Μπορεί να μας αρέσει να λέμε ότι η Ιστορία δεν αλλάζει, όμως αυτό δεν είναι ακριβές. Την ιστορία της Μακεδονίας μας, οι βόρειοι γείτονες προσπαθούν εδώ και 100 χρόνια να την αλλάξουν. Και για να είμαστε ειλικρινείς, τα έχουν καταφέρει καλά μέχρι σήμερα, σε αντίθεση με εμάς που ξυπνήσαμε πολύ αργά
(το 1992) και έκτοτε συνεχίσαμε να αντιμετωπίζουμε το όλο ζήτημα «αφ’ υψηλού».
(το 1992) και έκτοτε συνεχίσαμε να αντιμετωπίζουμε το όλο ζήτημα «αφ’ υψηλού».
Δικαιολογημένη, εν μέρει, η στάση μας λόγω της βεβαιότητας ότι δίχως τη δική μας συγκατάθεση το γειτονικό κρατίδιο δεν έχει κανένα μέλλον στις διεθνείς στρατιωτικές και πολιτικές συμμαχίες.
Φτάσαμε πάλι σε «κρίσιμο σταυροδρόμι». Τα Σκόπια «πρέπει να μπουν στο ΝΑΤΟ», μας λένε. Εξέλιξη επιβίωσης για ένα κρατίδιο - συνονθύλευμα. Όμως, άλλο πράγμα είναι η επιβίωσή τους ως γεωγραφικός και πολιτικός χώρος και άλλο πράγμα είναι αυτό να συμβεί σε βάρος της Ελληνικής Ιστορίας μας.
Καμία χρήση του όρου Μακεδονία στην ονομασία τους και μόνο τότε θα πάψουν και τα λοιπά αλυτρωτικά που κατά καιρούς εγείρουν.
