Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Σταγών και Μετεώρων κ. Θεοκλήτου και συγχοροστατούντων των Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτών Τρίκκης και Σταγών κ. Χρυσοστόμου και Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμονος. Μετά το τέλος του Εσπερινού τελέστηκε μεγαλοπρεπής λιτανεία προς τον χώρο του μαρτυρίου (Κιόσκι) όπου τελέστηκε αρτοκλασία και ο Σεβ.Μητροπολίτης Βεροίας κ. Παντελεήμων κήρυξε το θείο Λόγο. Εκεί, πραγματοποίησε ομιλία ο Μητροπολίτης Βέροιας, ο οποίος αναφέρθηκε στα εθνικά θέματα. Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε:
«Στεκόμασθε στό σημεῖο πού στάθηκαν καί ἐκεῖνοι, ὅταν ἡ μανία τοῦ Τούρκου πασᾶ συγκέντρωσε στόν τόπο αὐτό, στό Κιόσκι, ὅσους εἶχαν γλιτώσει ἀπό τή σφαγή καί τή φωτιά τήν ὥρα τῆς μάχης. Μέ τήν ὑπεροψία τῆς μεγάλης καταστροφῆς πού προκάλεσε στήν πόλη, πίστευσε πώς μπορεῖ νά καταγάγει ἕναν ἀκόμη θρίαμβο, νά ἀναγκάσει ὅσους εἶχαν ἀπομείνει ζωντανοί νά ἀρνηθοῦν τήν πίστη τους στόν Χριστό καί νά ἀσπασθοῦν τή δική του θρησκεία. Τούς συγκέντρωσε ἐδῶ, στό κιόσκι, καί τούς καλοῦσε ἕναν-ἕναν ζητώντας τους νά ποῦν ποιός εἶναι καί τί πιστεύει.
Καί ὄντως ἔτσι ἔγινε. Πέρασαν ἕνας-ἕνας μπροστά του, 1241 χιλιάδες Ναουσαῖοι, ἄνδρες καί παιδιά, ἀλλά δέν συνέβη αὐτό πού περίμενε νά συμβεῖ ὁ Τοῦρκος πασᾶς. Μέ θάρρος καί γενναιότητα ἕνας-ἕνας ὁμολόγησαν τήν πίστη τους στόν Χριστό. «Χριστιανός εἶμαι καί χριστιανός θά πεθάνω», ἦταν ἡ ὁμολογία πού ἐπαναλάμβαναν ὁ ἕνας μετά τόν ἄλλον, ἄνδρες καί παιδιά, χωρίς νά δειλιάζουν, χωρίς νά φοβοῦνται, χωρίς νά ὑπολογίζουν οὔτε τίς ἀπειλές οὔτε τίς ὑποσχέσεις, οὔτε τή ζωή οὔτε τόν θάνατο.
Ἡ πίστη τους στόν Χριστό πού ἀνέστη «θανάτῳ θάνατον πατήσας», τούς κάνει νά τήν ὁμολογοῦν μέ θάρρος καί νά δέχονται μέ χαρά τό μαρτύριο, εἴτε ἐδῶ στό Κιόσκι τῆς Ναούσης, εἴτε στή Θεσσαλονίκη, ὅπου οἱ Τοῦρκοι μετέφεραν τίς γυναῖκες, πιστεύοντας ὅτι μέ τά βασανιστήρια θά τίς ἔκαναν τελικά νά ἀλλαξοπιστήσουν.
Ὅμως καί ἐκεῖνες ἔδειξαν τήν ἴδια καρτερία καί τήν ἴδια ἀνδρεία μέ ὅσους μαρτύρησαν στό Κιόσκι, καί μέ τή θυσία τους γιά τήν πίστη στόν Χριστό καί γιά τήν ἀγάπη στήν πατρίδα καί τήν ἐλευθερία, ἔδωσαν σέ ὅλο τόν κόσμο ἕνα μάθημα ἀνδρείας καί γενναιότητος.
Δίδαξαν μέ τό μαρτύριο καί τή θυσία τους ὅτι ἡ ἀγάπη γιά τά ἰδανικά, γιά τήν πίστη, γιά τήν πατρίδα εἶναι πάνω ἀπό ὅλα, εἶναι πάνω καί ἀπό αὐτή τή ζωή τοῦ ἀνθρώπου, πού ἀξίζει κανείς νά τήν προσφέρει γιά νά μήν τά ἀρνηθεῖ, γιά νά μήν τά προδώσει.
