Ο μύθος αναφέρει ότι ο Νάρκισσος ήταν ονομαστός για τη σπάνια ομορφιά του. Σύμφωνα με τις σχετικές παραδόσεις ο νέος ήταν τόσο όμορφος που τον είχαν ερωτευθεί όλες οι νύμφες του δάσους. Εκείνος όμως τις αγνοούσε επιδεικτικά και
αυτοθαύμαζε την αντανάκλασή του στο νερό. Οι Θεοί αποφάσισαν να τον τιμωρήσουν και κάποια μέρα πνίγηκε πέφτοντας στο ποτάμι.
Νάρκισσοι υπήρχαν και υπάρχουν πάντοτε, από τότε που ο άνθρωπος πρωτοσυνάντησε το είδωλό του. Σήμερα, στην εποχή των κοινωνικών δικτύων (Facebook, Pinterest, Twitter, Instagram), ο ναρκισσισμός είναι πλέον κυριαρχικά ψηφιακός και η ψυχική διάθεση των περισσοτέρων εξαρτάται από την απήχηση και την ανταπόκριση που θα συναντήσουν οι αναρτήσεις τους από τους διαδικτυακούς τους φίλους.
Οι ποικίλες έρευνες που διεξάγονται καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι τα επίπεδα της εγωπάθειας είναι καταφανώς υψηλότερα σε σύγκριση με τις περασμένες γενιές. Η αδήριτη ανάγκη προβολής και αυτοθαυμασμού, όπως αυτή εκδηλώνεται από τις αμέτρητες selfie, μέσω των οποίων αποκαλύπτονται ολοένα και περισσότερες πτυχές της καθημερινότητας του καθενός μας, έχει πάρει πλέον τη μορφή επικίνδυνης μανίας.
Ο ναρκισσισμός ξεσπά και εξαπλώνεται σαν επιδημία. Ουσιαστικά, γινόμαστε μάρτυρες της εκδίκησης του κοινού θνητού, του μέσου δηλαδή ανθρώπου, ο οποίος ζηλεύοντας και θαυμάζοντας επί χρόνια τη ζωή των σταρ, έχει πλέον βαλθεί να τους αντιγράψει μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια προσπαθώντας να γίνει και αυτός, έστω στον μικρό ή μεγάλο περίγυρο των ψηφιακών φίλων του, ένα δακτυλοδεικτούμενο αστέρι ! Κάτω από αυτές τις συνθήκες οι ποικίλες ηλεκτρονικές φατσούλες μετατρέπονται σε μάσκες της σύγχρονης τραγωδίας ή κωμωδίας που βιώνει ο καθένας.
Δυστυχώς, ο σύγχρονος άνθρωπος δεν έχει να επενδύσει σε τίποτα έξω από τον εαυτό του. Ιδέες όπως το Έθνος, η Παιδεία, η Δημοκρατία, η Κοινωνική Δικαιοσύνη, η Θρησκεία δεν νοηματοδοτούν την ύπαρξη του. Όχι απλά δεν τον συγκινούν αλλά αδυνατούν να κινητοποιήσουν τον συναισθηματικό του κόσμο και την ενεργητικότητά του.
Απομένει λοιπόν η υπερεπένδυση στο Εγώ, η ολοένα αυξανόμενη αγάπη του εαυτού μας. Μόνο έτσι εξηγείται η λατρεία της νεότητος και ο τρόμος και η αποστροφή του γήρατος, όπως αυτό εκδηλώνεται μέσω της υπερβολικής φροντίδας τού σώματος και της άοκνης προσπάθειας να διατηρηθεί σφριγηλό και ακμαίο σε πείσμα της φυσιολογικής φθοράς του χρόνου.
Ας μην ξεχνούμε όμως ότι οι διαταραχές που προκαλούνται από την εμμονή της εξαντλητικής αυτοφωτογράφισης (selfie) και της διαδικτυακής υπερέκθεσης απασχολούν όλο και πιο συχνά τα ψυχιατρικά συνέδρια, με τους ειδικούς να επιμένουν ότι η υπέρμετρη προσήλωση στο «εγώ και ο εαυτός μου», εκτός από γραφική, σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να αποδειχθεί και επικίνδυνη.
