Θραύση έκαναν και φέτος τα πεϊνιρλί στην Καστανιά

Ουρές για την πιο λαχταριστή γεύση του καλοκαιριού
Μπορεί κάθε Δεκαπενταύγουστο η Καστανιά να έχει την τιμητική της λόγω της Κοιμήσεως της Παναγίας και τις εορταστικές εκδηλώσεις που γίνονται στην Παναγία Σουμελά, ωστόσο υπάρχει και ένας άλλος λόγος που πολλοί συμπολίτες μας περιμένουν με ανυπομονησία λίγα μόλις μέτρα μακριά από το κτίριο του Τουριστικού Ομίλου. 

Εκεί βρίσκεται ένας γνήσιος παραδοσιακός φούρνος. Δεν είναι υπερβολή να αναφέρουμε πως δημιουργούνται ουρές στον μικρό ξυλόφουρνο του χωριού για να δοκιμάσουν πρώτοι το ένα και μοναδικό του προϊόν, πεϊνιρλί με κασέρι και φρέσκο βούτυρο.

Πάνω στα πρόχειρα τραπέζια της αυλής με τις μυρωδιές του φρεσκοψημένου ζυμαριού και την πρωινή δροσιά του μεγάλου υψομέτρου στήνουν τη δική τους γιορτή και δίνουν ραντεβού για την επόμενη χρονιά. 

Η πρώτη φορά που άναψε ο φούρνος ήταν το 1930 από τον Αριστείδη Τσαχουρίδη, ο οποίος τροφοδοτούσε το χωριό και τις ταβέρνες της γύρω περιοχής με φρέσκο ψωμί. Περίπου 20 χρόνια αργότερα βγήκε το πρώτο πεϊνιρλί και καθιερώθηκε ως τοπική λιχουδιά.

Στη μεγάλη γιορτή του Δεκαπενταύγουστου οι παλαιότεροι θυμούνται τους Πόντιους λυράρηδες να παίζουν κάτω από το σπίτι του φούρναρη μετά τα μεσάνυχτα για να ξεκινήσει το ψήσιμο. Όσο περνούσαν τα χρόνια και οι μόνιμοι κάτοικοι της Καστανιάς λιγόστευαν σε αριθμούς, το ψωμί καταργήθηκε αλλά το πεϊνιρλί παρέμεινε και απέκτησε φανατικούς φίλους στη Βόρεια Ελλάδα και όχι μόνο.

Ελληνες ομογενείς και τουρίστες από την Αμερική, την Αυστραλία και την Ευρώπη έχουν δοκιμάσει το φημισμένο έδεσμα και έχουν δοθεί κατά καιρούς μεμονωμένες παραγγελίες που φτάνουν σε δεκάδες κομμάτια. «Δεν υπάρχει μυστική συνταγή, η νοστιμιά πηγάζει από τον ξυλόφουρνο», αναφέρει η τέταρτη γενιά φουρνάρηδων.