Δίδαξαν μέ τό μαρτύριο καί τή θυσία τους ὅτι οἱ Ἕλληνες, οἱ Μακεδόνες «ποτέ ἀπό τό χρέος μή κινοῦντες» εἶναι πάντοτε ἕτοιμοι νά ὑπερασπισθοῦν τίς δικές τους Θερμοπύλες γιά νά μήν προδώσουν ὅ,τι τούς κληροδότησαν οἱ πατέρες τους, γιά νά μήν ἀφήσουν αὐτή τή γῆ, τήν ἁγιοτόκο καί ἡρωική, στά χέρια τῶν κατακτητῶν καί τῶν σφετεριστῶν της.
Καί τό δίδαγμά τους αὐτό εἶναι ἕνα δίδαγμα ζωῆς καί γιά ἐμᾶς, τούς ἀπογόνους τους, τούς σύγχρονους Ναουσαίους, ἀλλά καί ὅλους τούς Μακεδόνες καί τούς Ἕλληνες, πού συγκενρωθήκαμε σήμερα ἐδῶ, στόν τόπο τῆς θυσίας καί τοῦ μαρτυρίου τους, ὄχι μόνο γιά νά ἀποτίσουμε τόν ὀφειλόμενο φόρο τιμῆς καί εὐγνωμοσύνης, ἀλλά καί γιά νά «ἀντλήσωμεν μετ᾽ εὐφροσύνης ὡς ὕδωρ καθάρσιον τήν ὑπέρ ἡμῶν πρεσβείαν ἐξ αὐτῶν πρός Κύριον».
Γιά νά ἀντλήσουμε δύναμη ἀπό τή δύναμη τοῦ μαρτυρίου καί τῆς θυσίας τους καί γιά τόν δικό μας ἀγώνα, γι᾽ αὐτή τήν ἡρωική γῆ, τήν αἱματοβαμμένη καί σπαρμένη μέ τά ἱερά λείψανα τῶν ἀγωνιστῶν τῆς ἐλευθερίας μας καί τῶν μαρτύρων τῆς πίστεώς μας.
Γιά νά ἀντλήσουμε δύναμη καί νά βροντοφωνάξουμε καί ἐμεῖς γιά ἀκόμη μία φορά ὅτι ἡ Μακεδονία εἶναι καί θά παραμείνει ἑλληνική. Γιατί δέν θυσιάσθηκαν καί δέν μαρτύρησαν ἄδικα καί ἄσκοπα οἱ πατέρες καί οἱ μητέρες μας γι᾽ αὐτόν τόν τόπο. Γιατί εἶναι χρέος μας νά τιμήσουμε τήν ἱερά παρακαταθήκη πού μᾶς ἐμπιστεύθηκαν, ποτίζοντάς την μέ τό αἷμα τους, οἱ πρόγονοί μας. Γιατί ἔχουμε καθῆκον νά προστατεύσουμε αὐτόν τόν τόπο ἀπό ὅσους τόν ἐποφθαλμιοῦν καί ἐπιδιώκουν καί σήμερα μέ κάθε τρόπο νά σφετερισθοῦν τό ὄνομά του, τόν πολιτισμό του, τήν ἱστορία του.
Πρέπει νά γνωρίζουν τόσο αὐτοί πού τό ἐπιδιώκουν ὅσο καί ἐκεῖνοι πού τούς ὑποστηρίζουν, ἐξυπηρετώντας τά ἰδιοτελῆ συμφέροντά τους, ὅτι τό ὄνομα καί ἡ ἱστορία αὐτοῦ τοῦ τόπου, τῆς Ναούσης, τῆς Μακεδονίας εἶναι ποτισμένα μέ τό αἷμα τῶν πατέρων μας.
Εἶναι ἐλεύθερα καί εἶναι ἑλληνικά, γιατί οἱ πρόγονοί μας ἀγωνίσθηκαν καί θυσιάσθηκαν γιά τήν πίστη στόν Χριστό καί τήν ἀγάπη στήν πατρίδα. Καί ἐμεῖς δέν εἶναι δυνατόν νά προδώσουμε ποτέ τή θυσία τους καί νά φανοῦμε κατώτεροι τῆς κληρονομιᾶς πού παραλάβαμε. Δέν μποροῦμε νά λέμε ὅτι ἀγαποῦμε τήν πατρίδα μας, ἐάν δέν εἴμαστε ἕτοιμοι νά θυσιασθοῦμε γι᾽αὐτήν, γιατί ἀγάπη χωρίς θυσία δέν νοεῖται.
