Χριστιανών παρακολούθησαν την θρησκευτική λειτουργία και προσευχήθηκαν ευλαβικά. Δείτε φωτογραφίες και διαβάστε την ομιλία του Μητροπολίτη Παντελεήμων:
Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου: «Χαίροις τῶν ἀρετῶν ὁ κανών, ὁ ὑπέρ πίστεως ἀθλήσας στερρότατα».
Μέσα στήν χαρά καί τόν θρίαμβο τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου μας ἡ Ἐκκλησία μας πανηγυρίζει τή μνήμη ἑνός μεγάλου ἱεράρχου της, ἑνός μεγάλου ἁγίου της, τοῦ ἐν ἁγίοις πατρός ἡμῶν Ἀθανασίου, ἀρχιεπισκόπου Ἀλεξανδρείας, στόν ὁποῖο εἶναι ἀφιερωμένος καί ὁ ἱερός αὐτός ναός.
Τόν τιμᾶ γιά τούς ἀγῶνες του καί τήν προσφορά του στήν Ἐκκλησία καί τήν πίστη τοῦ Χριστοῦ, γιατί, ὅπως ὅλοι γνωρίζουμε, ὁ ἑορταζόμενος Μέγας Ἀθανάσιος ἀγωνίσθηκε γιά νά ὑπερασπισθεῖ τήν ὀρθόδοξη πίστη καί τή θεία φύση τοῦ Χριστοῦ ἀπό τή μανία τοῦ Ἀρείου καί τῶν ὀπαδῶν του.
Τόν τιμᾶ ὅμως καί γιά τήν ἁγιότητα τῆς ζωῆς του, γιά τήν ὑπομονή του καί γιά τήν καρτερία του στούς πειρασμούς καί τίς δοκιμασίες πού ἀντιμετώπισε, στούς διωγμούς καί τίς ἐξορίες πού ὑπέμεινε ἐξαιτίας τῆς κακίας τῶν αἱρετικῶν καί τοῦ φθόνου τοῦ πονηροῦ.
Τά ὑπέμενε ὁ ἅγιος Ἀθανάσιος γιατί γνώριζε τόν λόγο τοῦ Κυρίου «εἰ ἐμέ ἐδίωξαν καί ὑμᾶς διώξουσι», δηλαδή, ἐάν δίωξαν ἐμένα, θά διώξουν καί σᾶς. Γι᾽ αὐτό θεωροῦσε ὅλα ὅσα ὑπέμεινε ἀπό τούς αἱρετικούς γιά χάρη τῆς πίστεως στόν Χριστό καί τῆς Ἐκκλησίας ὡς σφραγίδα γνησιότητος τοῦ ἔργου του ἀλλά καί ὡς τιμή πού τοῦ ἔκανε ὁ Χριστός. Διότι, ὅπως ἔγραφε ὁ πρωτοκορυφαῖος ἀπόστολος Παῦλος στούς χριστιανούς τῶν Φιλίππων, «ὑμῖν ἐχαρίσθη τό ὑπέρ Χριστοῦ, οὐ μόνον τό εἰς αὐτόν πιστεύειν, ἀλλά καί τό ὑπέρ αὐτοῦ πάσχειν». Σέ σᾶς, δηλαδή, δόθηκε ὡς δῶρο ὄχι μόνο τό νά πιστεύετε στόν Χριστό, ἀλλά καί τό νά πάσχετε γιά χάρη του.
Αὐτός ἀκριβῶς ὁ λόγος τοῦ ἀποστόλου Παύλου ἰσχύει καί γιά τόν ἑορταζόμενο Μέγα Ἀθανάσιο. Καί μέσα ἀπό τούς διωγμούς πού ὑπέμεινε ὁ ἅγιος Ἀθανάσιος ἁγιάσθηκε ἀκόμη περισσότερο, ἀσκήθηκε στήν ἀρετή καί ἔλαβε τή χάρη τοῦ Θεοῦ, ὥστε ὄχι μόνο νά γίνει ἡ ψυχή του κῆπος ἀρετῶν στόν ὁποῖο νά εὐαρεστεῖται ὁ Θεός, ἀλλά καί νά εἶναι καί ἡ ζωή του, νά εἶναι καί ὁ ἴδιος, κανόνας καί τύπος τῆς ἀρετῆς γιά ὅλους τούς πιστούς.
