε σε μια στάση παθητικής αποδοχής μπορούμε να πούμε, συναισθηματική και παράλογη, που χαρακτηρίζονται από το γενικευμένο πνεύμα και τη ενιαία αντιμετώπιση.
Αν δούμε από πολιτική άποψη όχι μόνο στις συμφωνίες Σένγκεν αλλά και για εκείνη του Δουβλίνου οι μετανάστες απλώς ερμηνεύονται ως απλοί αλλοδαποί και ως εκ τούτου περιλαμβάνονται αυτόματα στη δυναμική της ελεύθερης κυκλοφορίας και των κοινωνικών παροχών που παρέχονται για τους Ευρωπαίους πολίτες. Όλα είναι ένα ολέθριο λάθος.
Η έλλειψη ιστορικής και πολιτικής προετοιμασίας από την ΕΕ οδήγησε σε δύο αντίθετες στάσεις: μια απολύτως αδιάκριτη κομμουνιστική ιδεολογία της υποδοχής και από την άλλη μια άτακτη, περιστασιακή και αναποτελεσματική διαχείριση μετανάστευσης, όπως αποδεικνύει το γεγονός θανάτου χιλιάδων απελπισμένων κατά τη διάρκεια του ταξιδιού τους.
Μία από τις πιο απίστευτες συνέπειες αυτής της αλληλεπικάλυψης της διαχείρισης είναι και το γεγονός ότι για παράδειγμα εκείνους που δεν έλαβαν πολιτικό άσυλο - και ως εκ τούτου πήγαν να διευρύνουν τις τάξεις της παράνομης μετανάστευσης - θα μπορούσαν να στείλουν τα παιδιά τους σε δημόσια σχολεία, να τελειώσουν και ενδεχόμενα να απολαύσουν και πλεονεκτήματα σε σύγκριση με τους ντόπιους κατοίκους, να επωφελούνται επίσης από την υγειονομική περίθαλψη, η οποία, όπως είναι γνωστή και δωρεάν σε όλη την Ευρώπη, χωρίς εισφορές και κόπο.
Επιπλέον σχεδόν δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι αυτή η πολιτική δεν κάνει τίποτα παρά να προωθήσει και την παρουσία τρομοκρατών που κάποτε εισήλθαν στην Ευρώπη ως μετανάστες, που είναι σε θέση να απολαύσουν την οικονομική ενίσχυση των χωρών στις οποίες έχουν φιλοξενηθεί. Απλά ας σκεφτούμε ότι ένας από τους ηγέτες της συμμορίας που είναι υπεύθυνη για τη σφαγή του Παρισιού τον Νοέμβριο του 2015, ο Salah Abdesalam, είχε απολαύσει την ομορφιά των 19 χιλιάδων ευρώ, των εισφορών ανεργίας κατά την περίοδο πριν από την επίθεση.
Ποιά είναι η λύση;
Είναι το γνωστό δίλημμα στις περιπτώσεις των εκβιασμών.
Εξαρτάται όμως τι θέλει η Ευρώπη και τι ελπίζει για το αύριο.
Αν πάντως αντιδράσει θα βρεθεί ενάντια στον Ερντογάν και τις επιλογές του και τότε θα πρέπει να πάρει αποφάσεις.
Μέχρι τότε θα πληρώνει τον εκβιασμό.
Αυτό που η καγκελάριος ψυχρά δήλωσε δεν αποτελεί πολιτική αξιολόγηση αλλά και ένα γεγονός.
Η πραγματικότητα είναι πως χάρη στην επιθετική της πολιτική, βασισμένη στη δύναμη, η Τουρκία έχει τοποθετηθεί στην κεντρική Μεσόγειο και όχι μόνο ελέγχει τη βαλκανική διαδρομή αλλά και εκείνη της Τριπόλεως που επιτρέπει να εκβιάζει τη Γερμανία και την Ιταλία χρησιμοποιώντας μεταναστευτικές ροές ως ένα πολιτικό εργαλείο πίεσης.