Αὐτή τή θυσιαστική ἀγάπη μᾶς δίδαξε καί ὁ Χριστός, ὁ ὁποῖος ἀπό ἀγάπη γιά μᾶς σταυρώθηκε καί ἀναστήθηκε καί ἐπέτρεψε στόν Θωμᾶ νά βάλει τόν δάκτυλό του στόν τύπο τῶν ἥλων γιά νά πεισθεῖ ἀκριβῶς γιά τό μέγεθος τῆς ἀγάπης του καί γιά τήν ἀλήθεια τῶν λόγων του: «μείζονα ταύτης ἀγάπην οὐδείς ἔχει, ἵνα τις τήν ψυχήν αὐτοῦ θῇ ὑπέρ τῶν φίλων αὐτοῦ».
Αὐτή τή θυσιαστική ἀγάπη μᾶς δίδαξαν καί οἱ ἅγιοι νεομάρτυρες καί οἱ ἥρωες τῆς Ναούσης πού προσέφεραν τή ζωή τους γιά τήν πίστη καί τήν πατρίδα. Καί αὐτή ἡ ἀγάπη εὔχομαι νά καθοδηγεῖ τίς ἐπιλογές ὅλων μας καί τήν πορεία τῆς ζωῆς μας καί ὡς ἄτομα καί ὡς ἔθνος.
Αὐτά θά πρέπει, ταπεινά φρονῶ, νά τά ἔχουν ὑπόψη τους οἱ 300 τῆς Βουλῆς, καί ἰδιαιτέρως οἱ Μακεδόνες βουλευτές ὅλων τῶν κομμάτων, ὅσον ἀφορᾶ τήν ψῆφο τους γιά τό ὄνομα τῆς Μακεδονίας. Καί πιστεύω ὅτι δέν θά βρεθεῖ χέρι Μακεδόνος βουλευτοῦ τό ὁποῖο θά ψηφίσει ἐνάντια στά συμφέροντα τῆς Μακεδονίας μας. Καί ἄν συμβεῖ κάτι τέτοιο, ὅποιοι τό κάνουν, θά μείνουν στιγματισμένοι στήν ἱστορία αὐτοῦ τοῦ τόπου γιά πάντα, ἀμαυρώνοντας τό ὄνομα καί τῆς οἰκογενείας τους καί τῶν παιδιῶν τους.
Ἐμεῖς πάντως, ὁτιδήποτε καί ἄν ἀποφασίσουν, δέν θά τό ἀναγνωρίσουμε καί οὐδέποτε θά δεχθοῦμε τήν προδοσία τῆς Μακεδονίας μας καί τό ξεπούλημά της.
Μέ αὐτές τίς σκέψεις καί αὐτή τήν εὐχή θά ἤθελα νά εὐχαριστήσω ἀπό καρδίας τούς Σεβασμιωτάτους Ἁγίους Ἀδελφούς Ἀρχιερεῖς, τόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Τρίκκης καί Σταγῶν κύριο Χρυσόστομο, καί τόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Σταγῶν καί Μετεώρων κύριο Θεόκλητο, οἱ ὁποῖοι λάμπρυναν μέ τήν παρουσία τους τόν πανηγυρικό πολυαρχιερατικό Ἑσπερινό καί τίς ἑορταστικές ἐκδηλώσεις πρός τιμήν τῶν ἁγίων Ναουσαίων νεομαρτύρων καί τοῦ ὁλοκαυτώματος τῆς ἡρωικῆς πόλεως τῆς Ναούσης, ὁ Ἅγιος Τρίκκης καί Σταγῶν γιά δεύτερη φορά καί ὁ Ἅγιος Σταγῶν καί Μετεώρων γιά πρώτη, καί τίμησαν μαζί μας, καί ἐδῶ στόν τόπο τῆς θυσίας καί τοῦ μαρτυρίου, τούς μάρτυρες καί τούς ἥρωες, ἄνδρες, γυναῖκες καί παιδιά, τῆς Ναούσης.
