«Τα πράγματα δεν ήταν τόσο απλά όσο ακούγονται, γιατί πήγα κόντρα στο πατροπαράδοτο ρεύμα και «έμπλεξα με τις λάσπες και με τους χωριάτες» όπως λέγαν. Η επένδυση στο κτήμα στο Γιαννακοχώρι ήταν μία καθοριστική απόφαση για τη ζωή μου. Έγινα αμπελουργός και στον δρόμο προσπάθησα να επηρεάσω και τον τρόπο σκέψης των αμπελουργών του χωριού, ήμουν ο αέρας που τους έδινε αναπνοή. Δεν το είχα ποτέ τεχνοκρατικά σχεδιασμένο, που λένε. Ονειρευόμουν τα μεγάλα ευρωπαϊκά αμπέλια κι έλεγα: «αφού αυτοί το έκαναν, γιατί όχι κι εγώ;» συνήθως έτσι ενεργώ.
Ονειρεύομαι κάτι, οραματίζομαι κάτι, και κάνω ό,τι μπορώ για να γίνει το όνειρο πραγματικότητα. Αν δεν γίνει, χάσαμε. Μετά από τόσα χρόνια, όντως, αισθάνομαι πολυπράγμων. Όμως δεν ήταν περιπέτειες, όνειρα ήταν, οράματα που με έκαναν να δω το κρασί αλλιώς, να προσπαθήσω να καταλάβω τη διπλή του φύση. Γιατί λένε «φυτεύω αμπέλι για το εγγόνι μου;»
Γιατί η θεία κοινωνία είναι κρασί και όχι γάλα ή λάδι; Γιατί ο Διόνυσος έγινε ο 13ος θεός; και πάει λέγοντας. Δεν έχω βρει απαντήσεις που με ησυχάζουν. Βαριέμαι εύκολα με όσα κάνω, όταν τα φτάνω σε κάποιο σημείο ωριμότητας. Με το κρασί δεν βαρέθηκα ποτέ» κατέληξε ο πρώην δήμαρχος της Θεσσαλονίκης.
Γι αυτό είσαι, γιατί σαν Δήμαρχος άστα ....
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι να θυμάσαι οι Πόντιοι σε ανάγκασαν να αλλάξεις γνώμη (μετά τις απαράδεκτες δηλώσεις σου) και να μην ξανά κατέβεις για Δήμαρχος, ενώ λίγες μέρες πριν έλεγες ότι θα κατέβεις.
Επιχειρηματίας σε κλειστό επάγγελμα κι εγώ γίνομαι. Άσε μας ρε μπάρμπα-Γιάννη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπένδυση ....ζωής η Ημαθία, την ώρα που έχει 500 (πεντακόσια) στρέμματα στα Σκόπια. Άσε, μας τα΄παν κι άλλοι....
ΑπάντησηΔιαγραφή