Οι Μακεδόνες δεν αναφέρονται στην ιστορία ως έθνος, ξεκομμένο από τον Ελληνισμό

Του Γιάννη Τσιαμήτρου
Δεν έχουμε συναντήσει στην ιστορία η Μακεδονία να αναφέρεται ως έθνος από ιστορικούς και επιστήμονες. Συγκεκριμένα, σπουδαίες πληροφορίες από ξένη βιβλι-ογραφία μας δίνει για το θέμα ο βαλκανολόγος και ρομανιστής Αχιλλέας Λαζάρου! Σε μια εποχή που υπήρχαν πολλές εθνότητες στις αυτοκρατορίες και μάλιστα στην μεγάλη βυζαντινή αυτοκρατορία! Αντιγράφουμε από την σελίδα 213 του βιβλίου του εν λόγω συγγραφέα με τίτλο ‘Ελληνισμός & Λαοί της ΝΑ Ευρώπης’, τόμος Α΄ (επίσης τα ίδια γράφει στη σελίδα 46):

[…Ηγεμονικές τάσεις διακατείχαν και Σέρβους, των οποίων η χώρα Σερβία, διατελεί διοικητική περιφέρεια του ανατολικού ρωμαϊκού κράτους, θέμα* βυζαντινό! (57). Μεταξύ δε των Σέρβων ηγετών προέχει ο Στέφανος Ντουσάν (1331-1355 μ.Χ.) (58). Ο οποίος υπερβαίνοντας τον καθαυτό σερβικό χώρο και επεκτεινόμενος νότια και σ’ ελληνικό χώρο αυτοαναγορεύεται αυτοκράτωρ Ελλήνων και Σέρβων (59) Διοικεί δε, όπως παρατηρεί ο Βυζαντινός χρονογράφος Γρηγοράς, ‘κατά την εθισμένην Ρωμαίοις δίαιταν» (60). Εξάπαντος η σερβική διερεύνηση δεν επιφέρει εθνολογικές μεταβολές.

Μάλιστα, σύμφωνα με μελέτη του ακαδημαϊκού Ν. Iorga, οι τελευταίοι Σέρβοι δυνάστες τερματίζουν την εξουσία τους με συνείδηση βυζαντινή προσθέτοντας κιόλας στον ελληνικό τίτλο τους και την επωνυμία των Παλαιολόγων…]

Ξένη Βιβλιογραφία και σημειώσεις

57. V. Laurent. “Le theme byzantin de Serbie au XLe siecle”, Revue des Etudes Byzantine (REB) 15, 1957, 185-195.

58. G. Ostrogorski, Etienne et la noblese serbe dans la lute contre Byzance”, Bzan-tion, 22, 1952/

59. Ενδιαφέρον παρουσιάζει η μνεία μόνον Σέρβων - Ελλήνων, χωρίς παρεμβολή ‘Μακεδόνων’, οι οποίοι, αν υπήρχαν ως εθνότητα ξεχωριστή της ελληνικής, δο-θέντος ότι πρωτεύουσα ήταν τα Σκόπια, θα καταντούσε αδύνατη η παράλειψη.

Ο ίδιος συγγραφέας (Λαζάρου) στο ίδιο βιβλίο στον Δ΄ τόμο στις σελίδες 229, 235, 705-706 και στον Β΄ τόμο στη σελίδα 143 γράφει τα ίδια με συμπληρώσεις, ιδιαίτερα στις σελ. 705-706:

[ … Ο Σ. Ντουσάν υπερβαίνοτας τα καθαυτά σερβικά εδάφη και κατερχόμενος στη Μακεδονία, Θεσσαλία…αναγνωρίζει την ελληνικότητά τους, αφού αυτοαναγορεύεται στα Σκόπια αυτοκράτωρ Σέρβων και Ελλήνων, χωρίς μνεία Βουλγάρων ούτε ‘Μακεδόνων’, στους οποίους στοιχειώδης αναφορά θα ήταν απαραίτητη, αν υπήρχαν στη συγκεκριμένη περιοχή, πολύ περισσότερο και λόγω ορισμού της πόλεως των Σκοπίων ως πρωτεύουσας του κράτους του.

Αλλά ως σερβική δεν επιφέρει εθνολογικές μεταβολές. Διότι είναι αποκλειστικά στρατιωτική. Μάλιστα, σύμφωνα με παρατήρηση του ακαδημαϊκού N. Iorga, οι τελευταίοι Σέρβοι δυνάστες, οι οποίοι είχαν προσθέσει στον ελληνικό τίτλο τους και το όνομα των Παλαιολόγων, τερματίζουν τη βασιλεία τους με τη συνείδηση ότι απέβαλαν τον σλαβισμό και έγιναν δεκτοί στη βυζαντινή ενότητα, την οποία πρώτα με την κατάτμηση του κράτους ώθησαν στο χάος, που προηγήθηκε της οθωμανικής αυτοκρατορίας…..].

* Θέμα στο Βυζάντιο ήταν διοικητική περιφέρεια της βυζαντινής αυτοκρατορίας. Αρχικά ήταν στρατιωτική από το 7ο μ.Χ. αιώνα και κατέληξε αργότερα πολιτική.