Η καταστροφική πολιτική έτσι όμως συνεχίζεται. Χάρη στον ρόλο της, όλο και μεγαλύτερης σημασίας, στον έλεγχο των μεταναστευτικών ροών, η ΕΕ δεν μπορεί να αντέξει να εξουδετερώσει την επιρροή της Άγκυρας στη Λιβύη και θα καταλήξει στη νομιμοποίηση της παρουσίας Τουρκίας στη Λιβύη.
Από το 2020 ο Τούρκος Πρόεδρος ήταν πολύ σαφής στη Μέρκελ όσον αφορά την ανάγκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση να χρηματοδοτήσει πολλά περισσότερα για τους Σύριους πρόσφυγες. Ο εκβιασμός συνεχίζεται και βρίσκει έδαφος.
Εάν οι άνθρωποι της Ευρωπαϊκής Ένωσης διαβάσουν προσεκτικά τους δύο τόμους σχετικά με τα θέματα της μετανάστευσης της συγγραφέας Kelly Greenhill με τίτλο "Όπλα Μαζικής Μετανάστευσης: Αναγκαστικός Εκτοπισμός ως Μέσο Εξαναγκασμού", στην οποία υπάρχει μια συστηματική έρευνα με τη μελέτη της θεωρίας και της πρακτικής της μετανάστευσης, ως εργαλείο πίεσης και επανεξετάζει περισσότερο από πενήντα υποθέσεις από το 1953 στο πρόσφατο παρελθόν, με ειδικές περιπτώσεις αφιερωμένες σε παραδειγματικά γεγονότα, από την Κούβα στο Κοσσυφοπέδιο, από την Αϊτή έως την Κορέα, σίγουρα θα αποφύγουν να διαπράξουν πολύ σοβαρά λάθη που θα μπορούσαν να αποδειχθούν καταστροφικά.
Μόνο ένας ανόητος ή υποκριτής θα μπορούσε να αρνηθεί πώς οι πρόσφατες εξελίξεις στη Λιβύη έχουν αποδείξει τον επιθετικό σχεδιασμό με την εργαλειοποίηση του μεταναστευτικού στη Μεσόγειο Θάλασσα.
Η Ευρώπη έχει βρεθεί απολύτως απροετοίμαστη μπροστά στα πιο πρόσφατα κύματα και αυτό οδήγησε σε μια πολιτική βραχείας αντίληψης που ωστόσο έχει συνέπειες πολύ μακροπρόθεσμα και πολύ μεγάλου αντίκτυπου.
Η ευρωπαϊκή πολιτική τάξη θα έπρεπε να επανεξετάσει τα θεμέλια του πολιτιστικού της χαρακτήρα, ενάντια σε ένα κύμα αυτών των αναλογιών, αν υπάρχουν ευρωπαϊκές αξίες, εάν υπάρχει ευρωπαϊκή παράδοση.
Από την ιστορική άποψη, αυτά τα ερωτήματα έχουν ζητηθεί αρκετές φορές κατά τη διάρκεια της ιστορίας της Ευρώπης αλλά ένας προβληματισμός είναι θεμελιώδης και ειδικότερα να κατανοηθεί εάν η ουσία της Ευρώπης εξακολουθεί να είναι ζωντανή ή αντ 'αυτού περνάμε στη φάση παρακμής.
Η έλλειψη προβληματισμού στο δραματικό πρόβλημα της νέας μετανάστευσης οδήγησε σε μια στάση παθητικής αποδοχής μπορούμε να πούμε, συναισθηματική και παράλογη, που χαρακτηρίζονται από το γενικευμένο πνεύμα και τη ενιαία αντιμετώπιση.
