μηνύσεις στην ασφάλεια Θεσσαλονίκης. Οι περισσότεροι από αυτούς είναι ιδιοκτήτες παλιών θυρίδων οι οποίες περιείχαν κοσμήματα και άλλα πολύτιμα αντικείμενα ενώ ανάμεσά τους υπάρχουν και συνταξιούχοι οι οποίοι είχαν βάλει έως και χρήματα από το εφάπαξ τους, φοβούμενοι «κούρεμα» καταθέσεων λόγω της κρίσης.
Η υπόθεση κινήθηκε αρχικά από έναν συνταξιούχο οδοντίατρο, ο οποίος στη μήνυσή του ανέφερε ότι έχασε αντικείμενα αξίας που ξεπερνούν τις 150.000 ευρώ. Ο συγκεκριμένος ήταν από τους παλιότερους ιδιοκτήτες θυρίδας στο υποκατάστημα και ο πρώτος που απευθύνθηκε αρχικά στην ασφάλεια και εν συνεχεία στη δικαιοσύνη, καταγγέλλοντας μάλιστα τα μέτρα ασφαλείας των θυρίδων στο συγκεκριμένο υποκατάστημα.
Μάλιστα, άλλος μηνυτής, στη συζήτηση της αγωγής που κατέθεσε σε βάρος της Τράπεζας παρουσίασε σειρά φωτογραφιών στις οποίες απεικονίζονται φίλοι του που κατάφεραν ανενόχλητοι να μπουν στον χώρο των θυρίδων, παρά τις υποτιθέμενα απαγορευτικά μέτρα, ενώ παρουσίασε μέχρι και… αντικλείδι της θυρίδας του, παρ’ ότι αυτό τεχνικά δεν μπορεί να γίνει αφού το μοναδικό κλειδί κρατάει η Τράπεζα.
Ακολούθησε από τον εισαγγελέα διαφθοράς ποινική δίωξη για υπεξαίρεση από εντολοδόχο και μάλιστα με τις επιβαρυντικές διατάξεις περί καταχραστών του δημοσίου σε βάρος έξι υπαλλήλων, ηλικίας 61 έως 64 χρόνων, οι οποίοι είχαν καθήκοντα που σχετίζονται με τη φύλαξη των θυρίδων, στο διάστημα 1999 έως 2016. Η υπόθεση παραπέμφθηκε τον περασμένο Ιανουάριο στην ανακρίτρια εγκλημάτων διαφθοράς αλλά τον Ιούνιο του 2018 έκλεισε καθώς έκρινε ότι δεν υπάρχουν ενδείξεις ενοχής των 6 τραπεζικών υπαλλήλων παρά τη δίωξη σε βάρος τους για υπεξαίρεση πολύτιμων αντικειμένων αξίας 2,67 εκατ. ευρώ!
Ογδοντάχρονη κληρονόμος χωρίς… περιουσία
Σήμερα μία ακόμη ηλικιωμένη γυναίκα υποστηρίζει μέσω του δικηγόρου της Αντώνη Ξυλουργίδη πως έπεσε κι αυτή θύμα της περίεργης αυτής ιστορίας. Πιο συγκεκριμένα η 80χρονη γυναίκα μαζί με τον αδελφό της ήταν οι μοναδικοί κληρονόμοι της μητέρας τους, η οποία έφυγε από τη ζωή στις αρχές του 2000.
Σε ό,τι αφορά στην οικογενειακή περιουσία τους, η γυναίκα γνώριζε από τη γιαγιά της και τη μητέρα της πως έχουν καταθέσεις χρυσού στο υποκατάστημα Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος στη Βέροια Ημαθίας. Η περιουσία περιλάμβανε και ράβδους χρυσού οι οποίες μεταφέρθηκαν από την Αίγυπτο τη δεκαετία του 1940 στο κεντρικό κατάστημα της Εθνικής Τράπεζας της Θεσσαλονίκης στην οδό Βενιζέλου.
Το 2010 ανακάλυψε στα έγγραφα της μητέρας της μεταξύ άλλων ένα βιβλιάριο της Εθνικής Τράπεζας το οποίο είχε εκδοθεί με αφορμή την μεταφορά του χρυσού από την Αίγυπτο στην Ελλάδα ως αντίκρισμα εισπράττοντας με αυτόν τον τρόπο τους τόκους από τα αποθέματα χρυσού η γιαγιά και η μητέρα της. Αυτό προέκυπτε άλλωστε και από την διαθήκη της γιαγιάς της η οποία άφηνε ολόκληρη την κινητή και ακίνητη περιουσία της «στην μονάκριβη κόρη της» δηλαδή στην μητέρα της παθούσας.
Προσπαθώντας να βρει άκρη σε ό,τι αφορά την περιουσία, η 80χρονη σήμερα γυναίκα απευθύνθηκε το 2012 στο υποκατάστημα Εθνικής στη Βέροια έτσι ώστε να διαπιστώσει πού βρίσκονταν η περιουσία των συγγενών της. Εκεί έδωσε τα έγγραφα που της ζητήθηκαν ώστε να γίνει η έρευνα λέγοντάς της ότι περιμένουν απαντήσεις από τα κεντρικά.
