Εκπληκτικό κοιωνικό άρθρο από τον Τσάκ Νόρρις της Βέροιας!!!

Με την έννοια αυτή προσδιορίζεται μια περιοχή υποβαθμισμένη η οποία είναι υποβαθμισμένη και δια μέσου της ανάπλασης θα αναβαθμιστεί. Εξαρτάται λοιπόν τι πόλη θέλουμε. Πως θεωρούμε ότι ζούμε καλύτερα ; Κάποιοι θεωρούν ότι ζωή στην πόλη σημαίνει περισσότερα Ι.Χ. στο κέντρο της πόλης, να μπορούν να παρκάρουν μπροστά στο μαγαζί μου να ψωνίσουν, να μπορώ να ξεφορτώσω ότι ώρα θέλω, όποτε κι όπου θέλω, να έχω θέσεις ελεύθερες να με περιμένουν,κλπ Κάποιοι άλλοι επιθυμούν την ζωή στην πόλη με δέντρα, πράσινο, πεζοδρόμια, σιντριβάνια,ελεύθερη πρόσβαση, επισκεψιμοτητα, κλπ Αυτά συμβαίνουν στις δημοκρατίες. Όπως θέλει ο καθένας εννοεί την ποιότητα ζωης. Αυτή η πόλη εδώ και χρόνια υποφέρει από λογικές στενές, ρηχές, κοντόφθαλμες. Όταν η Κατερίνη κοντεύει να ενωθεί με την παραλία κι υποχρέωσαν ολόκληρη Εθνική οδό να γίνει υπόγεια, εμείς εδώ ακόμα συγκεντρώσεις κάνουμε για να εξηγήσουμε ότι θα αναπλαστεί ένα κομμάτι της πόλης. Τα κυρίαρχα ζητήματα είναι πόσα πράγματα από το αρχικό σχέδιο κατά την εφαρμογή του μπορούν να αλλαχτούν, μετατραπούν, προσαρμοστούν,κλπ, πόσο λιγότερο θα ταλαιπωρηθεί ο πολίτης, να γίνει τμηματικά ώστε να υπάρχουν λιγότερα προβλήματα στους επαγγελματίες της περιοχής και να γίνει όσο το δυνατόν γρηγορότερα.

Υ.Γ. 1. Όλη αυτή η δυσπιστία έχει ένα παρελθόν που προέρχεται από την πλατεία Ωρολογίου. Από επιστήμονες που διάβασαν πολλά βιβλία, μετεκπαιδεύτηκαν, αλλά δεν έχουν επαφή με την πραγματικότητα και τις ανάγκες της. Όταν αρχιτέκτονες και μηχανικοί τρώγονται μεταξύ τους ή καταγγέλλονται για τις προθέσεις τους τότε υπάρχει δυσπιστία για το αποτέλεσμα.

2. Όταν η αντιπολίτευση στον Δήμο θα τελειώσει το μέτρημα πόσες θέσεις στάθμευσης χάνονται, τότε θα παράγει όντως ωφέλιμο λογο κι έργο.