«Δεν θέλει και πολύ ο άνθρωπος από εισπράκτορας να γίνει... Ναπολέοντας»
Ο γνωστός Βεροιώτης τραγουδιστής Χάρης Ακριτίδης σε συνέντευξή του μίλησε για τον θάνατο του πατέρα του, για τις κρίσεις πανικού, για τις ατασθαλίες και για πολλά άλλα. Τι συνέβη στην
πενταετία που σας χάσαμε από τα φώτα του θεάματος; Πιέστηκα πολύ συναισθηματικά και πάλεψα με τις τύψεις μου μετά τον θάνατο του πατέρα μου και την ασθένεια της μητέρας μου. Ξέρετε, έφυγα από τη Βέροια για να κυνηγήσω το όνειρο μου στην Αθήνα, αφήνοντας πίσω τους γονείς μου. Δεν είχα τον χρόνο που θα ήθελα για να τους βλέπω.
Εργάστηκα σκληρά για να πετύχω. Όταν αρρώστησε, λοιπόν, η μητέρα μου, και ο πατέρας μου «έφυγε» ταλαιπωρημένος από το σάκχαρο, έζησα δύο γεγονότα πολύ σοβαρά για μένα. Εκεί άρχισαν οι κρίσεις πανικού. Δεν θέλει και πολύ ο άνθρωπος από εισπράκτορας να γίνει... Ναπολέοντας κάνοντας βόλτες στο Δαφνί.
Τύψεις, γιατί;
Σκεφτόμουν πως, αν είχα μείνει εκεί και συνέχιζα να εργάζομαι ως μηχανικός αυτοκινήτων, θα με είχαν δίπλα τους. Αυτό ήταν το μαράζι τους, γιατί ήμουν και πολύ καλός στη δουλειά μου. Μέσα μου νιώθω ότι τους παράτησα, αλλά, από την άλλη, γνωρίζω πως δεν είναι έτσι.
Είχατε αδυναμία στον πατέρα σας;
Ήταν βασανισμένος άνθρωπος. Δούλεψε σκληρά ως μετανάστης στη Γερμανία και τον γνώρισα πραγματικά όταν ήμουν 10 χρονών, όταν επέστρεψε μόνιμα στην Ελλάδα. Πριν τον έβλεπα για λίγο τα καλοκαίρια και τις γιορτές.
Μόλις τελείωσε η δύσκολη περίοδος, κάνατε τον απολογισμό σας;
Έζησα το προσωπικό μου θαύμα! Κατάλαβα πως όλα γίνονται για καλό. Με τη βοήθεια του θεού το βλέπεις καθαρά μόλις περάσει. Άλλαξε η κοσμοθεωρία μου, δυνάμωσε η πίστη μου, εκτιμώ πλέον και τα πιο απλά. Κάθε πρωί που ξυπνώ κάνω τον σταυρό μου που είμαστε ως οικογένεια όλοι καλά στην υγεία μας.
Πιστεύατε πάντα στον Θεό;
Ήμουν παπαδάκι και έχω προστάτη τον Άγιο Γεώργιο. Οι Πόντιοι έχουμε μεγάλη πίστη. Όλοι.
Εκτός από τη βοήθεια του Θεού ζητήσατε και ιατρική στήριξη;
Χαίρομαι που δεν είχα ταμπού και επισκέφθηκα ψυχολόγο. Παλαιότερα τέτοια βάρη: ψυχής επωμίζονταν οι γέροντες στο Άγιον Όρος, όπου πηγαίνω συχνά, ή οι ιερείς εξομολόγοι. Ο επιστήμονας, όμως γνωρίζει ακριβώς από τι νοσεί το μέσα μας και σε οδηγεί βήμα βήμα να αλλάξεις σελίδα για να προχωρήσεις.
Γνωρίζετε συναδέλφους σας που επισκέπτονται ψυχολόγους;
Πάρα πολλούς, μην τα συζητάμε τώρα.
Μόλις λύσατε τον εσωτερικό σας... γόρδιο δεσμό, κάνατε την «Ψυχοθεραπεία» ραπ τραγούδι.
(Γέλια) Ξόρκισα το κακό! Συνεργάστηκα θαυμάσια με τον Tus, τον οποίο θαυμάζω ως ράπερ και το κομμάτι πήγε πολύ καλά, ήταν δυνατό και παίζεται ακόμα.