Αν δούμε από πολιτική άποψη όχι μόνο στις συμφωνίες Σένγκεν αλλά και για εκείνη του Δουβλίνου οι μετανάστες απλώς ερμηνεύονται ως απλοί αλλοδαποί και ως εκ τούτου περιλαμβάνονται αυτόματα στη δυναμική της ελεύθερης κυκλοφορίας και των κοινωνικών παροχών που παρέχονται για τους Ευρωπαίους πολίτες. Όλα είναι ένα ολέθριο λάθος.
Η έλλειψη ιστορικής και πολιτικής προετοιμασίας από την ΕΕ οδήγησε σε δύο αντίθετες στάσεις: μια απολύτως αδιάκριτη κομμουνιστική ιδεολογία της υποδοχής και από την άλλη μια άτακτη, περιστασιακή και αναποτελεσματική διαχείριση μετανάστευσης, όπως αποδεικνύει το γεγονός θανάτου χιλιάδων απελπισμένων κατά τη διάρκεια του ταξιδιού τους.
Μία από τις πιο απίστευτες συνέπειες αυτής της αλληλεπικάλυψης της διαχείρισης είναι και το γεγονός ότι για παράδειγμα εκείνους που δεν έλαβαν πολιτικό άσυλο - και ως εκ τούτου πήγαν να διευρύνουν τις τάξεις της παράνομης μετανάστευσης - θα μπορούσαν να στείλουν τα παιδιά τους σε δημόσια σχολεία, να τελειώσουν και ενδεχόμενα να απολαύσουν και πλεονεκτήματα σε σύγκριση με τους ντόπιους κατοίκους, να επωφελούνται επίσης από την υγειονομική περίθαλψη, η οποία, όπως είναι γνωστή και δωρεάν σε όλη την Ευρώπη, χωρίς εισφορές και κόπο.
Επιπλέον σχεδόν δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι αυτή η πολιτική δεν κάνει τίποτα παρά να προωθήσει και την παρουσία τρομοκρατών που κάποτε εισήλθαν στην Ευρώπη ως μετανάστες, που είναι σε θέση να απολαύσουν την οικονομική ενίσχυση των χωρών στις οποίες έχουν φιλοξενηθεί. Απλά ας σκεφτούμε ότι ένας από τους ηγέτες της συμμορίας που είναι υπεύθυνη για τη σφαγή του Παρισιού τον Νοέμβριο του 2015, ο Salah Abdesalam, είχε απολαύσει την ομορφιά των 19 χιλιάδων ευρώ, των εισφορών ανεργίας κατά την περίοδο πριν από την επίθεση.
Ποιά είναι η λύση;
Είναι το γνωστό δίλημμα στις περιπτώσεις των εκβιασμών.
Εξαρτάται όμως τι θέλει η Ευρώπη και τι ελπίζει για το αύριο.
Αν πάντως αντιδράσει θα βρεθεί ενάντια στον Ερντογάν και τις επιλογές του και τότε θα πρέπει να πάρει αποφάσεις.
Μέχρι τότε θα πληρώνει τον εκβιασμό.
