Βέροια, είθισται τα μαγκάλια να παίρνουν μπρος από πολύ νωρίς το μεσημέρι, όχι μόνο σε ψησταριές αλλά μπροστά από τα εμπορικά καταστήματα, από καφετέριες, σε προαύλια επιχειρήσεων και γενικά όπου υπάρχουν μερακλήδες!
Ο κόσμος περιφέρεται από νωρίς για καφέ και όλο και σε κάποιο μαγκάλι «σκαλώνει» για ένα σουβλάκι και τσιπουράκι στα όρθια. Δε λείπουν και μπουλούκια μουσικών με χάλκινα που πηγαίνουν από μαγαζί σε μαγαζί, με τον κόσμο να στήνει ένα μίνι γλέντι.
Η Τσικνοπέμπτη τη Βέροια έχει και συνέχεια. Το βράδυ άλλοι μεταμφιεσμένοι και άλλοι όχι, ξεχύνονται στα καφέ μπαρ για χορό, για ανεβοκατέβασμα στον πεζόδρομο της Έλλης και έναν άτυπο διαγωνισμό καλύτερης στολής.
Τι είναι όμως η Τσικνοπέμπτη και από που πήρε το όνομά της;
Η Τσικνοπέμπτη είναι γιορτή της ορθόδοξης παράδοσης στην οποία καταναλώνονται μεγάλες ποσότητες κρέατος. Λαμβάνει μέρος την Πέμπτη, λόγω του ότι οι μέρες Τετάρτη και Παρασκευή θεωρούνται νηστίσιμες. Είναι η πιο ξεχωριστή ημέρα της δεύτερης εβδομάδας του Τριωδίου (που είναι γνωστή και ως «Κρεατινή»), κατά την οποία, σύμφωνα με το έθιμο, στα σπίτια ψήνουν κρέας στη σχάρα, γεμίζοντας τον αέρα με τη μυρωδιά της «τσίκνας».
Από πού πήρε το όνομα της; Την ημέρα αυτή όλα τα σπίτια ψήνουν κρέας ή λιώνουν το λίπος από τα χοιρινά. Ο μυρωδάτος καπνός (τσίκνα) είναι διάχυτος παντού. Από αυτή την τσίκνα, λοιπόν, έχει πάρει και το όνομά της και λέγεται Τσικνοπέμπτη.
Το έθιμο χάνεται στα βάθη των αιώνων, χωρίς να γνωρίζουμε την προέλευσή του. Εικάζεται, ότι προέρχεται από τις βακχικές γιορτές των αρχαίων Ελλήνων και Ρωμαίων, που επιβίωσαν του Χριστιανισμού. Σύμφωνα με τον λαογράφο Δημήτριο Λουκάτο, το φαγοπότι και το γλέντι της ημέρας είναι «ομοιοπαθητικές προσπάθειες για την ευφορία της γης».
Την Τσικνοπέμπτη ξεκινούν ουσιαστικά οι εκδηλώσεις της Αποκριάς. Κορυφώνονται με τα Κούλουμα την Καθαρά Δευτέρα.
