Quantcast

http://picasion.com/

Σ' ευχαριστούμε «Σερεμέτα» - Αντίο...!

Στην αξέχαστη ελληνική ταινία «Η δε γυνή να φοβήται τον άνδρα», ο Αντωνάκης, ευρισκόμενος στην μέση της οικίας Κουκουβίκου, λίγα λεπτά πριν ο Μπούρδας Καραβάγκος ξεκινήσει το γκρέμισμα του, είχε αναφωνήσει με αναστεναγμό: «Θλιβερό πράγμα το γκρέμισμα». Έτσι συνήθως γίνεται όταν ολοκληρώνεται ένας κύκλος, όπου μέσα του έχουν γραφτεί χιλιάδες αναμνήσεις και οι άνθρωποι έζησαν τις πιο τρυφερές στιγμές της ζωής τους. Το γκρέμισμα όμως καμιά φορά μπορεί να είναι και μεταφορικό, όπως για παράδειγμα, ένα απλό «ενοικιάζεται»... Μια τέτοια πινακίδα είδαμε στο εν λόγω κατάστημα και αποτέλεσε έμπνευση για την ανάρτηση αυτού του άρθρου. 
Τέλος εποχής λοιπόν για το εμβληματικό ζαχαροπλαστείο «Σερεμέτα» στο κέντρο της Βέροιας (στην συμβολή των οδών Αντωνίου Καμαρά και Ευθυμίου Βαρλάμη), που ιδρύθηκε πριν από 132 χρόνια από τον Μερκούριο Σερεμέτα και συνεχίστηκε από τους γιούς του Αντώνη, Νικοκλή και Θωμά.
 Δυστυχώς, όπως όλα στη ζωή, έτσι και το Ζαχαροπλαστείο «Σερεμέτας» έφτασε στο τέλος του με την ταμπέλα του «ενοικιάζεται», να βρίσκεται στην κεντρική του είσοδο. Μια εικόνα που μόνο στεναχώρια φέρνει σε όσους περνούν πλέον από το σημείο.
Το ξεκίνημα της εταιρείας «Σερεμέτα» στο χώρο της ζαχαροπλαστικής έγινε τον 19ο αιώνα. Η αφετηρία δεν μπορεί να προσδιοριστεί με ακρίβεια. Το βέβαιο είναι ότι το 1888 ο Μερκούριος Σερεμέτας, ήταν ήδη ζαχαροπλάστης και την χρονιά αυτή παντρεύτηκε και απέκτησε 5 παιδιά την Ελισάβετ, την Κατίνα, τον Αντώνη, τον Νικοκλή και τον Θωμά. Τα αγόρια μπήκαν στη δουλειά ενώ ήταν ακόμα μαθητές στο Δημοτικό σχολείο, επειδή δε, ο πατέρας τους πέθανε σχετικά νέος, ανέλαβαν πολύ μικρά εξ ολοκλήρου την ευθύνη του ζαχαροπλαστείου, που τότε βρισκόταν στη γωνία των οδών Τρύφωνος και Κεντρικής πολύ κοντά στην παλαιά Μητρόπολη της Βέροιας, που είναι ένας από τους μεγαλύτερους μεσοβυζαντινούς ναούς των Βαλκανίων, το στολίδι της Βυζαντινής Βέροιας.
Ο μεγαλύτερος ο Αντώνης πήγε να μαθητεύσει σε μεγάλα ζαχαροπλαστεία της Αθήνας (Ζώναρς, Ηνωμένα Βουστάσια) και έστελνε με γράμματα συνταγές γλυκών στα αδέρφια του, ενώ ο Νικοκλής, σε ηλικία 12 χρόνων κρατάει το μαγαζί. Μόλις επέστρεψε από την Αθήνα ο Αντώνης, έφυγε ο Θωμάς για μαθητεία και στη συνέχεια δούλεψαν για αρκετά χρόνια και οι τρείς μαζί. Με το τέλος του πολέμου τη φίρμα συνέχισαν τα αδέλφια Νικοκλής και Θωμάς.
Το κτήριο που στεγαζόταν το σημερινό ζαχαροπλαστείο «Σερεμέτα», άρχισε να κτίζεται το 1948 και εγκαινιάστηκε τον Μάρτη του 1950.Η αίθουσά του, ευρύχωρη και διακριτικά πολυτελής, αποτελούσε χώρο κοινωνικών συναντήσεων και προσφέρονταν για πολιτιστικές εκδηλώσεις, συνεδριάσεις, δεξιώσεις, συνεστιάσεις κ.λ.π. μια και την εποχή εκείνη έλειπαν ανάλογες αίθουσες.
Τα σερβίτσια όλα πολυτελή, το σέρβις άψογο, το προσωπικό αυστηρά επιλεγμένο και τα προσφερόμενα είδη φτιαγμένα στο εργαστήριο του μαγαζιού με αγνά υλικά, άριστης ποιότητας. 
Αυτό που σηματοδοτούσε τη νέα εποχή ήταν η στροφή στην αστική ζαχαροπλαστική και τα ευρωπαϊκά γλυκά. Τα προφιτερόλ, οι νάρκες, οι νουγκατίνες, τα μιλφέιγ, οι κρεμ ρουαγιάλ και σειρά άλλων γλυκών, άφησαν εποχή για τη νοστιμιά τους. 