.jpg)
Κύριε Γανναβαρτζή,
ΑπάντησηΔιαγραφήΒολεύει τους Ευρωπαίους και από ότι καταλαβαίνω και εσάς η ανάλυση που κάνετε για το πρόβλημα του μεταναστευτικού και τον υποτηθέμενο εκβιασμό της Τουρκίας. Το μεταναστευτικό το προκάλεσε η Ευρώπη με τη συμπεριφορά της όταν μετά την αλλαγή των επενδυτικών της σχεδίων που για σαράντα τουλάχιστον χρόνια έκαναν εργοστάσια σε τρίτες χώρες για να εξασφαλίσουν χαμηλά μεροκάματα και άρα περισσότερα κέρδη στις εταιρίες με έδρα την Ευρώπη. Έπειτα όμως από τόσα χρόνια διαπίστωσαν ότι οι χώρες της Ευρώπης άρχισαν να αντιμετωπίζουν προβλήματα στα ασφαλιστικά τους ταμεία αφού τα εργοστάσια παραγωγής είχαν φύγει και μαζί τους οι εισφορές των εργαζομένων. Έτσι τα κράτη δεν μπορούσαν να καλύψουν τις δαπάνες του κοινωνικού κράτους και της υγειονομικής περίθαλψης, των Ευρωπαίων πολιτών τους, με αποτέλεσμα να κινδυνεύουν οι δεξιές κυβερνήσεις από την σοσιαλιστική απειλή που πριν χρόνια άρχισε να απλώνεται στην Ευρώπη (Μιτεράν, Ανδρέας Παπανδρέου, Ουλαφ Πάλμερ, Φελίπε Γκονθάλεθ,Μπετίνο Κράξι, κλπ) αλλά και τον κίνδυνο να χρειαστεί οι εταιρείες να φορολογηθούν περισσότερο για να στηρίξουν το σύστημα. Έτσι αποφάσισαν να ξαναφέρουν τα εργοστάσια στις Ευρωπαϊκές χώρες για να ισορροπήσουν το ασφαλιστικό σύστημα, αλλά αυτή τη φορά με εργαζόμενους εξαθλιωμένους μετανάστες με χαμηλούς μισθούς και απαιτήσεις και όχι με ακριβούς Ευρωπαΐους εργαζόμενους. Αν κάνετε σήμερα μια έρευνα στα εργοστάσια της Ευρώπης θα διαπιστώσετε ότι οι περισσότεροι εργαζόμενοι είναι μετανάστες από ανατολική Ευρώπη, Ασία και Αφρική. Έτσι οι εταιρείες διατήρησαν το χαμηλό κόστος για τις ίδιες αλλά ταυτόχρονα οι εισφορές των εργαζομένων παραμένουν σε Ευρωπαϊκές χώρες στηρίζοντας το ασφαλιστικό τους σύστημα και δεν θα κινδυνέψουν να το το στηρίξουν αυτές με αύξηση της φορολογίας. Για αυτό και έχουν εγκλοβίσει τους μετανάστες σε Ελλάδα, Ιταλία και Ισπανία με τις δικές τους ΜΚΟ, παίρνοντας μόνο όσους χρειάζονται για τα εργοστάσιά τους. Αφού έχουν διακόψει τη ροή των μεταναστών προς τις χώρες της Κεντροδυτικής Ευρώπης δεν κινδυνεύουν από αυτούς άρα και από τον Ερτογάν. Το ότι χαϊδεύει την Τουρκία η Γερμανία και οι δορυφόροι της είναι ανάμεσα σε άλλα οι ενεργειακές πηγές της Μεσογείου που αν τις διαχειριστούν Ελλάδα Κύπρος Ισραήλ θα τις έχουν Αμερικανικές εταιρείες, και όχι Γερμανικές, ενώ αν τις διαχειριστεί και η Τουρκία με το Κατάρ (στη Συρία, Λυβίη Ανατολική Μεσόγειο) θα ελέγχονται και από Γερμανικές εταιρείες και η Γερμανία θέλει να αυτονομιθεί ενεργειακά από της ΗΠΑ, (βλέπε τον αγωγό αερίου στη Βόρεια Θάλασσα, που κάνει με Ρωσικό αέριο και τις απειλές των ΗΠΑ για να τον ματαιώσει), εδώ και έναν αιώνα χωρίς επιτυχία πάρα τους δύο παγκόσμιους πολέμους που έκανε για αυτό.
Άρα οι μετανάστες είναι το τυράκι για τους λαούς και εσένα, ενώ η ουσία είναι η ενεργειακή αυτονομία της Γερμανίας και η παραγωγή αγαθών από αυτή την ενέργεια με ταυτόχρονη φθηνή εργασία μεταναστών, με σκοπό τον οικονομικό γηγαντισμό της και τον πλήρη έλεγχο της Γερμανικής Ευρώπης. Έτσι θα γίνει η υπερδύναμη που πάντα είχε σκοπό.
