Καραμίχος: «Δεν είχα σκοπό να ζήσω στην Αμερική»

Ο Γιώργος Καραμίχος ζει και εργάζεται τα τελευταία χρόνια στο Λος Αντζελες. Έφτασε εκεί το 2012 ως μεταπτυχιακός σπουδαστής στη σχολή της Στέλλα Αντλερ με υποτροφία από το ίδρυμα Fulbright. «Χάρη στο ίδρυμα Fulbright άλλαξε όλη μου η ζωή. Συμμετείχα σε μια παράσταση, τους άρεσε η δουλειά μου και
μέσα σε λιγότερο από 6 μήνες ο διευθυντής της σχολής μού έκανε πρόταση να διδάξω στη σχολή την τεχνική που είχα ήδη αναπτύξει στην Ελλάδα. Οταν τέλειωσε η υποτροφία μου, επέστρεψα στην Ελλάδα, ετοίμασα τη βίζα μου και ξαναπήγα στην Αμερική. Ουσιαστικά ζω μόνιμα (ή περίπου μόνιμα) στο Λος Αντζελες από τον Οκτώβρη του 2013».

Ήταν μέσα στα σχέδιά του αυτή η αλλαγή; «Δεν είχα σκοπό να ζήσω στην Αμερική ποτέ. Ήθελα να φύγω -όχι λόγω κρίσης αλλά δημιουργικής αναζήτησης- χρόνια πριν αλλά προς Ευρώπη. Δεν αγαπούσα την Αμερική ως νέος. Η Αμερική με κατέκτησε. Υπάρχει κοινή λογική εδώ. Και όσο δύσκολα κι αν περνάς, επαγγελματικά τουλάχιστον αν δουλέψεις, ανταμείβεσαι». Κάθε αρχή και δύσκολη. Ισχύει στην προκειμένη περίπτωση; «Ήταν πολύ δύσκολα στην αρχή. Να είναι καλά οι φίλοι μου και η οικογένειά μου που με στήριξαν. Είχαν αρχίσει και τα χαράτσια στην Ελλάδα, από τις τελευταίες δουλειές είχα μείνει απλήρωτος, δεν είχα να πληρώσω δάνεια και να καλύψω τις υποχρεώσεις μου, αλλά κάτι με κρατούσε εδώ. Η δυσκολία σε φέρνει αντιμέτωπο με τη σκιά σου κι εκεί ισχύει το "ή ταν ή επί τας". Και όχι από περηφάνια ή αξιοπρέπεια -δόξα τω Θεώ, έχω απαλλαγεί από αυτά τα δηλητήρια εδώ και χρόνια- αλλά από αδιαφορία. Από ένα σημείο και μετά, αδιαφορείς για το περιττό όταν δεν έχεις τίποτε να χάσεις. Τώρα είμαι πολύ καλύτερα. Συνεχίζω να διδάσκω στη σχολή, κάνω ακροάσεις και δουλεύω και στο Λ.Α., πηγαινοέρχομαι Ελλάδα και Λονδίνο για τα γυρίσματα της σειράς. Σκηνοθέτησα και την τελετή λήξης του Ελληνικού Φεστιβάλ Κινηματογράφου στο Λος Αντζελες» 

Του λείπει η Ελλάδα; «Μου λείπουν τα τοπία και οι άνθρωποι. Παρακολουθώ όσο μπορώ τα γεγονότα κι όσο αντέχω, γιατί δεν είναι εύκολο να διαχειρίζεσαι πάντα τα συναισθήματα από απόσταση. Δεν ξέρω αν θα γυρίσω ή όχι. Δεν αισθάνομαι ότι έχω φύγει από την Ελλάδα, απλώς έχω πάει κάπου αλλού για όσο...». Βάζει στόχους για το μέλλον; «Ποτέ δεν είχα στόχους ή όνειρα για ρόλους και συνεργασίες. Ο μόνος στόχος μου είναι η ευτυχία, ό,τι κι αν σημαίνει αυτό, ακόμη και αλλαγή πορείας ή δράσης».