Εν συνεχεία την ενημέρωσαν να παραλάβει συστημένη επιστολή από την Αθήνα και όταν πήγε στο υποκατάστημα της Βέροιας, η προϊσταμένη άνοιξε τον φάκελο, αφαίρεσε από μέσα κάποια έγγραφα και της έδωσε την επιστολή. Στις 03-03-2015 η εθνική τράπεζα της απάντησε αρνητικά γράφοντας της πως : «Η παρούσα παρέχεται σε αντικατάσταση της επιστολής με ΑΠ 14171/18.06.2012 την οποία παρακαλούμε να θεωρήσετε ως μη ληφθείσα καθώς χορηγήθηκε εκ παραδρομής»
Στη συνέχεια η γυναίκα ήρθε σε επικοινωνία με κάποιον δικηγόρο, τον οποίο συνάντησε στον σπίτι της παρουσία κάποιου φίλου της ο οποίος θέλησε να την βοηθήσει ώστε να βρει μία άκρη στο περίεργο αυτό κουβάρι.
Αφού έδωσε στον δικηγόρο το βιβλιάριο φωτοτυπία και όλα τα νομιμοποιητικά έγγραφα που αποδείκνυαν ότι είναι νόμιμη κληρονόμος, ο δικηγόρος της είπε πως υψηλόβαθμο στέλεχος της Εθνικής Τράπεζας στο συγκεκριμένο υποκατάστημα Θεσσαλονίκης ήταν γνωστή και πως θα είχαν σύντομα απάντηση. Πράγματι. Έπειτα από κάποιες ημέρες επικοινώνησε μαζί της λέγοντάς της με ενθουσιασμό «Κυρία Α., τα βρήκα όπως μου εξήγησες με το βιβλιάριο, πάρε στην Κύπρο τηλέφωνο και πες το στον αδελφό σου να χαρεί!».
Ωστόσο, λίγες μέρες αργότερα ο ίδιος άνθρωπος της τηλεφώνησε ξανά λέγοντάς της ότι αποφάσισε να μην ασχοληθεί τελικά με την υπόθεση της…
Αμέσως μετά, η γυναίκα, πάλι συνοδεία του φίλου της, απευθύνθηκε σε άλλο δικηγόρο. Συναντήθηκαν οι τρεις τους και αφού η 80χρονη εξήγησε πώς έχει η κατάσταση, ο δικηγόρος κάλεσε στο τηλέφωνο μια γνωστή του όπως είπε, που εργάζεται στο υποκατάστημα της Εθνικής Τράπεζας στη Βενιζέλου με πλατεία Ελευθερίας.
Εκείνη του απάντησε ότι τα βιβλιάρια που αφορούν έτη έως το 1942 ανήκουν στο κεντρικό κατάστημα της Εθνικής , δηλαδή εκεί που δουλεύει, και πως μέσα σε λίγες μέρες θα είχε κάποια απάντηση. Λίγες μέρες αργότερα η γυναίκα κάλεσε ξανά τον δικηγόρο ο οποίος της είπε πως τα βρήκαν όλα και ότι ο διευθυντής αναμένει τα επικυρωμένα έγγραφα προκειμένου να προχωρήσει η όλη διαδικασία.
Ωστόσο, όταν η 80χρονη πήγε στην τράπεζα με τα επικυρωμένα έγγραφα η υποδιευθύντρια δεν δέχτηκε να τα παραλάβει. Αφού ενημέρωσε τον δικηγόρο της, εκείνος της είπε ότι θα προχωρήσουν σε αγωγή κατά της εθνικής τράπεζας στην Αθήνα. Ωστόσο ποτέ δεν εκδικάστηκε κάποια αγωγή ενώ λίγο αργότερα ο ίδιος άνθρωπος συμβούλευσε την 80χρονη να μην συνεχίσει να ψάχνει και πως καλό είναι να συμφιλιωθεί με την ιδέα ότι κάποτε ήταν μία πλούσια κληρονόμος…
Αξίζει να σημειωθεί ότι σύμφωνα με την ίδια έχει βρεθεί στο αρχείο της τράπεζας το επώνυμο του συγγενικού της προσώπου αλλά με διαφορετικό όνομα, γεγονός που η ίδια δεν δέχεται ως ενδεχόμενο. Ενώ μεταξύ άλλων μαζί με τις ράβδους χρυσού όπως υποστηρίζει η 80χρονη,υπήρχαν ένα χρυσό ρολόι, μια χρυσή καδένα και ένα μπλε μονόπετρο δαχτυλίδι.
.jpg)
Επιμύθιο: Όλα τα τιμαλφή στο μαξιλάρι μας και στο στρώμα..
ΑπάντησηΔιαγραφή