Αυτό είναι το διακύβευμα και για αυτό γινόμαστε (μαλλιά κουβάρια).
(πάταξον μεν άκουσον δε)
Φίλε σωστά τα λες μα στο τέλος τα χαλάς με το υπερδύναμη η Γερμανία. Η Γερμανία είναι οικονομική δύναμη στην Ευρώπη και μόνο, εξαγοράζοντας κυβερνήσεις τις οποίες εκμεταλλεύεται κατά το δοκούν,για τα δικά της και μόνο οικονομικά συμφέροντα. Ο Γερμανός στην πλειοψηφία του ήταν είναι και θα είναι ΦΑΣΙΣΤΑΣ γι'αυτό το λόγο οι ΗΠΑ θα τους έχουν χαλινάρι για πολλά χρόνια ακόμη. Τέλος αν οι χώρες του νότου Ιταλία, Ισπανία, Γαλλία και δευτερευόντως η Ελλάδα αποδεσμευτούν από ηγέτες γερμανοφιλους τότε η Γερμανία θα είναι το Ντιτρόιτ και οι νότιες χώρες Καλιφόρνια και Μαϊάμι, αρκεί και εμείς οι ίδιοι να το πιστέψουμε ότι είμαστε τουλάχιστον ίσοι αν όχι καλύτεροι των απογόνων κατά DNA των ΕΣ ΕΣ.
ΔιαγραφήΧαίρομαι που η κοινή και εμπεριστατωμένη λογική συμφωνεί.
ΔιαγραφήΓια την Γερμανία ως υπερδύναμη, δεν λέω ότι είναι, λέω ότι θέλει να γίνει αν αυτονομιθεί ενεργειακά και μπορεί να γίνει με προϋποθέσεις, τις οποίες φαίνεται να μην επιτρέπει διαχρονικά η ΗΠΑ.
Προς το παρόν διότι αυτό είναι ένα άλλο θέμα συζήτησης.
Πάταξον μεν άκουσον δε,μακάρι να ηταν τόσο τετριμμένο. Νομίζω οτι ειναι πολύ σοβαρότερο. Εξηγούμαι. Εαν το πρόβλημα ήταν οι ασφαλιστικές εισφορές όπου και εστιάζεις, Θα ηταν πανεύκολο για κάθε βόρεια χώρα, να παίρνει κατ ευθείαν όσους εργαζόμενους ήθελε, απο οποιαδήποτε χώρα. Το ξαναέκαναν την δεκαετία του 60, με μετανάστες όμως. Οχι λάθρο και μάλιστα σχεδόν στο σύνολο μουσουλμάνους. Το σημερινό με τους λάθρο, ειναι κατι σοβαρότερο και δυστυχώς, το μάρμαρο το πληρώνει , οπως πάντα, ο αδύναμος. Κλαίσανε τα σύνορά τους γιατί; Θεωρούν οτι κινδυνεύουν απο κάτι; Απο το ίδιο δεν κινδυνεύουμε εμεις που τους μαζεύουμε εδώ; Τι εμπόδιζε την Γερμανία να παίρνει κατ ευθείαν απο την Τουρκία, όσους ήθελε; Νομίζεις οτι στις μεγάλες μονάδες που ηταν όπως λές στο εξωτερικό και ξαναγύρισαν, εχει διαφορά το μεροκάματο ενος μετανάστη απο εναν ντόπιο, με το ίδιο αντικείμενο εργασίας; Ειναι τόσο πολύ σοβαρότερο, που προτιμούν να πληρώνουν για να τους κρατάμε εμεις εδω. Η Γερμανία, το απέδειξε δυο φορες στο παρελθόν οτι, ειναι άκρως ματαιόδοξη, τουλάχιστον. Θέλει να πάρει την ρεβάνς απο τις δυο ήττες της. Σου θυμίζω οτι σε ενα βαγόνι υπέγραψε την ηττα της στον Α παγκόσμιο πόλεμο η Γερμανία, στις 11-11-1918. Οταν