Στο κατάστημα σερβίρονταν και μπύρα βαρελίσια παγωμένη, από δύο εντυπωσιακές κάνουλες (που ακόμα υπάρχουν) μαζί με ζεστή τυρόπιτα χειροποίητης σφολιάτας. Για πολλά χρόνια στο ζαχαροπλαστείο δεξιώνονταν όλες τις προσωπικότητες πού επισκέπτονταν τη Βέροια και έφευγαν με τις καλύτερες εντυπώσεις. 
Μετά από μία περίοδο κατά την οποία το κατάστημα λειτουργoύσε κυρίως με τη διάθεση γλυκών σε πακέτο, παραμονές Χριστουγέννων του 1993, αναλαμβάνουν μαζί με τον Θωμά, η κόρη και η εγγονή του Νικοκλή, Μαρία και Σάνυ. 
Το κατάστημα κάνει καινούργιο ξεκίνημα, γνωρίζει νέα άνθιση, ξαναγεμίζει με κόσμο και μάλιστα με πολλούς νέους ανθρώπους. Αρχίζει και πάλι να διατίθεται για πνευματικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις (παρουσιάσεις βιβλίων και συγγραφέων, εκθέσεις ζωγραφικής κλπ), ενώ η ποιότητα παραμένει πάντα η ίδια με την προσθήκη κάποιων νέων στοιχείων στο σέρβις που ήρθαν μαζί με τα νιάτα των επιχειρηματιών. 
Με σεβασμό στην πολύτιμη κληρονομιά προστέθηκε μόνο καλή μουσική και ένα ζεστό χαμόγελο, γιατί για να λειτουργήσει ένα τόσο σημαντικό ζαχαροπλαστείο, με αγνά υλικά όπως πριν από χρόνια, χρειάζεται βασικά μεράκι. Κι αυτό το διέθεταν οι ιδιοκτήτες του καταστήματος, μιας και πάντα θεωρούσαν το μαγαζί αυτό προέκταση του εαυτού τους και κομμάτι της ζωής τους.
Στην εποχή που σχεδόν όλα είναι «βιομηχανικά» και δυσκολευόμαστε να αναγνωρίσουμε τη διαφορά από ζαχαροπλαστείο σε ζαχαροπλαστείο, ο «Σερεμέτας» επένδυσε στην ποιότητα και στην παράδοση. Με πορεία τριών αιώνων προσφέροντας υψηλής ποιότητας προϊόντα, που συνδύαζαν την τεχνολογία με την παράδοση. Ένα στέκι που πραγματικά έγραψε την δική του ιστορία και μεγάλωσε γενιές και γενιές. 
Εδώ και τρεις δεκαετίες αποτελούσε το αγαπημένο στέκι του καλλιτεχνικού κόσμου της Βέροιας. Καθημερινά το επισκεπτόντουσαν άνθρωποι του πολιτισμού, της τέχνης, της διανόησης και του πνεύματος. Ένας πολυχώρος ιδεών με vintage αποχρώσεις και ρετρό περιεχόμενο. Φιλοξένησε ισχυρές προσωπικότητες της πολιτικής, αθλητικής, επιχειρηματικής και καλλιτεχνικής ζωής του τόπου. Υπουργοί, βουλευτές, βιομήχανοι, επιχειρηματίες, τραγουδιστές, ζωγράφοι, ποιητές και συγγραφείς, κάθε φορά που ερχόντουσαν στην πρωτεύουσα της Ημαθίας επισκεπτόντουσαν το συγκεκριμένο ζαχαροπλαστείο και γευόντουσαν τα παραδοσιακά γλυκά της Βέροιας. 
Εκατοντάδες παρουσιάσεις βιβλίων, πολιτιστικών εκδηλώσεων και βραδιές ποίησης, ζωγραφικής και λογοτεχνίας που πραγματοποιήθηκαν εκεί, θα μείνουν βαθιά χαραγμένες στην μνήμη όλων. Ειδικά την περίοδο των Χριστουγέννων έσφυζε από ζωή και οι νύχτες είχαν ένα διαφορετικό Βεροιώτικο άρωμα που γοήτευε τους επισκέπτες. Άλλωστε το Χριστουγεννιάτικο δέντρο του που κοσμούσε την αίθουσα αποτελούσε σημείο αναφοράς.
Εκεί, τα πρωινά, ο Ελληνικός καφές ήταν κάτι παραπάνω από ιεροτελεστία. Προσφερόταν παραδοσιακά με το μπρίκι και συνοδευτικό ένα μπισκοτάκι ή ένα λουκούμι. Μια εφημερίδα και υπό τους ήχους του τρανζιστοράκι, οι Βεροιώτες απολάμβαναν μ' έναν ιδιαίτερο θαυμαστό τρόπο τις ξέγνοιαστες στιγμές τους. Ειδικά τις δεκαετίες του 1950, 1960 και του 1970 αποτελούσε τον κορυφαίο προορισμό για έξοδο για τα ερωτευμένα ζευγαράκια, λίγο πριν ανέβουν τα σκαλιά της εκκλησίας. Θα μπορούσαν να γραφτούν χιλιάδες λέξεις και να ειπωθούν αμέτρητες ιστορίες για το Ζαχαροπλαστείο «Σερεμέτα». Εμείς το μόνο που μπορούμε να πούμε είναι ένα μεγάλο ευχαριστώ και ένα ιστορικό αντίο...