Καί ἄν ἡ Ἐκκλησία μας τόν προβάλλει καί τόν τιμᾶ σήμερα, τόν προβάλλει καί τόν τιμᾶ, βεβαίως, καί γιά τούς ἀγῶνες του γιά τή διατήρηση τῆς ὀρθῆς πίστεως, ἀλλά τόν προβάλλει καί τόν τιμᾶ καί ὡς παράδειγμα καί πρότυπο ἀρετῆς γιά ὅλους ἐμᾶς πού ἀγωνιζόμαστε γιά νά ζήσουμε τήν ἐν Χριστῷ ζωή.
Διότι ἡ ζωή τοῦ ἁγίου Ἀθανασίου εἶναι ἡ ἔμπρακτη ἐφαρμογή τοῦ λόγου τοῦ Κυρίου μας, εἶναι ἡ ἔμπρακτη ἐφαρμογή τοῦ Εὐαγγελίου, καί μᾶς δείχνει ὅτι, ὅσα μᾶς ἔχει πεῖ ὁ Χριστός, δέν εἶναι θεωρίες, δέν εἶναι διδασκαλίες χωρίς ἀντίκρυσμα. Εἶναι ὁ ἀσφαλής ὁδηγός τῆς πορείας μας στόν κόσμο αὐτό καί στή ζωή μας, γιά νά φθάσουμε στόν Θεό καί νά ἐπιτύχουμε τόν στόχο μας. Εἶναι ὁ ἀσφαλής ὁδηγός, γιά νά γνωρίζουμε καί ἐμεῖς πῶς ἀκριβῶς πρέπει νά βαδίζουμε, ἀλλά καί γιά νά ἐνισχυόμεθα, ὅταν ἀντιμετωπίζουμε δυσκολίες καί δοκιμασίες, ὅταν ἀπογοητευόμαστε ἀπό τήν προσπάθεια πού κάνουμε, ὅταν ἀμφιβάλλουμε πῶς πρέπει νά συνεχίσουμε τόν δρόμο μας, τί πρέπει νά κάνουμε στή μία ἤ στήν ἄλλη περίπτωση τῆς ζωῆς μας.
Αὐτό εἶναι τό νόημα τῶν ἑορτῶν τῶν ἁγίων μας, ἀλλά καί τῆς σημερινῆς ἑορτῆς τοῦ ἁγίου Ἀθανασίου: νά μᾶς δείξει τόν δρόμο τῆς ἀρετῆς, τόν ὁποῖο καλούμεθα νά βαδίσουμε ὅλοι. Νά μᾶς ἐμπνεύσει καί νά μᾶς ἐνισχύσει στόν δικό μας ἀγώνα. Γιατί βλέποντας πόσο ἀγωνίσθηκαν καί πόσο δοκιμάσθηκαν οἱ ἅγιοι ἀλλά καί πόσο ὑπέμεναν χωρίς νά διαμαρτύρονται, χωρίς νά ἀπογοητεύονται, χωρίς νά ἐγκαταλείπουν τήν προσπάθεια, παρακινούμεθα καί ἐμεῖς νά κάνουμε ὑπομονή σέ ὅλα ὅσα μᾶς συμβαίνουν, χωρίς νά παραιτούμεθα, ἀλλά ἔχοντας πάντοτε ἐμπιστοσύνη στό ἔλεος καί στή βοήθεια τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος ἐπιτρέπει τίς δοκιμασίες γιά νά μᾶς ἀσκήσει στήν ὑπομονή. Διότι χωρίς ὑπομονή δέν μποροῦμε νά ἐπιτύχουμε τίποτε στή ζωή μας, οὔτε τήν ἐπίγεια καί ἀνθρώπινη ζωή μας, οὔτε πολύ περισσότερο στήν πνευματική μας ζωή, στήν ἐν Χριστῷ ζωή, ὅπως μᾶς εἶπε καί ὁ Χριστός: «δι᾽ ὑπομονῆς κτήσασθε τάς ψυχάς ὑμῶν», μέ τήν ὑπομονή θά κερδίσετε τίς ψυχές σας.