γονάτισε η Γαλλία στον Β παγκόσμιο πόλεμο, ο Χίτλερ, απαίτησε να υπογραφεί η άνευ όρων παράδοση, στο ίδιο βαγόνι, και ο ίδιος καθότανε στην ιδια πολυθρόνα, που την πρώτη φορά καθόταν ο Γάλλος στρατάρχης Φος. Παιχνίδια ματαιόδοξων βουτηγμένα στο αιμα εκατομμυρίων ψυχών. Το οτι θα φάει τα μουτρα της πάλι η Γερμανία, ειναι βέβαιο για πολλούς3 λόγους. Οικονομικά μόνον μπορει να παίζει τωρα. Μεσα την ρεμούλα, τις μίζες, τους εκβιασμούς. Ο Αμερικάνος, (και οχι μόνον)δεν θα επιτρέψει τίποτε παραπάνω απο αυτό που τον βολεύει. Για τους λάθρο; Για ενα λυπάμαι. Θα ερθει στιγμή, που θα την πληρώνουν πάλι αθώοι, οταν ξεκάθαρα πια, θα φανεί οτι πρόκειται για κυριολεκτικό πόλεμο πολιτισμών. Μουσουλμάνοι και σχεδόν όλοι οι άλλοι. Τομ Ισλάμ δεν ειναι θρησκεία ξερά. Ειναι πολιτική στάση, ειναι ο τρόπος ζωής που καθορίζει όλους τους κανόνες. Το απιχνίδι παίζεται γερά σήμερα, με εμάς θεατές και μόνον, που λέμε την υποκειμενική άποψή μας. Η μπίλια θα καθίσει σε μια απο αυτες τις απόψεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλήμέρα
Κατ΄ αρχήν, ευχαριστώ που μπαίνετε στον κόπο να ασχοληθείτε με τις απόψεις μου, χαίρομαι για το ενδιαφέρον, τον προβληματισμό και τις διάφορες απόψεις.
ΔιαγραφήΚατά δεύτερον απαντώ:
1. Λες ότι θα μπορούσαν (εννοείς για τα εργοστάσια), να πάρουν απευθείας εργαζόμενους από άλλες χώρες όπως τη δεκαετία του 60. Μα το 60 οι εργάτες που πήγαν στη Γερμανία ήταν κυρίως οι εξαθλιωμένοι ευρωπαίοι σαν τους σημερινούς μετανάστες, η ωριαία αποζημίωση των οποίων ήταν και είναι η ελάχιστη και σήμερα, σε σχέση με των άλλων ευρωπαίων. Σήμερα δεν υπάρχουν τόσοι εξαθλιωμένοι εργάτες κάτοικοι χωρών της ΕΕ που να μπορούν να καλύψουν ανειδίκευτες ή χαμηλών προσόντων θέσεις στη Γερμανία σήμερα. Η Γερμανία παίρνει πολλούς Ευρωπαίους αλλά ειδικευμένους επιστήμονες Ιατρούς, Μηχανικούς κλπ. Σκέψου μόνο πόσους Έλληνες πτυχιούχους πήρε τα τελευταία 10 χρόνια.
2. λες (Θεωρούν οτι κινδυνεύουν απο κάτι; Από το ίδιο δεν κινδυνεύουμε εμεις που τους μαζεύουμε εδώ;). Όντως κινδυνεύουν να γεμίσουν με μη χρήσιμους μετανάστες τους οποίους δεν θα μπορούν να απασχολήσουν και να ελέγξουν. Το ότι τον ίδιο κίνδυνο έχουμε και εμείς για αυτούς δεν λέει τίποτα, ίσα ίσα θέλουν να μείνουν εδώ ώστε να εργαστούν με χαμηλά μεροκάματα στις επιχειρήσεις που αγοράζουν και εδώ. Μας εξαγόρασαν ήδη αν δεν το κατάλαβες.