Με πληροφορίες από το: imathia.topodigos.gr

23 σχόλια:

  1. ΦΟΦΕΡΗ ΑΝΑΜΝΗΣΗ, ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ, ΑΞΕΧΑΤΣΑ ΝΙΑΤΑ ΚΑΙ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΗ Η ΤΟΥΡΤΑ ΓΑΜΟΥ ΜΟΥ ΜΕ ΠΑΝΤΕΣΠΑΝΤΙ ΑΜΥΓΔΑΛΟ.....ΓΛΥΚΙΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΦΟΒΕΡΌ ΆΡΘΡΟ ΜΑΣ ΤΑΞΊΔΕΨΕ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΌΝ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Συγκίνηση...... η ιστορία της Βέροιας γράφτηκε εκεί. Μακάρι να ξαναλειτουργησει

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. επιβαλλεται νομιζω η επαναλειτουργια του

      Διαγραφή
  4. Πολύ κρίμα τέτοια μαγαζιά να κλεινουν

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Τελικά εμείς οι Βεροιώτες δεν είμαστε ικανοί να στηρίξουμε την ιστορία της πόλης μας. Έπρεπε να στηρίξει ο κόσμος το μαγαζί. Μας έφαγαν τα ξενέρωτα καφέ και τα take away, τρομάρα μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Η ΚΡΙΣΗ... ΘΑ ΚΡΑΤΗΣΕΙ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. δεν υπάρχει νέο χρήμα και αυτό που έρχεται ειναι απο συντάξεις και επιδόματα και το 35% πάει στα μαρκετς (που η εδρα τους είναι σε αλλη χωρα) το 15% σε δεκο(οποιοι πληρωνουν) 15% εμπορεύματα κινεζικά (αγορά Βέροιας)20% φαρμακα,5% εστίαση, 10% λοιπά. αποταμίευση 0.
    πως να μην κλείσει οταν ο αλλος λογω φθηνιας παιρνει γλυκα απο μαρκετς.
    αναμένουμε αρτοποιείο ιστορικο και πάει λέγοντας(ψωμι στα μαρκετς με την ιδια ποιότητα πλεον). βεβαία ολοι πιστευουν οτι δεν θα ειναι ο επόμενος.
    οταν υπάρχει εγκαταλειμμένη γη και δεν υπάρχουν παραγωγικά κομματια το πρόβλημα θα ερθει και στην τσεπη σου.