Πότε αποφασίσατε πως θέλετε να γίνετε τραγουδιστής;
Βαθιά μέσα μου; Από μικρό παιδί. Τραγουδούσα παντού, κυρίως ποντιακά. Ήθελα επίσης να μάθω λύρα, να μπω στη Φιλαρμονική και μετά σε ορχήστρα, αλλά η μάνα μου μόλις την είδε στο σπίτι, την έσπασε επί τόπου. Δεν ήθελε καθόλου να ασχοληθώ με την μουσική. Και δεν έμαθα!
πενταετία που σας χάσαμε από τα φώτα του θεάματος; Πιέστηκα πολύ συναισθηματικά και πάλεψα με τις τύψεις μου μετά τον θάνατο του πατέρα μου και την ασθένεια της μητέρας μου. Ξέρετε, έφυγα από τη Βέροια για να κυνηγήσω το όνειρο μου στην Αθήνα, αφήνοντας πίσω τους γονείς μου. Δεν είχα τον χρόνο που θα ήθελα για να τους βλέπω.
Τύψεις, γιατί;
Σκεφτόμουν πως, αν είχα μείνει εκεί και συνέχιζα να εργάζομαι ως μηχανικός αυτοκινήτων, θα με είχαν δίπλα τους. Αυτό ήταν το μαράζι τους, γιατί ήμουν και πολύ καλός στη δουλειά μου. Μέσα μου νιώθω ότι τους παράτησα, αλλά, από την άλλη, γνωρίζω πως δεν είναι έτσι.
Ήταν βασανισμένος άνθρωπος. Δούλεψε σκληρά ως μετανάστης στη Γερμανία και τον γνώρισα πραγματικά όταν ήμουν 10 χρονών, όταν επέστρεψε μόνιμα στην Ελλάδα. Πριν τον έβλεπα για λίγο τα καλοκαίρια και τις γιορτές.
Έζησα το προσωπικό μου θαύμα! Κατάλαβα πως όλα γίνονται για καλό. Με τη βοήθεια του θεού το βλέπεις καθαρά μόλις περάσει. Άλλαξε η κοσμοθεωρία μου, δυνάμωσε η πίστη μου, εκτιμώ πλέον και τα πιο απλά. Κάθε πρωί που ξυπνώ κάνω τον σταυρό μου που είμαστε ως οικογένεια όλοι καλά στην υγεία μας.
Ήμουν παπαδάκι και έχω προστάτη τον Άγιο Γεώργιο. Οι Πόντιοι έχουμε μεγάλη πίστη. Όλοι.
Χαίρομαι που δεν είχα ταμπού και επισκέφθηκα ψυχολόγο. Παλαιότερα τέτοια βάρη: ψυχής επωμίζονταν οι γέροντες στο Άγιον Όρος, όπου πηγαίνω συχνά, ή οι ιερείς εξομολόγοι. Ο επιστήμονας, όμως γνωρίζει ακριβώς από τι νοσεί το μέσα μας και σε οδηγεί βήμα βήμα να αλλάξεις σελίδα για να προχωρήσεις.
Πάρα πολλούς, μην τα συζητάμε τώρα.
(Γέλια) Ξόρκισα το κακό! Συνεργάστηκα θαυμάσια με τον Tus, τον οποίο θαυμάζω ως ράπερ και το κομμάτι πήγε πολύ καλά, ήταν δυνατό και παίζεται ακόμα.
Βαθιά μέσα μου; Από μικρό παιδί. Τραγουδούσα παντού, κυρίως ποντιακά. Ήθελα επίσης να μάθω λύρα, να μπω στη Φιλαρμονική και μετά σε ορχήστρα, αλλά η μάνα μου μόλις την είδε στο σπίτι, την έσπασε επί τόπου. Δεν ήθελε καθόλου να ασχοληθώ με την μουσική. Και δεν έμαθα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχόλια να είναι σύντομα και να χρησιμοποιείτε nickname για τη διευκόλυνση του διαλόγου. Ο «Βεροιώτης» δεν υιοθετεί τις απόψεις των σχολιαστών, οι οποίοι και είναι αποκλειστικά υπεύθυνοι για αυτές.