Υπάρχει μια διάχυτη εντύπωση στην κοινωνία της Β. Ελλάδας, ότι οι άνθρωποι εδώ είναι αδικημένοι από το Αθηνοκεντρικό κράτος και κυρίως ότι οι Αθηναίοι και οι νότιοι γενικότερα είναι εμπαθείς με εμάς τους βόρειους και θέλουν το κακό μας, ακόμη και το διαχωρισμό του κράτους από τα Τέμπη και κάτω… Αυτό το σύμπλεγμα κατωτερότητας εκφράζεται εντονότερα τον τελευταίο καιρό, μέσω της υποτιθέμενης κατάφωρης αδικίας που υφίσταται η ποδοσφαιρική ομάδα του ΠΑΟΚ και ο φίλαθλος κόσμος αυτής, ο οποίος βρίσκεται στα όρια της οριστικής αγανάκτησης με επιθετικές τάσεις, καθώς πιστεύει ακράδαντα ότι είναι το θύμα της Αθήνας εδώ και τριάντα χρόνια τουλαχιστον…
Οι Αθηναίοι είναι απαράδεκτοι, είναι χαμουτζήδες, μας υποτιμάνε, μας αδικούν συνεχώς, μας μισούν, μας ζηλεύουν, μας παίρνουν τα υπάρχοντα, γιατί εμείς εδώ πάνω έχουμε κάμπους και παραγωγή φυτική και ζωική, όλα για την Αθήνα γίνονται και σωρεία άλλων εκφράσεων κυκλοφορούν εδώ πάνω, σε σημείο ρατσισμού, προπαγάνδας, και κοινωνικού στερεότυπου, περί αθλιότητας των πρωτευουσιάνων και υπεροχής των Βορειοελλαδιτών, που είναι μόνιμα αδικημένοι και ξεχασμένοι από το αχάριστο κράτος των Αθηνών…
Ξεχνάνε ή αγνοούν φυσικά κάποιοι, ότι το μεγαλύτερο κομμάτι του ΑΕΠ της χώρας παράγεται από τη ναυτιλία και τον τουρισμό, που βρίσκονται κατά κόρον στη νότια Ελλάδα και εμείς εδώ δεν παίρνουμε μυρωδιά, πλην κάποιας μικρής τουριστικής κίνησης που έχει η μαγευτική Χαλκιδική για ενάμιση μήνα το καλοκαίρι, σαν την οποία δεν έχει πουθενά άλλωστε αφού…
Ξεχνάνε ή αγνοούν φυσικά κάποιοι, ότι το μεγαλύτερο κομμάτι του ΑΕΠ της χώρας παράγεται από τη ναυτιλία και τον τουρισμό, που βρίσκονται κατά κόρον στη νότια Ελλάδα και εμείς εδώ δεν παίρνουμε μυρωδιά, πλην κάποιας μικρής τουριστικής κίνησης που έχει η μαγευτική Χαλκιδική για ενάμιση μήνα το καλοκαίρι, σαν την οποία δεν έχει πουθενά άλλωστε αφού…
Εδώ έχουμε τις καλύτερες ομάδες, τους πιο τίμιους και ντόμπρος παράγοντες, εδώ ζουν οι αγνότεροι και πιο αληθινοί άνθρωποι, ενώ στην Αθήνα είναι όλοι λαμόγια και απατεώνες, που φυτοζωούν σε βάρος της Βόρειας Ελλάδας, η οποία μάχεται σε έναν αγώνα εικονικό, όπως ο Δον Κιχώτης, εναντίον του φανταστικού εχθρού της Αθήνας, η οποία μόνο συμπάθεια και καλά λόγια έχει να πει για τη συμπρωτεύουσα, αλλά εμείς συνεχως κυνηγάμε χίμαιρες…
Οποίος επισκέπτεται τακτικά την Αθήνα, δεν μπορεί παρά να έχει αντιληφθεί την ευγένεια και τον επαγγελματισμό των ανθρώπων εκεί, οι οποίοι σέβονται τον πελάτη, δεν φέρονται με αγένεια σε αγνώστους τους, δεν πολυκουτσομπολεύουν δεξιά και αριστερά και γενικά δεν έχουν αυτή τη μικροαστική νοοτροπία, η οποία δέρνει τον μέσο βορειοελλαδίτη επαρχιώτη…
Υ.Γ.: Συντοπίτες μου, μην σας κάνουν εντύπωση αυτά που γράφω, γιατί είναι η πικρή αλήθεια, καθώς έχουμε ραγιαδισμό και κόμπλεξ απέναντι στους πρωτευουσιάνους, όπως ακριβώς συμβαίνει και σε όλες τις χώρες του κόσμου, βέβαια, με τους επαρχιώτες να γκρινιάζουν και να μεμψιμοιρούν, καταφερόμενοι εναντίον της εκάστοτε πρωτεύουσας και των πολλών προνομίων που υποτίθεται ότι απολαμβάνουν οι κάτοικοι αυτής, σε βάρος των υπολοίπων…
Υ.Γ.: Συντοπίτες μου, μην σας κάνουν εντύπωση αυτά που γράφω, γιατί είναι η πικρή αλήθεια, καθώς έχουμε ραγιαδισμό και κόμπλεξ απέναντι στους πρωτευουσιάνους, όπως ακριβώς συμβαίνει και σε όλες τις χώρες του κόσμου, βέβαια, με τους επαρχιώτες να γκρινιάζουν και να μεμψιμοιρούν, καταφερόμενοι εναντίον της εκάστοτε πρωτεύουσας και των πολλών προνομίων που υποτίθεται ότι απολαμβάνουν οι κάτοικοι αυτής, σε βάρος των υπολοίπων…