    και ποιος παραγει στην βεροια?
    αυτοι που εχουν ζα (οσοι μειναν).
    οποιος εχει ζα (κεφαλια) εχει κεφαλαιο
    και μαγκια τους γιατι ακομα και στην πανδημια δεν τους ακουμπησε τιποτα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ ΣΧΟΛΙΟ. ΤΑ ΕΙΠΑΤΕ ΟΛΑ . ΜΠΡΑΒΟ ΣΑΣ

      Διαγραφή
    2. σας/μας φαγανε τα super markets και οι ξενες υπεραγορες. ο ελληνας μυαλο δεν θα βαλει ποτε.

      Διαγραφή
  8. ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΘΛΙΒΕΡΟ . ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΕΥΧΟΜΑΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΤΩΡΑ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ Ο ΒΕΡΟΙΩΤΗΣ ΤΙ ΒΛΑΚΕΙΑ ΕΚΑΝΕ ΚΑΙ ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΩΝ ΝΑ ΞΑΝΑ ΑΝΑΘΕΡΜΑΝΕΙ ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΚΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΑΝΟΙΞΟΥΝ ΕΚ ΝΕΟΥ ΣΕ ΣΥΝΤΟΜΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΚΑΙ ΟΛΟ ΑΥΤΟ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΠΑΥΣΗ.
    ΤΟ ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΟ ΚΑΙ ΚΛΑΣΑΤΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΜΑΚΡΑΝ. ΤΟ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ ΜΑΛΛΟΝ. ΓΙΑΤΙ ΟΛΑ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΕΥΚΑΙΡΙΑΚΑ ΠΟΥ ΑΝΟΙΞΑΝ ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΜΟΝΟ ΚΑΦΕΝΕΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ.....
    ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΖΑΧΑΡΟΠΛΑΣΤΙΚΗ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΟ ΚΥΡΙΟΤΕΡΟ; ΤΟ ΘΕΩΡΩ ΤΡΑΓΙΚΟ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ Ο ΤΖΕΠΟΣ Ο ΝΑΟΥΣΑΙΟΣ ΚΑΙ ΝΑ ΚΛΕΙΝΕΙ Ο ΣΕΡΕΜΕΤΑΣ. ΑΙΣΧΟΣ !
    ΑΝΤΙ ΝΑ ΒΟΗΘΑΜΕ ΤΟΥΣ ΝΤΟΠΙΟΥΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΕΣ ΤΡΕΧΟΥΜΕ ΣΤΑ ΣΟΥΠΕΡ ΜΑΡΚΕΤ. ΘΑ ΤΟ ΒΡΟΥΜΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΑΣ ΠΟΛΥ ΠΙΟ ΕΝΤΟΝΑ ΑΠΟ ΤΟ ΧΑΛΙ ΠΟΥ ΔΙΑΝΥΟΥΜΕ ΤΩΡΑ. ΟΣΟ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΔΕΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΤΟΠΙΚΗ ΑΓΟΡΑ ΤΟΣΟ ΤΟ ΧΡΗΜΑ ΤΟ ΛΙΓΟΣΤΟ ΠΛΕΟΝ ΧΡΗΜΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ Η ΠΟΛΗ ΜΑΣ ΘΑ ΦΕΥΓΕΙ ΕΞΩ ΚΑΙ ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΣΥΝΕΧΩΣ ΘΑ ΜΕΙΩΝΟΝΤΑΙ.
    ΟΤΑΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΟΝ ΝΤΟΠΙΟ ΠΙΟ ΕΥΚΟΛΑ ΘΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΟΥΝ ΘΕΣΕΙΣ ΠΑΡΑ ΑΠΟ ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΟ ΑΛΥΣΙΣΑ. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΤΡΕΧΕΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΣΤΑ ΑΘΛΙΑ LIDL ΠΟΥ ΔΙΩΧΝΟΥΝ ΤΟ ΧΡΗΜΑ ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΠΛΗΡΩΝΕΙ ΦΟΡΟ ΜΑΛΙΣΤΑ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΣΧΕΤΙΚΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΤΟΠΙΚΗ ΜΑΣ ΑΓΟΡΑ.
    Ο ΣΕΡΕΜΕΤΑΣ ΕΚΛΕΙΣΕ ΓΙ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΛΟΓΟ. ΜΕ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ Η ΑΓΟΡΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΒΕΡΟΙΑ ΜΙΚΡΥΝΕ. ΜΑΖΕΥΤΗΚΑΝ ΤΑ ΜΑΓΑΖΙΑ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ , ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΦΕΤΕΡΙΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΚΕΡΑΤΣΕΣ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΚΑΠΝΙΖΟΥΝ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΒΟΛΕΥΕ ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΕΝΑ ΚΑΦΕΝΕΙΟ ΣΑΝ ΤΟΝ ΣΕΡΕΜΕΤΑ ΑΛΛΑ ΚΑΤΙ STAND ΠΟΥ ΚΑΘΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΟΡΘΙΟ ΛΕΣ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΜΑΚΡΟΧΩΡΙ.
    ΜΑΚΑΡΙ ΤΟ ΕΥΧΟΜΑΙ ΑΠΟ ΚΑΡΔΙΑΣ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΤΑ ΠΑΝΩ ΤΟΥ ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ ΚΑΙ ΤΟ ΜΑΓΑΖΙ ΝΑ ΑΝΟΙΞΕΙ ΠΑΛΙ ΜΕ ΟΜΟΡΦΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΟΤΑΝ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΕΝΑ ΤΕΤΟΙΟ ΜΑΓΑΖΙ ΠΡΕΠΕΙ ΑΥΤΟ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΕΚΔΗΛΩΣΗ . ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΑΝΑΠΛΑΣΕΙΣ ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΩΝ Η ΠΟΛΗ......ΚΑΛΟ ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙ ΟΙ ΚΟΙΜΗΣΜΕΝΟΙ ΧΩΡΙΚΟΙ ΠΟΥ ΑΠΑΡΤΙΖΟΥΝ ΤΟΝ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΚΟΙΜΗΣΑΣ Ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΝΑ ΒΟΗΘΟΥΝ ΑΝΑΛΟΓΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. σωστος σχεδον σε ολα,
      αλλα το Δ.Β. και τον δημαρχο τι τον μπερδευεις σε αυτην την υποθεση;;;;;

