Το συγκινητικό αντίο της Χαρούλας στον Τρανίδη: «Ήσουν πραγματικός φίλος και έντιμος συνεργάτης»

«Βαρύ» το πένθος για τον χαμό του Μιχάλη Τρανίδη, ο οποίος από την Τετάρτη ταξίδεψε για την γειτονιά τον αγγέλων σκορπώντας την θλίψη στην κοινωνία της Βέροιας. Και η πρώην Δήμαρχος Χαρούλα Ουσουλτζόγλου-Γεωργιάδη πενθεί, στέλνοντας δημόσια την επικήδειό της για τον Μιχάλη Τρανίδη.

Αναλυτικά:

«Ο κλήρος λένε, πέφτει στο γεναίο. Κι έλαχε σε μένα Μιχάλη, να μαζέψω τα κομμάτια μου και να σου πω τα ύστατα... Ξεπερνώντας, ένα θυμωμένο ΓΙΑΤΙ ΘΕΕ ΜΟΥ κι έναν λυγμό, που οφείλω να τον συγκρατήσω, λέγοντας απ την καρδιά μου, όσα λίγα καταφέρω να πω..

Συμπορευτήκαμε πολλά χρόνια. Απο τα μικράτα μας, στο Δημοτικό, τότε στο Ωδείο του Μαρίνου. Με τη Σόνια και τη Μαρια, το Σταυρο και τη Βασούλα...Όμορφα χρόνια, ανέφελα.

Κι ύστερα τα άλλα χρόνια, τα μαχητικά. Θα σώζαμε τον κόσμο, νομίζαμε και το παλέψαμε ξανά και ξανά και πάλι απ την αρχή... Συναγωνιστές και συνοδοιπόροι, στη νεοσύστατη Στέγη κι αργότερα στο Δημαρχείο.

Και μόνιμο στέκι πολιτικής ζύμωσης το μαγαζί σου. Πόσες αγωνίες μοιραστήκαμε, Θεέ μου... Πόσες λύπες και χαρές, και μουσικές και γλέντια όμορφα μιά ζωή ολόκληρη! Όση ζωή αναλογεί στον καθένα, λένε. Μόνο που αυτή η αναλογία σήμερα πονάει πολύ, φίλε.

Ακάματος στο Δήμο για τον Αθλητισμό και τον Πολιτισμό, στο χώρο του εμπορίου και των επαγγελματιών και πάντα ενεργός στην κοινωνική μας ζωή. Στήριγμα για όλους ο Μιχάλης. Άδολα δοτικός, ενωτικός, ταμένος στο κοινό καλό, πάλευε τα μεγάλα και τα μικρά με διαλλακτικότητα, δοτικότητα, επιμονή κι αποτελεσματικότητα. Και λίγα λέω...

Όπου θήτευσε, σφράγισε την παρουσία του η αφείδωλη προσφορά κι η ανθρωπιά. Και το σηματικότερο, επιτρέψτε μου προσωπική αναφορά:

Δεν ξέρω, αν πολλοί άνθρωποι, έχουν την εξαιρετική τύχη στη ζωή τους να συναντήσουν ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΥΣ ΑΠΟ ΚΑΡΔΙΑΣ ΦΙΛΟΥΣ ΚΑΙ ΕΝΤΙΜΟΥΣ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ.

Ο αδερφός μου και συνεργάτης σου μια ζωή, που δεν αντεξε σήμερα να σε χαιρετίσει, αλλά κι εγώ που το τολμώ, είχαμε αυτήν την ευλογία της αδερφικής φιλίας σου. Της γνήσιας, της αληθινής, χωρίς προαπαιτούμενα κι εκπτώσεις συναισθημάτων. Συγχώρεσέ με λοιπον, που είναι λίγα και πεζά τα λόγια μου, γιατί η πίκρα θολώνει τα περίτεχνα...

Ο αθλητικός κόσμος, ο εμπορικός κι ο αυτοδιοικητικός κόσμος του τόπου, υποκλίνεται σήμερα Μιχάλη μου, μπροστά στον καλό άνθρωπο, τον συνετό πολίτη, τον αγνό πατριώτη, τον αναντικατάστατο φίλο.

Η Λουκία μας, τα παλικάρια σου, ο Μανώλης, οι δικοί σου άνθρωποι, συγγενείς και φίλοι θα κρατήσουμε τη μνήμη σου ζωντανή, με την ελπίδα πάντα να ξανανταμώσουμε. Αθάνατος θα είσαι για μας...».