Τέλος στις ψησταριές στα πανηγύρια - Μόνο με catering οι εκδηλώσεις

Μια σημαντική αλλαγή στον τρόπο διοργάνωσης των παραδοσιακών γιορτών και πανηγυριών φέρνει νέα δεδομένα στις τοπικές κοινωνίες, προκαλώντας αλυσιδωτές αντιδράσεις. Από φέτος τίθεται σε εφαρμογή νόμος που είχε ψηφιστεί το προηγούμενο έτος αλλά έως τώρα δεν είχε ενεργοποιηθεί, βάζοντας στο στόχαστρο έναν από τους πιο αναγνωρίσιμους και αγαπητούς θεσμούς της ελληνικής περιφέρειας: την εθελοντική, αυτοοργανωμένη εστίαση των τοπικών πανηγυριών.

Σύμφωνα με τη νέα ρύθμιση, καταργείται η δυνατότητα των τοπικών συλλόγων, πολιτιστικών ή αθλητικών φορέων να λειτουργούν πρόχειρες ψησταριές και να προσφέρουν ψητά και ποτά κατά τη διάρκεια των εκδηλώσεων. Αντίθετα, πλέον είναι υποχρεωμένοι να συνεργάζονται με επαγγελματίες της μαζικής εστίασης – δηλαδή, με εταιρείες catering που διαθέτουν τις σχετικές υγειονομικές άδειες και τις απαραίτητες πιστοποιήσεις.

Η απόφαση βασίζεται σε τρεις κύριους πυλώνες: την προστασία της δημόσιας υγείας με την τήρηση επαγγελματικών υγειονομικών προτύπων, την ενίσχυση της διαφάνειας και της φορολόγησης των συναλλαγών, καθώς και την αντιπυρική ασφάλεια, καθώς η χρήση κάρβουνου ή φιαλών υγραερίου σε υπαίθριους χώρους θεωρείται πλέον επικίνδυνη, ιδίως σε περιοχές που βρίσκονται σε δασικούς ή ορεινούς όγκους.

Ωστόσο, παρά τις επίσημες αιτιολογίες, η εφαρμογή του μέτρου προκαλεί αναστάτωση στις τοπικές κοινότητες. Οι διοργανωτές υποστηρίζουν ότι πρόκειται για μια αλλαγή που, στην πράξη, υπονομεύει την ύπαρξη των ίδιων των εκδηλώσεων. Η ανάθεση της εστίασης σε εξωτερικούς επαγγελματίες αυξάνει σημαντικά το κόστος, κάτι που οι μικροί σύλλογοι αδυνατούν να υποστηρίξουν. Οι τοπικοί διοργανωτές σημειώνουν ότι στις περισσότερες περιπτώσεις δεν υπάρχει κέρδος, αλλά απλώς κάλυψη των εξόδων, ενώ το βασικό «καύσιμο» των εκδηλώσεων είναι ο εθελοντισμός και η διάθεση προσφοράς των ίδιων των κατοίκων.

Πέρα από τα οικονομικά, όμως, το βασικό ζήτημα που θέτουν οι τοπικές κοινωνίες είναι η αλλοίωση της φυσιογνωμίας του πανηγυριού. Η παραδοσιακή σουβλακοψησταριά, οι φίλοι και συγγενείς που βοηθούν αφιλοκερδώς, η κοινωνική αλληλεπίδραση γύρω από τα κάρβουνα, θεωρούνται κομμάτι της ζωντανής πολιτιστικής ταυτότητας της υπαίθρου. Για πολλούς, το πανηγύρι δεν είναι απλώς μια μουσική εκδήλωση ή μια εμπορική δραστηριότητα, αλλά μια λαϊκή τελετουργία, μια ευκαιρία επανασύνδεσης της κοινότητας, ένα «σμίξιμο μνήμης».

Οι σύλλογοι ζητούν ευελιξία στην εφαρμογή του νόμου και καλούν σε διάλογο με τα συναρμόδια υπουργεία. Δεν αντιτίθενται στην ανάγκη για τάξη, διαφάνεια και ασφάλεια, αλλά υποστηρίζουν ότι η τυποποίηση αυτού του είδους καταστρέφει το λαϊκό στοιχείο της αυθεντικότητας, στερώντας από τις τοπικές γιορτές αυτό που τις κάνει ξεχωριστές. Επιπλέον, σημειώνουν ότι οι επαγγελματικές εταιρείες catering είναι σπάνιες ή απούσες σε απομακρυσμένες ή ορεινές περιοχές, γεγονός που καθιστά πρακτικά αδύνατη τη συμμόρφωση.

Το θέμα αναμένεται να απασχολήσει έντονα την κοινή γνώμη, ειδικά καθώς πλησιάζει η καλοκαιρινή περίοδος, που παραδοσιακά είναι και η «σεζόν» των πανηγυριών. Πολλοί περιμένουν με ενδιαφέρον τις πρώτες εκδηλώσεις που θα οργανωθούν με τους νέους κανόνες, καθώς εκεί θα φανεί αν και κατά πόσο μπορεί να διασωθεί η ψυχή των ελληνικών πανηγυριών μέσα σε ένα νέο, πιο αυστηρό θεσμικό πλαίσιο.

Πηγή