      Διαγραφή
    2. Ο τόπος αγαπητέ/ή μου τα επόμενα χρόνια θα είναι δις χειρότερα λόγο της αδράνειας και της ελλείψεως οράματος και της αδιαφορίας της τοπικής αυτοδιοίκησης που τα τελευταία 25 χρόνια ο βεροιωτης πολίτης εκλέγει κάθε φορά. Δυστυχώς είμαι ένας από αυτούς που απαρτίζουν το ΔΣ και βλέπω την ανικανότητα και την αδιαφορία τους. Η Βέροια με γίνει Αλεξάνδρεια και Κιλκίς τα επόμενα 5 χρόνια , δυστυχώς.
      Ας ελπίσουμε την επόμενη τετραετία να βγει κάποιος άλλος όποιος και να είναι για αλλαγή, φτάνει με αυτούς είναι πολύ λίγοι για τον τόπο τον βυθίζουν ανεπανόρθωτα.

      Διαγραφή
    3. Η εποχή του στυλ-τον καθαρών αγνών τροφίμων τελείωσε-τώρα σαβούρες φθηνές με υδρογόνομενα λιπαρά και μαγαζιά φτηνιάρικης αισθητικής μην ερχετε απαιτήσεις από μια πόλη που επενδύει σε παπαδοτουρισμους και οι δημοτικοί άρχοντες οι μισοί είναι αγράμματοι ,αυτά θέλετε αυτά θα έχετε

      Διαγραφή
    4. φιλέ έχουμε ελεύθερη οικονομία και είναι το πιο λειτουργικό. το πρόβλημα δεν είναι ο τζεπος η τα μαρκετς αλλά τι εισοδήματα-παράγεις σαν νομος. γιατί αν είχες εισοδήματα σαν πολη θα επρεπε να ανοίξουν αλλα 10 ζαχαροπλαστεία, αρα μη κόλας σε αυτό, οσο στο ότι παράγουμε ελάχιστα και βέβαια ολα αυτα τα κενα φανηκαν εντονότερα εν μεσω πανδημίας.