3. Λες (Τι εμπόδιζε την Γερμανία να παίρνει κατ ευθείαν απο την Τουρκία, όσους ήθελε;). Όντως θα προτιμούσε ίσως η Γερμανία να κρατήσει η Τουρκία τους μετανάστες στο έδαφός της αλλά η Τουρκία στο σημείο αυτό τους εκμεταλλεύεται για τους δικούς της γεωπολιτικούς λόγους και εναντίον μας. Για τους μετανάστες που είναι στην Τουρκία η ΕΕ δίνει στην Τουρκία περισσότερα από 3 δις Ευρώ δήθεν για να τους κρατήσει εκεί, είναι η δικαιολογία για να ενισχύσει την οικονομία της Τουρκίας.
4. Ναι έχει διαφορά το μεροκάματο του μετανάστη από του Γερμανού.
5. Η Γερμανοί δεν θέλουν να πάρουν τη ρεβάνς όπως λες. Να αναδειχθούν σε παγκόσμια δύναμη ήθελαν και εξακολουθούν να θέλουν.
6. Όσο για αυτά που λες για το Ισλάμ να είσαι σίγουρος ότι η ΕΕ έχει μετανιώσει ήδη για τον τρόπο που δέχθηκε τους μουσουλμάνους και για τα προβλήματα που αυτοί προκάλεσαν, αλλά αδυνατεί αυτή τη στιγμή να τα διαχειριστεί συλλογικά, διότι στην ΕΕ πλέον οι αποφάσεις παίρνονται συλλογικά, για αυτό και αργούν τόσο πολύ όλα.
Για αυτό και αποτελεί μια ατελή και εύθραυστη Ένωση.
Αυτό όμως είναι άλλη μεγάλη κουβέντα.
(πάραξον μεν άκουσον δε)
Καταθέσαμε τις απόψεις μας, με τρόπο ζηλευτό. Θα επιμείνω μόνο στους λάθρο, γιατι το θεωρώ το άκρος σοβαρό θέμα που θα μας απασχολησει για χρόνια. Μέσα στην Ευρώπη, ζούν δεκάδες κοινότητες διάφορων δογμάτων. Το μόνο δόγμα που θέλει να σκοτώσει, να σε κάνει όμοιό του με βία, ειναι το Ισλάμ. Ειναι το βασικό πιστεύω τους και δοθείσης ευκαιρίας και κρίσιμης μάζας, εκδηλώνεται. Επιτακτικά ζητάνε να ισχύουν οι νόμοι του Ισλάμ και οχι του οποιου Κράτους. Δεδηλωμένοι εχθροί του τρόπου ζωής μας, με ποινή θανάτου, οπως στο παρελθόν και στο μέλλον ανάλογα με τις συνθήκες. Όποιος βλέπει απο αυτην την γωνία την εικόνα, δεν ειναι ουτε ακροδεξιός , ούτε φασίστας . Να υπερασπιστεί την ζωή που επέλεξε θέλει. Να μην του επιβάλλουν με βία κάποιοι "ευάλωτοι", το δικό τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό απόγευμα.
Και να θέλει να διαφωνήσει κάποιος με τα λεγόμενά σου δεν τον αφήνουν οι φονταμενταλιστές μουσουλμάνοι με τις απαράδεκτες συμπεριφορές.
ΔιαγραφήΠάντως υπάρχει και ο μετριοπαθής ισλαμισμός αρκετά περιορισμένος, όπως και μια μείξη χριστιανισμού μουσουλμανισμού. Αλλά και αυτό είναι θέμα Άλλης συζήτησης.
Σε ευχαριστώ πολύ για τη συζήτηση. Καλό βράδυ.
Ομολογουμένως ο καλύτερος σχολιασμός! Απόψεις σωστά διατυπωμένες σε ένα επίπεδο που σπάνια συναντά κανείς. Μπράβο.
ΑπάντησηΔιαγραφή