Εὐχαριστῶ θερμά καί τόν κ. Δήμαρχο Ναούσης καί τό προσωπικό τοῦ Δήμου γιά τήν ὀργάνωση τῆς τιμητικῆς αὐτῆς ἐκδηλώσεως ἐδῶ στό Κιόσκι, καί ὅλους ἐσᾶς, οἱ ὁποῖοι ἤλθατε γιά νά τιμήσουμε τούς ἁγίους νεομάρτυρες καί τούς ἡρωικούς πεσόντες στό ὁλοκαύτωμα τῆς πόλεώς μας, γιά νά τιμήσουμε αὐτούς πού μέ τή θυσία τους τίμησαν τήν πόλη μας καί ἔγραψαν τό ὄνομά της στίς δέλτους τῆς Ἱστορίας καί τοῦ οὐρανοῦ».
Καί ὄντως ἔτσι ἔγινε. Πέρασαν ἕνας-ἕνας μπροστά του, 1241 χιλιάδες Ναουσαῖοι, ἄνδρες καί παιδιά, ἀλλά δέν συνέβη αὐτό πού περίμενε νά συμβεῖ ὁ Τοῦρκος πασᾶς. Μέ θάρρος καί γενναιότητα ἕνας-ἕνας ὁμολόγησαν τήν πίστη τους στόν Χριστό. «Χριστιανός εἶμαι καί χριστιανός θά πεθάνω», ἦταν ἡ ὁμολογία πού ἐπαναλάμβαναν ὁ ἕνας μετά τόν ἄλλον, ἄνδρες καί παιδιά, χωρίς νά δειλιάζουν, χωρίς νά φοβοῦνται, χωρίς νά ὑπολογίζουν οὔτε τίς ἀπειλές οὔτε τίς ὑποσχέσεις, οὔτε τή ζωή οὔτε τόν θάνατο.
Ἡ πίστη τους στόν Χριστό πού ἀνέστη «θανάτῳ θάνατον πατήσας», τούς κάνει νά τήν ὁμολογοῦν μέ θάρρος καί νά δέχονται μέ χαρά τό μαρτύριο, εἴτε ἐδῶ στό Κιόσκι τῆς Ναούσης, εἴτε στή Θεσσαλονίκη, ὅπου οἱ Τοῦρκοι μετέφεραν τίς γυναῖκες, πιστεύοντας ὅτι μέ τά βασανιστήρια θά τίς ἔκαναν τελικά νά ἀλλαξοπιστήσουν.
Ὅμως καί ἐκεῖνες ἔδειξαν τήν ἴδια καρτερία καί τήν ἴδια ἀνδρεία μέ ὅσους μαρτύρησαν στό Κιόσκι, καί μέ τή θυσία τους γιά τήν πίστη στόν Χριστό καί γιά τήν ἀγάπη στήν πατρίδα καί τήν ἐλευθερία, ἔδωσαν σέ ὅλο τόν κόσμο ἕνα μάθημα ἀνδρείας καί γενναιότητος.
Δίδαξαν μέ τό μαρτύριο καί τή θυσία τους ὅτι ἡ ἀγάπη γιά τά ἰδανικά, γιά τήν πίστη, γιά τήν πατρίδα εἶναι πάνω ἀπό ὅλα, εἶναι πάνω καί ἀπό αὐτή τή ζωή τοῦ ἀνθρώπου, πού ἀξίζει κανείς νά τήν προσφέρει γιά νά μήν τά ἀρνηθεῖ, γιά νά μήν τά προδώσει.
Δίδαξαν μέ τό μαρτύριο καί τή θυσία τους ὅτι οἱ Ἕλληνες, οἱ Μακεδόνες «ποτέ ἀπό τό χρέος μή κινοῦντες» εἶναι πάντοτε ἕτοιμοι νά ὑπερασπισθοῦν τίς δικές τους Θερμοπύλες γιά νά μήν προδώσουν ὅ,τι τούς κληροδότησαν οἱ πατέρες τους, γιά νά μήν ἀφήσουν αὐτή τή γῆ, τήν ἁγιοτόκο καί ἡρωική, στά χέρια τῶν κατακτητῶν καί τῶν σφετεριστῶν της.
