Πριν αρχίσετε να τα ισοπεδώνετε όλα, σκεφτείτε πως η Ίντερ πήγε για 2η φορά στον τελικό του Champions League, μέσα σε 3 χρόνια. Μόνο τυχαίο δεν είναι αυτό. Επίσης, για να φτάσει φέτος στον τελικό, απέκλεισε την καλοκουρδισμένη Γερμανική μηχανή της Μπάγερν και την Μπαρτσελόνα των Ραφίνια, Λεβαντόφσκι και Γιαμάλ, που της έριξε 7 γκολ.
Η Παρί δίκαια στέφθηκε πρωταθλήτρια Ευρώπης, γιατί το άξιζε. Διψούσε για αυτόν τον τίτλο, τα έδωσε όλα. Αντιθέτως η Ίντερ, μπήκε με κακή ψυχολογία. Ίσως λόγω του χαμένου πρωταθλήματος από τη Νάπολι και την έντονη φημολογία πως φεύγει ο Ινζάγκι για Σαουδική Αραβία. Κατά την γνώμη μου ταβάνιασε στον ημιτελικό με την Μπάρτσα.
Στο πρώτο ημίχρονο έπαιζε σαν υπνωτισμένη. Καμία ενέργεια, κανένα πάθος. Στο δεύτερο γκολ που έφαγε, στα 60 μέτρα δεν βρέθηκε ένας να κάνει φάουλ τον Ντεμπελέ και να σταματήσει την αντεπίθεση. Στα 45 λεπτά έκανε μόλις ένα φάουλ. Αυτό τα λέει όλα! Πού ήταν η Ίντερ που δάγνωνε; Πού ήταν η ψυχή της; Ούτε μια κίτρινη κάρτα! 2-0 στο ημίχρονο, σήμαινε πρόωρο τέλος. Ήρθε εύκολα και το 3 γκολ, αφού υποχρεώθηκε να ανοιχτεί και εκεί τελείωσαν όλα. Φυσιολογική κατάρρευση!
Μακάρι στην θέση των «Νερατζούρι» να βλέπαμε την Μπάρτσα. Θα απολαμβάναμε έναν τελικό μέλι! Βλέπω πλέον πως στο σύγχρονο ποδόσφαιρο έχει κατέβει ο μέσος όρος ηλικίας. Η Παρί το πήρε με μέσο όρο 23χρονών. Και εμείς εδώ στην Ελλάδα, ακόμη θαυμάζουμε ποδοσφαιριστές που είναι 35 και 36 ετών (βλέπε Τάισον, Βαλμπουενά, Βιερίνια κ.α.).
Πλέον ένας παίκτης βρίσκεται στην κορύφωση της καριέρας του στα 25 του χρόνια. Μέχρι τα 30 είναι σε top επίπεδο, μετά αρχίζει η κατηφόρα. Ο Ολυμπιακός, ο ΠΑΟΚ, η ΑΕΚ και ο Παναθηναϊκός θα πρέπει να καταλάβουν πως εκεί είναι το μέλλον. Θέλουν, δεν θέλουν, θα υποχρεωθούν να κατεβάσουν τον μέσο όρο ηλικίας τους. Δεν μπορεί ένας 33χρονος, να συναγωνιστή έναν 20χρονο. Πως να το κάνουμε; Τι να την κάνω την εμπειρία; Χθες 5 γκολάκια έφαγαν οι έμπειροι της Ίντερ από τους πιτσιρικάδες της Παρί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχόλια να είναι σύντομα και να χρησιμοποιείτε nickname για τη διευκόλυνση του διαλόγου. Ο «Βεροιώτης» δεν υιοθετεί τις απόψεις των σχολιαστών, οι οποίοι και είναι αποκλειστικά υπεύθυνοι για αυτές.