Φύλλα μαζεύονται στο σπασμένο του παρμπρίζ, ρίζες τρυπώνουν στις ρόδες – η φύση το αγκαλιάζει. Κάποτε έτρεχε στους δρόμους, με φωνές, με μουσικές, τώρα ακούει μόνο τον άνεμο και το κελάηδισμα των πουλιών.
Κάθε του γρατζουνιά, μια ιστορία· κάθε του σκουριά, μια ανάμνηση. Μας ταξιδεύει στο μακρινό παρελθόν, εκεί που οι άνθρωποι όνειρα κουβαλούσαν στο πορτμπαγκάζ. Και τώρα; Μένει να θυμίζει πως τίποτα δεν χάνεται, μονάχα αλλάζει μορφή και χάνεται στην αιωνιότητα του δάσους.
.jpg)
Εκατοντάδες αυτοκίνητα υπάρχουν εγκαταλειμένα και στην πόλη, αλλά και στα χωριά, στα χωράφια, σε μάντρες ... κτλ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαντού !!!!!
Ένα χωράφι φαίνεται στη φωτογραφία. Το δάσος που είναι, ποιητή μας;
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαζέψτε το.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν τέλειωσες τράβα το καζανάκι
ΑπάντησηΔιαγραφή