Καί τό δίδαγμά τους αὐτό εἶναι ἕνα δίδαγμα ζωῆς καί γιά ἐμᾶς, τούς ἀπογόνους τους, τούς σύγχρονους Ναουσαίους, ἀλλά καί ὅλους τούς Μακεδόνες καί τούς Ἕλληνες, πού συγκενρωθήκαμε σήμερα ἐδῶ, στόν τόπο τῆς θυσίας καί τοῦ μαρτυρίου τους, ὄχι μόνο γιά νά ἀποτίσουμε τόν ὀφειλόμενο φόρο τιμῆς καί εὐγνωμοσύνης, ἀλλά καί γιά νά «ἀντλήσωμεν μετ᾽ εὐφροσύνης ὡς ὕδωρ καθάρσιον τήν ὑπέρ ἡμῶν πρεσβείαν ἐξ αὐτῶν πρός Κύριον».
Γιά νά ἀντλήσουμε δύναμη ἀπό τή δύναμη τοῦ μαρτυρίου καί τῆς θυσίας τους καί γιά τόν δικό μας ἀγώνα, γι᾽ αὐτή τήν ἡρωική γῆ, τήν αἱματοβαμμένη καί σπαρμένη μέ τά ἱερά λείψανα τῶν ἀγωνιστῶν τῆς ἐλευθερίας μας καί τῶν μαρτύρων τῆς πίστεώς μας.
Γιά νά ἀντλήσουμε δύναμη καί νά βροντοφωνάξουμε καί ἐμεῖς γιά ἀκόμη μία φορά ὅτι ἡ Μακεδονία εἶναι καί θά παραμείνει ἑλληνική. Γιατί δέν θυσιάσθηκαν καί δέν μαρτύρησαν ἄδικα καί ἄσκοπα οἱ πατέρες καί οἱ μητέρες μας γι᾽ αὐτόν τόν τόπο. Γιατί εἶναι χρέος μας νά τιμήσουμε τήν ἱερά παρακαταθήκη πού μᾶς ἐμπιστεύθηκαν, ποτίζοντάς την μέ τό αἷμα τους, οἱ πρόγονοί μας. Γιατί ἔχουμε καθῆκον νά προστατεύσουμε αὐτόν τόν τόπο ἀπό ὅσους τόν ἐποφθαλμιοῦν καί ἐπιδιώκουν καί σήμερα μέ κάθε τρόπο νά σφετερισθοῦν τό ὄνομά του, τόν πολιτισμό του, τήν ἱστορία του.
Πρέπει νά γνωρίζουν τόσο αὐτοί πού τό ἐπιδιώκουν ὅσο καί ἐκεῖνοι πού τούς ὑποστηρίζουν, ἐξυπηρετώντας τά ἰδιοτελῆ συμφέροντά τους, ὅτι τό ὄνομα καί ἡ ἱστορία αὐτοῦ τοῦ τόπου, τῆς Ναούσης, τῆς Μακεδονίας εἶναι ποτισμένα μέ τό αἷμα τῶν πατέρων μας.
Εἶναι ἐλεύθερα καί εἶναι ἑλληνικά, γιατί οἱ πρόγονοί μας ἀγωνίσθηκαν καί θυσιάσθηκαν γιά τήν πίστη στόν Χριστό καί τήν ἀγάπη στήν πατρίδα. Καί ἐμεῖς δέν εἶναι δυνατόν νά προδώσουμε ποτέ τή θυσία τους καί νά φανοῦμε κατώτεροι τῆς κληρονομιᾶς πού παραλάβαμε. Δέν μποροῦμε νά λέμε ὅτι ἀγαποῦμε τήν πατρίδα μας, ἐάν δέν εἴμαστε ἕτοιμοι νά θυσιασθοῦμε γι᾽αὐτήν, γιατί ἀγάπη χωρίς θυσία δέν νοεῖται.
Αὐτή τή θυσιαστική ἀγάπη μᾶς δίδαξε καί ὁ Χριστός, ὁ ὁποῖος ἀπό ἀγάπη γιά μᾶς σταυρώθηκε καί ἀναστήθηκε καί ἐπέτρεψε στόν Θωμᾶ νά βάλει τόν δάκτυλό του στόν τύπο τῶν ἥλων γιά νά πεισθεῖ ἀκριβῶς γιά τό μέγεθος τῆς ἀγάπης του καί γιά τήν ἀλήθεια τῶν λόγων του: «μείζονα ταύτης ἀγάπην οὐδείς ἔχει, ἵνα τις τήν ψυχήν αὐτοῦ θῇ ὑπέρ τῶν φίλων αὐτοῦ».