Καί ἐάν ὁ Μέγας Ἀθανάσιος κατόρθωσε νά ὑπομείνει τόσες πολλές δοκιμασίες καί τόσους ἄδικους διωγμούς καί ἐξορίες, μποροῦμε καί ἐμεῖς μέ ὑπομονή καί μέ τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ νά ἀντιμετωπίσει ὅποιες δοκιμασίες, συναντοῦμε στή ζωή μας, δοκιμασίες πού εἶναι πολύ μικρότερες καί πολύ πιό ἀνώδυνες ἀπό αὐτές πού ὑπέμεινε ὁ Μέγας Ἀθανάσιος, γιατί μέσα ἀπό αὐτές καθαρίζεται ἡ ψυχή μας, ὅπως ὁ χρυσός στό χωνευτήριο. Ἔτσι θά μπορέσουμε καί ἐμεῖς νά πλησιάσουμε τόν Θεό καί νά ἁγιασθοῦμε, ὥστε νά ἀξιωθοῦμε τῆς οὐρανίου βασιλείας του, στήν ὁποία εὐφραίνεται καί μᾶς ἀναμένει ὁ ἅγιος Ἀθανάσιος, δεόμενος γιά τή σωτηρία ὅσων τόν τιμοῦν καί ἐπικαλοῦνται τή βοήθειά του.
Μέσα στήν χαρά καί τόν θρίαμβο τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου μας ἡ Ἐκκλησία μας πανηγυρίζει τή μνήμη ἑνός μεγάλου ἱεράρχου της, ἑνός μεγάλου ἁγίου της, τοῦ ἐν ἁγίοις πατρός ἡμῶν Ἀθανασίου, ἀρχιεπισκόπου Ἀλεξανδρείας, στόν ὁποῖο εἶναι ἀφιερωμένος καί ὁ ἱερός αὐτός ναός.
Τόν τιμᾶ γιά τούς ἀγῶνες του καί τήν προσφορά του στήν Ἐκκλησία καί τήν πίστη τοῦ Χριστοῦ, γιατί, ὅπως ὅλοι γνωρίζουμε, ὁ ἑορταζόμενος Μέγας Ἀθανάσιος ἀγωνίσθηκε γιά νά ὑπερασπισθεῖ τήν ὀρθόδοξη πίστη καί τή θεία φύση τοῦ Χριστοῦ ἀπό τή μανία τοῦ Ἀρείου καί τῶν ὀπαδῶν του.
Τόν τιμᾶ ὅμως καί γιά τήν ἁγιότητα τῆς ζωῆς του, γιά τήν ὑπομονή του καί γιά τήν καρτερία του στούς πειρασμούς καί τίς δοκιμασίες πού ἀντιμετώπισε, στούς διωγμούς καί τίς ἐξορίες πού ὑπέμεινε ἐξαιτίας τῆς κακίας τῶν αἱρετικῶν καί τοῦ φθόνου τοῦ πονηροῦ.
