Θα έχουμε και φέτος τα κλαρίσια συμπύρηνα αν δεν πάρει μέτρα το ΥπΑΑΤ

Μειωμένη σε σχέση με πέρυσι αναμένεται να είναι η φετινή παραγωγή στις πρώιμες ποικιλίες συμπύρηνων ροδακίνων (Κατερίνα έως Α37) από την μέχρι σήμερα εικόνα της παραγωγής, σύμφωνα με το ρεπορτάζ του ΑγροΤύπου.

Η μειωμένη ποσότητα όμως δεν πρόκειται να εμποδίσει να επαναληφθούν τα περσινά προβλήματα στην συγκομιδή αν δεν πάρει μέτρα η ηγεσία του ΥπΑΑΤ για την ομαλή παράδοση των ροδάκινων στα εργοστάσια μεταποίησης.

Όλα ξεκίνησαν με το ρώσικο εμπάργκο και το μπλόκο στις ελληνικές εξαγωγές επιτραπέζιων ροδάκινων στην ρώσικη αγορά (με υπογραφή της τότε ελληνικής κυβέρνησης που δεν ενδιαφέρθηκε για τη ζημιά που προκαλούσε στον αγροτικό τομέα της χώρας). Τότε πολλοί παραγωγοί στράφηκαν στην καλλιέργεια του συμπύρηνου. Σε αυτό βέβαια βοήθησαν και οι βιομηχανίες μεταποίησης που στην ουσία «προώθησαν» με κάθε τρόπο την φύτευση πρώιμων ποικιλιών.

Φτάσαμε στο 2022 που ήταν μια πολύ δύσκολη χρόνια για το συμπύρηνο ροδάκινο. Όπως συμβαίνει τα τελευταία χρόνια οι παραγωγοί παρέδωσαν τα πρώιμα με ανοικτές τιμές. Μια εβδομάδα μόνο κράτησε η ομαλή παράδοση ροδάκινων στα εργοστάσια και μετά άρχισαν οι καθυστερήσεις στις παραλαβές. 

Από την πλευρά τους τα εργοστάσια δήλωναν ότι λόγω έλλειψης εργατών ή αυξημένου κόστους ενέργειας δεν μπορούσαν να απορροφήσουν την παραγωγή από τους συνεταιρισμούς ή τις ομάδες παραγωγών.

Έτσι έγιναν γνωστά τα «κλαρίσια» ροδάκινα. Μιλάμε για ροδάκινα με προβλήματα ποιότητας για τα οποία όμως δεν έχουν καμιά ευθύνη οι παραγωγοί.

Ουσιαστικά τα εργοστάσια κομπόστας παραλάμβαναν τις τρεις από τις επτά ημέρες της εβδομάδας. Αλλά και αυτές τις ημέρες οι ποσότητες ήταν μειωμένες. Αυτό έφερε αύξηση του κόστους συγκομιδής για τους παραγωγούς.

Οι παραγωγοί ήταν αναγκασμένοι να κρατάνε τους εργάτες γης και να τους πληρώνουν για να μην τους χάσουν. Οι κοπές καθυστερούσαν (συγκόμιζαν την ποικιλία Άνδρο και ακόμη παραλάμβαναν Κατερίνα). 

Τα ροδάκινα έμεναν στα δέντρα και μαλάκωναν με αποτέλεσμα να υποβαθμιστεί η ποιότητά τους χωρίς να έχουν ευθύνη οι παραγωγοί. Και βέβαια έφευγαν με μειωμένες τιμές ή για πήγαιναν χυμοποίηση. Όλα αυτά έγιναν πέρσι αλλά όπως όλα δείχνουν επαναληφθούν και φέτος.

Λύση στο εργατικό δεν υπήρξε. Στην Ελλάδα δεν υπάρχει διάλογος μεταξύ της μεταποίησης και των παραγωγών και σε αυτό έχει την ευθύνη το ΥπΑΑΤ.

Στην Ισπανία σε κάθε κλάδο φυτικής παραγωγής πριν από την συγκομιδή θα κάτσουν σε ένα τραπέζι όλοι μαζί - μεταποίηση και παραγωγικοί φορείς - παρουσία του Υπουργού Γεωργίας και θα «ανοίξουν» τα χαρτιά τους. Τι ποσότητες θέλει η μεταποίηση να παραλάβει και πόσο είναι το κόστος καλλιέργειας. Αν οι τιμές παραγωγού είναι κάτω του κόστους καλλιέργειας το κράτος θα πρέπει να βρει τρόπους να αναπληρώσει το εισόδημα των παραγωγών, για να παραμείνει βιώσιμος ο κλάδος. Αυτό δεν γίνεται στην χώρα μας.

Όπως όλα δείχνουν για ακόμη μια χρονιά κάποιοι θα συνεχίσουν να κερδοσκοπούν με τα «κλαρίσια» και οι Έλληνες παραγωγοί θα αναγκαστούν να πουλάνε στο κόστος.

Πηγή