Αὐτή τή θυσιαστική ἀγάπη μᾶς δίδαξαν καί οἱ ἅγιοι νεομάρτυρες καί οἱ ἥρωες τῆς Ναούσης πού προσέφεραν τή ζωή τους γιά τήν πίστη καί τήν πατρίδα. Καί αὐτή ἡ ἀγάπη εὔχομαι νά καθοδηγεῖ τίς ἐπιλογές ὅλων μας καί τήν πορεία τῆς ζωῆς μας καί ὡς ἄτομα καί ὡς ἔθνος.
Αὐτά θά πρέπει, ταπεινά φρονῶ, νά τά ἔχουν ὑπόψη τους οἱ 300 τῆς Βουλῆς, καί ἰδιαιτέρως οἱ Μακεδόνες βουλευτές ὅλων τῶν κομμάτων, ὅσον ἀφορᾶ τήν ψῆφο τους γιά τό ὄνομα τῆς Μακεδονίας. Καί πιστεύω ὅτι δέν θά βρεθεῖ χέρι Μακεδόνος βουλευτοῦ τό ὁποῖο θά ψηφίσει ἐνάντια στά συμφέροντα τῆς Μακεδονίας μας. Καί ἄν συμβεῖ κάτι τέτοιο, ὅποιοι τό κάνουν, θά μείνουν στιγματισμένοι στήν ἱστορία αὐτοῦ τοῦ τόπου γιά πάντα, ἀμαυρώνοντας τό ὄνομα καί τῆς οἰκογενείας τους καί τῶν παιδιῶν τους.
Ἐμεῖς πάντως, ὁτιδήποτε καί ἄν ἀποφασίσουν, δέν θά τό ἀναγνωρίσουμε καί οὐδέποτε θά δεχθοῦμε τήν προδοσία τῆς Μακεδονίας μας καί τό ξεπούλημά της.
Μέ αὐτές τίς σκέψεις καί αὐτή τήν εὐχή θά ἤθελα νά εὐχαριστήσω ἀπό καρδίας τούς Σεβασμιωτάτους Ἁγίους Ἀδελφούς Ἀρχιερεῖς, τόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Τρίκκης καί Σταγῶν κύριο Χρυσόστομο, καί τόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Σταγῶν καί Μετεώρων κύριο Θεόκλητο, οἱ ὁποῖοι λάμπρυναν μέ τήν παρουσία τους τόν πανηγυρικό πολυαρχιερατικό Ἑσπερινό καί τίς ἑορταστικές ἐκδηλώσεις πρός τιμήν τῶν ἁγίων Ναουσαίων νεομαρτύρων καί τοῦ ὁλοκαυτώματος τῆς ἡρωικῆς πόλεως τῆς Ναούσης, ὁ Ἅγιος Τρίκκης καί Σταγῶν γιά δεύτερη φορά καί ὁ Ἅγιος Σταγῶν καί Μετεώρων γιά πρώτη, καί τίμησαν μαζί μας, καί ἐδῶ στόν τόπο τῆς θυσίας καί τοῦ μαρτυρίου, τούς μάρτυρες καί τούς ἥρωες, ἄνδρες, γυναῖκες καί παιδιά, τῆς Ναούσης.
Εὐχαριστῶ θερμά καί τόν κ. Δήμαρχο Ναούσης καί τό προσωπικό τοῦ Δήμου γιά τήν ὀργάνωση τῆς τιμητικῆς αὐτῆς ἐκδηλώσεως ἐδῶ στό Κιόσκι, καί ὅλους ἐσᾶς, οἱ ὁποῖοι ἤλθατε γιά νά τιμήσουμε τούς ἁγίους νεομάρτυρες καί τούς ἡρωικούς πεσόντες στό ὁλοκαύτωμα τῆς πόλεώς μας, γιά νά τιμήσουμε αὐτούς πού μέ τή θυσία τους τίμησαν τήν πόλη μας καί ἔγραψαν τό ὄνομά της στίς δέλτους τῆς Ἱστορίας καί τοῦ οὐρανοῦ».