Τά ὑπέμενε ὁ ἅγιος Ἀθανάσιος γιατί γνώριζε τόν λόγο τοῦ Κυρίου «εἰ ἐμέ ἐδίωξαν καί ὑμᾶς διώξουσι», δηλαδή, ἐάν δίωξαν ἐμένα, θά διώξουν καί σᾶς. Γι᾽ αὐτό θεωροῦσε ὅλα ὅσα ὑπέμεινε ἀπό τούς αἱρετικούς γιά χάρη τῆς πίστεως στόν Χριστό καί τῆς Ἐκκλησίας ὡς σφραγίδα γνησιότητος τοῦ ἔργου του ἀλλά καί ὡς τιμή πού τοῦ ἔκανε ὁ Χριστός. Διότι, ὅπως ἔγραφε ὁ πρωτοκορυφαῖος ἀπόστολος Παῦλος στούς χριστιανούς τῶν Φιλίππων, «ὑμῖν ἐχαρίσθη τό ὑπέρ Χριστοῦ, οὐ μόνον τό εἰς αὐτόν πιστεύειν, ἀλλά καί τό ὑπέρ αὐτοῦ πάσχειν». Σέ σᾶς, δηλαδή, δόθηκε ὡς δῶρο ὄχι μόνο τό νά πιστεύετε στόν Χριστό, ἀλλά καί τό νά πάσχετε γιά χάρη του.
Αὐτός ἀκριβῶς ὁ λόγος τοῦ ἀποστόλου Παύλου ἰσχύει καί γιά τόν ἑορταζόμενο Μέγα Ἀθανάσιο. Καί μέσα ἀπό τούς διωγμούς πού ὑπέμεινε ὁ ἅγιος Ἀθανάσιος ἁγιάσθηκε ἀκόμη περισσότερο, ἀσκήθηκε στήν ἀρετή καί ἔλαβε τή χάρη τοῦ Θεοῦ, ὥστε ὄχι μόνο νά γίνει ἡ ψυχή του κῆπος ἀρετῶν στόν ὁποῖο νά εὐαρεστεῖται ὁ Θεός, ἀλλά καί νά εἶναι καί ἡ ζωή του, νά εἶναι καί ὁ ἴδιος, κανόνας καί τύπος τῆς ἀρετῆς γιά ὅλους τούς πιστούς.
Καί ἄν ἡ Ἐκκλησία μας τόν προβάλλει καί τόν τιμᾶ σήμερα, τόν προβάλλει καί τόν τιμᾶ, βεβαίως, καί γιά τούς ἀγῶνες του γιά τή διατήρηση τῆς ὀρθῆς πίστεως, ἀλλά τόν προβάλλει καί τόν τιμᾶ καί ὡς παράδειγμα καί πρότυπο ἀρετῆς γιά ὅλους ἐμᾶς πού ἀγωνιζόμαστε γιά νά ζήσουμε τήν ἐν Χριστῷ ζωή.
Διότι ἡ ζωή τοῦ ἁγίου Ἀθανασίου εἶναι ἡ ἔμπρακτη ἐφαρμογή τοῦ λόγου τοῦ Κυρίου μας, εἶναι ἡ ἔμπρακτη ἐφαρμογή τοῦ Εὐαγγελίου, καί μᾶς δείχνει ὅτι, ὅσα μᾶς ἔχει πεῖ ὁ Χριστός, δέν εἶναι θεωρίες, δέν εἶναι διδασκαλίες χωρίς ἀντίκρυσμα. Εἶναι ὁ ἀσφαλής ὁδηγός τῆς πορείας μας στόν κόσμο αὐτό καί στή ζωή μας, γιά νά φθάσουμε στόν Θεό καί νά ἐπιτύχουμε τόν στόχο μας. Εἶναι ὁ ἀσφαλής ὁδηγός, γιά νά γνωρίζουμε καί ἐμεῖς πῶς ἀκριβῶς πρέπει νά βαδίζουμε, ἀλλά καί γιά νά ἐνισχυόμεθα, ὅταν ἀντιμετωπίζουμε δυσκολίες καί δοκιμασίες, ὅταν ἀπογοητευόμαστε ἀπό τήν προσπάθεια πού κάνουμε, ὅταν ἀμφιβάλλουμε πῶς πρέπει νά συνεχίσουμε τόν δρόμο μας, τί πρέπει νά κάνουμε στή μία ἤ στήν ἄλλη περίπτωση τῆς ζωῆς μας.