      Διαγραφή
  9. Το μαγαζί δεν το έκλεισε το υγειονομικό η, η εφορία το έκλεισε ο κόσμος που έπαψε να το επιλέγει ως πελάτης.
    Οπότε οποιαδήποτε αναφορά σε οποιοδήποτε φορέα είναι τουλάχιστον άσχετη.
    Ο οικονομικός και όχι μόνο κατήφορος, έχει πολλά θύματα.
    Η γύψοσανίδα υπερισχύει του μαρμάρου σε όλες τις κοινωνίες που είναι σε (κατά) πτώση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Έχει δίκιο. Σε τέτοιες περιπτώσεις ο δήμος πρέπει να βοηθάει. Δεν λεμε να πληρώσει μια επιχείρηση όχι φυσικά αλλα με σχετικές δράσεις να βοηθάει. Εδω εχουμε να κάνουμε με 1 καφενείο 132 ετων καφενείο το οποίο σαν χωρος γενικά κρύβει πολιτιστικά και πολιτισμικά στοιχεία απο την ζωη μιας πόλης. Το λες και σαν μουσείο σχεδόν.
    Όντως μακάρι οι άνθρωποι να το ξανασκεφτουν και να ανοίξουν παλι και ο Βεροιώτης να τους αγκαλιάσει εκ νεου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. δεν κατάλαβα καλά, όλα είναι θέμα γούστου, απλά το συγκεκριμένο ζαχαροπλαστείο δεν άγγιζε πολλούς πελάτες, όταν σε κάποια άλλα γίνεται χαμός , δεν έχει να κάνει με το που ξοδεύει τα λεφτά του ο Έλληνας, αλλά με το γούστο του

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Είχε κατά καιρούς φιλοξενήσει και πολλές εκδηλώσεις του Μουσικού Σχολείου Βεροίας. Και τα γλυκά του εξαιρετικά. Και το περιβάλλον.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΜΕΝΟΣ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΤΟΠΙΚΗΣ ΑΥΤΟΔ. ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ ΤΑ ΠΑΡΚΑ ΤΑ ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΑ ΚΑΜΙΑ ΛΑΚΚΟΥΒΑ ΚΤΛ. ΚΑΚΩΣ ΒΑΖΟΥΝ ΤΟΥΣ ΔΗΜΟΥΣ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΔΟΥΛΕΙΕΣ ΠΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ 100% ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΟΥΤΕ ΤΟΥΣ ΠΟΡΟΥΣ. ΚΑΚΩΣ ΚΑΙ ΟΙ ΔΗΜ. ΑΡΧΟΝΤΕΣ "ΘΕΛΟΥΝ" ΝΑ ΕΜΠΛΑΚΟΥΝ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΔΟΥΛΕΙΣ ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΞΟΥΝ ΕΡΓΟ ΚΑΙ ΠΡΟΣΦΟΡΑ. ΤΩΡΑ ΓΙΑ ΤΟ ΕΝ ΛΟΓΩ ΚΑΦΕΝΕΙΟ Ή ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΠΑΡΟΜΟΙΟ ΑΣ ΓΙΝΟΤΑΝ Ή ΑΣ ΓΙΝΕΙ ΚΑΤΙ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΔΗΜΟ ΑΛΛΑ ΝΑ ΞΕΡΟΥΜΕ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΙ ΖΗΤΑΜΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΘΕ ΔΗΜΑΡΧΟ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. μην περιμενουμε να φερει την αναπτυξη και την ευημερια ο δημος μιας πολης ή ενος χωριου. άλλα πρεπει να συμβουν για να αλλαξει η μοιρα του τοπου και μαλλον αργουν παααααρα πολυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Παρακαλούμε τα σχόλια να είναι σύντομα και να χρησιμοποιείτε nickname για τη διευκόλυνση του διαλόγου. Ο «Βεροιώτης» δεν υιοθετεί τις απόψεις των σχολιαστών, οι οποίοι και είναι αποκλειστικά υπεύθυνοι για αυτές.

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

ΔΗΜΟΦΙΛΕΙΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