αυτοθαύμαζε την αντανάκλασή του στο νερό. Οι Θεοί αποφάσισαν να τον τιμωρήσουν και κάποια μέρα πνίγηκε πέφτοντας στο ποτάμι.
Νάρκισσοι υπήρχαν και υπάρχουν πάντοτε, από τότε που ο άνθρωπος πρωτοσυνάντησε το είδωλό του. Σήμερα, στην εποχή των κοινωνικών δικτύων (Facebook, Pinterest, Twitter, Instagram), ο ναρκισσισμός είναι πλέον κυριαρχικά ψηφιακός και η ψυχική διάθεση των περισσοτέρων εξαρτάται από την απήχηση και την ανταπόκριση που θα συναντήσουν οι αναρτήσεις τους από τους διαδικτυακούς τους φίλους.
Οι ποικίλες έρευνες που διεξάγονται καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι τα επίπεδα της εγωπάθειας είναι καταφανώς υψηλότερα σε σύγκριση με τις περασμένες γενιές. Η αδήριτη ανάγκη προβολής και αυτοθαυμασμού, όπως αυτή εκδηλώνεται από τις αμέτρητες selfie, μέσω των οποίων αποκαλύπτονται ολοένα και περισσότερες πτυχές της καθημερινότητας του καθενός μας, έχει πάρει πλέον τη μορφή επικίνδυνης μανίας.
Ο ναρκισσισμός ξεσπά και εξαπλώνεται σαν επιδημία. Ουσιαστικά, γινόμαστε μάρτυρες της εκδίκησης του κοινού θνητού, του μέσου δηλαδή ανθρώπου, ο οποίος ζηλεύοντας και θαυμάζοντας επί χρόνια τη ζωή των σταρ, έχει πλέον βαλθεί να τους αντιγράψει μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια προσπαθώντας να γίνει και αυτός, έστω στον μικρό ή μεγάλο περίγυρο των ψηφιακών φίλων του, ένα δακτυλοδεικτούμενο αστέρι ! Κάτω από αυτές τις συνθήκες οι ποικίλες ηλεκτρονικές φατσούλες μετατρέπονται σε μάσκες της σύγχρονης τραγωδίας ή κωμωδίας που βιώνει ο καθένας.
Δυστυχώς, ο σύγχρονος άνθρωπος δεν έχει να επενδύσει σε τίποτα έξω από τον εαυτό του. Ιδέες όπως το Έθνος, η Παιδεία, η Δημοκρατία, η Κοινωνική Δικαιοσύνη, η Θρησκεία δεν νοηματοδοτούν την ύπαρξη του. Όχι απλά δεν τον συγκινούν αλλά αδυνατούν να κινητοποιήσουν τον συναισθηματικό του κόσμο και την ενεργητικότητά του.
Απομένει λοιπόν η υπερεπένδυση στο Εγώ, η ολοένα αυξανόμενη αγάπη του εαυτού μας. Μόνο έτσι εξηγείται η λατρεία της νεότητος και ο τρόμος και η αποστροφή του γήρατος, όπως αυτό εκδηλώνεται μέσω της υπερβολικής φροντίδας τού σώματος και της άοκνης προσπάθειας να διατηρηθεί σφριγηλό και ακμαίο σε πείσμα της φυσιολογικής φθοράς του χρόνου.
Ας μην ξεχνούμε όμως ότι οι διαταραχές που προκαλούνται από την εμμονή της εξαντλητικής αυτοφωτογράφισης (selfie) και της διαδικτυακής υπερέκθεσης απασχολούν όλο και πιο συχνά τα ψυχιατρικά συνέδρια, με τους ειδικούς να επιμένουν ότι η υπέρμετρη προσήλωση στο «εγώ και ο εαυτός μου», εκτός από γραφική, σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να αποδειχθεί και επικίνδυνη.
Εξαιρετική προσέγγιση Χρήστο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγχαρητήρια!!