Αὐτό εἶναι τό νόημα τῶν ἑορτῶν τῶν ἁγίων μας, ἀλλά καί τῆς σημερινῆς ἑορτῆς τοῦ ἁγίου Ἀθανασίου: νά μᾶς δείξει τόν δρόμο τῆς ἀρετῆς, τόν ὁποῖο καλούμεθα νά βαδίσουμε ὅλοι. Νά μᾶς ἐμπνεύσει καί νά μᾶς ἐνισχύσει στόν δικό μας ἀγώνα. Γιατί βλέποντας πόσο ἀγωνίσθηκαν καί πόσο δοκιμάσθηκαν οἱ ἅγιοι ἀλλά καί πόσο ὑπέμεναν χωρίς νά διαμαρτύρονται, χωρίς νά ἀπογοητεύονται, χωρίς νά ἐγκαταλείπουν τήν προσπάθεια, παρακινούμεθα καί ἐμεῖς νά κάνουμε ὑπομονή σέ ὅλα ὅσα μᾶς συμβαίνουν, χωρίς νά παραιτούμεθα, ἀλλά ἔχοντας πάντοτε ἐμπιστοσύνη στό ἔλεος καί στή βοήθεια τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος ἐπιτρέπει τίς δοκιμασίες γιά νά μᾶς ἀσκήσει στήν ὑπομονή. Διότι χωρίς ὑπομονή δέν μποροῦμε νά ἐπιτύχουμε τίποτε στή ζωή μας, οὔτε τήν ἐπίγεια καί ἀνθρώπινη ζωή μας, οὔτε πολύ περισσότερο στήν πνευματική μας ζωή, στήν ἐν Χριστῷ ζωή, ὅπως μᾶς εἶπε καί ὁ Χριστός: «δι᾽ ὑπομονῆς κτήσασθε τάς ψυχάς ὑμῶν», μέ τήν ὑπομονή θά κερδίσετε τίς ψυχές σας.
Καί ἐάν ὁ Μέγας Ἀθανάσιος κατόρθωσε νά ὑπομείνει τόσες πολλές δοκιμασίες καί τόσους ἄδικους διωγμούς καί ἐξορίες, μποροῦμε καί ἐμεῖς μέ ὑπομονή καί μέ τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ νά ἀντιμετωπίσει ὅποιες δοκιμασίες, συναντοῦμε στή ζωή μας, δοκιμασίες πού εἶναι πολύ μικρότερες καί πολύ πιό ἀνώδυνες ἀπό αὐτές πού ὑπέμεινε ὁ Μέγας Ἀθανάσιος, γιατί μέσα ἀπό αὐτές καθαρίζεται ἡ ψυχή μας, ὅπως ὁ χρυσός στό χωνευτήριο. Ἔτσι θά μπορέσουμε καί ἐμεῖς νά πλησιάσουμε τόν Θεό καί νά ἁγιασθοῦμε, ὥστε νά ἀξιωθοῦμε τῆς οὐρανίου βασιλείας του, στήν ὁποία εὐφραίνεται καί μᾶς ἀναμένει ὁ ἅγιος Ἀθανάσιος, δεόμενος γιά τή σωτηρία ὅσων τόν τιμοῦν καί ἐπικαλοῦνται τή βοήθειά του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχόλια να είναι σύντομα και να χρησιμοποιείτε nickname για τη διευκόλυνση του διαλόγου. Ο «Βεροιώτης» δεν υιοθετεί τις απόψεις των σχολιαστών, οι οποίοι και είναι αποκλειστικά υπεύθυνοι για αυτές.