Εορτάστηκε η 108η επέτειος της απελευθερώσεως της Νάουσας

Το Σάββατο 17 Οκτωβρίου το πρωί ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε το θείο λόγο στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Ναούσης με την ευκαρία του εορτασμού της 108ης επετείου της απελευθερώσεως της πόλεως. Στο τέλος τελέστηκε Δοξολογία με την παρουσία των τοπικών πολιτικών και στρατιωτικών αρχών και ακολούθησε τρισάγιο πεσόντων στο ηρώο της πόλεως και κατάθεση στεφάνων. Την Κυβέρνηση εκπροσώπησε o Υφυπουργός Οικονομικών Απόστολος Βεσυρόπουλος, ενώ το Ελληνικό Κοινοβούλιο ο Τάσος Μπαρτζώκας.

Δείτε φωτογραφίες από την 108η επέτειο της απελευθερώσεως της Νάουσας:

Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: Ἡ ἡρωική πόλη τῆς Ναούσης ἑορτάζει σήμερα μία σημαντική ἐπέτειο τῆς λαμπρᾶς ἱστορίας της. Ἑορτάζει τήν ἐπέτειο τῆς ἐκπλη­ρώσεως τῶν προσδοκιῶν τῶν γεν­ναίων κατοίκων της, οἱ ὁποῖοι πρίν ἀπό διακόσια σχεδόν χρόνια εἶχαν ξεσηκωθεῖ γιά νά ἐλευ­θε­ρώσουν τήν πατρίδα τους ἀπό τόν ἀλλόθρησκο δυνάστη. Ἑορτάζει τή θυσία καί τό μαρτύριο τῶν παι­διῶν της, πού χωρίς νά ὑπο­λο­γί­σουν οὔτε τή ζωή οὔτε τόν θά­νατο πρόσφεραν τόν ἑαυτό τους ὡς σπόρο εὐγενῆ γιά νά βλαστήσει ἡ ἐλευθερία τῆς πατρίδας τους, γιά νά μποροῦν νά λατρεύουν ἐλεύ­θερα τόν Χριστό καί νά ὁμιλοῦν χωρίς φόβο τή γλώσσα τῶν πατέ­ρων τους.

Μπορεῖ βεβαίως οἱ περιορισμοί πού ἰσχύουν φέτος γιά τήν ἀπο­φυγή τῆς διαδόσεως τῆς πανδη­μίας τοῦ κορωνοϊοῦ νά μήν μᾶς ἐπιτρέπουν νά ἑορτάσουμε ὅπως κάθε χρόνο τή μεγάλη αὐτή ἡμέρα τῶν ἐλευθερίων τῆς Ναούσης, αὐτό ὅμως δέν μειώνει καθόλου τή σημασία της. Γιατί τό νόημα καί τό περιεχόμενο τῶν ἐθνικῶν ἑορ­τῶν μας δέν ἐξαντλεῖται οὔτε στίς παρελάσεις, οὔτε στίς δοξολογίες, οὔτε στούς λόγους καί τίς κατα­θέσεις στεφάνων.

Ὅλα αὐτά ἔχουν τή σημασία καί τήν ἀξία τους καί πρέπει νά γίνο­νται, ὄχι μόνο γιατί ἀποτελοῦν ἔκφραση τῶν συναισθημάτων μας γιά τό μεγάλο γεγονός τῆς ἀπε­λευθερώσεως τῆς πόλεώς μας ἀπό τούς Τούρκους, ἀλλά καί γιατί ἀποτελοῦν ἔκφραση τῆς τιμῆς καί τοῦ σεβασμοῦ μας πρός ὅλους ἐκεί­νους πού ἀγωνίσθηκαν, πού ἔχυσαν τό αἷμα τους καί θυσιά­σθη­καν, γιά νά ζοῦμε ἐμεῖς ἐλεύ­θεροι.

Ὅμως δέν ἀρκοῦν μόνο αὐτά. Εἶναι ἀνάγκη νά αἰσθανθοῦμε ὅλοι μας τό προσωπικό μας χρέος ἀπέναντι στήν πατρίδα μας καί τήν ἐλευθερία της. Εἶναι ἀνάγκη νά συνειδητοποιήσουμε ὅλοι ὅτι ἔχουμε εὐθύνη ἀπέναντι στούς ἡρωικούς προγόνους μας πού μᾶς χάρισαν τήν ἐλευθερία ἀλλά καί ἀπέναντι στά παιδιά μας, στίς ἐπερχόμενες γενεές, στό μέλλον αὐτοῦ τοῦ αἱματοβαμμένου τόπου. Εἶναι ἀνάγκη νά μελετήσουμε τήν ἱστορία μας καί νά τήν διδάξουμε στούς νεωτέρους. Γιατί ἔθνος χω­ρίς γνώση τῆς ἱστορίας δέν μπορεῖ νά ἐπιβιώσει. Γιατί, ὅταν ὁ κάθε ἕνας δέν αἰσθάνεται τήν προσω­πική του εὐθύνη γιά τό συνολικό καλό, κανένα ἔθνος καί καμία πα­τρίδα δέν μπορεῖ νά προοδεύσει.

Ἄν οἱ πρόγονοί μας δέν θεω­ροῦ­σαν τήν ἀπελευθέρωση τῆς πατρί­δος μας προσωπική τους ὑπόθεση, ἄν ὁ καθένας ἀπό αὐτούς δέν ἔθε­τε τήν ἐλευθερία τῆς πατρίδος πάνω ἀπό κάθε προσωπικό σκοπό ἤ ὄφελος, ἄν δέν τολμοῦσε νά δια­κινδυνεύσει τήν ἄνεσή του, τήν οἰκογένειά του καί τή ζωή του, καί νά ἀγωνισθεῖ γιά τήν ἐλευθερία, ἡ ἱστορία θά ἦταν διαφορετική καί ἡ ἐλευθερία μπορεῖ νά μήν εἶχε ἔρθει στόν μαρτυρικό αὐτό τόπο.

Ὅμως οἱ πατέρες μας τόλμησαν νά προσφέρουν ὅ,τι πολυτιμότερο εἶχε ὁ καθένας τους, τή ζωή τους, καί μέ τή δύναμη τῆς ψυχῆς τους, δύναμη πού ἀντλοῦσαν ἀπό τήν πίστη τους στόν Θεό καί τήν ἀγά­πη τους στήν πατρίδα, ἔκαναν πραγ­ματικότητα τό ὄνειρο πολ­λῶν γενεῶν, ἐλευθερώνοντας τήν πατρίδα μας.

Γι᾽ αὐτό καί τούς τιμοῦμε σήμερα. Γι᾽ αὐτό καί ὑποκλινόμεθα ἐνώ­πιον τοῦ μεγαλείου τῆς ψυχῆς τους καί τῆς δυνάμεως τῆς θελή­σεώς τους. Γι᾽ αὐτό καί ἐκφρά­ζου­με τόν θαυμασμό μας γιά τήν πί­στη τους στόν Θεό καί τήν ἀγάπη τους πρός τήν πατρίδα πού τούς ἱκάνωσαν νά δημιουργήσουν αὐτό τό θαῦμα.

Γι᾽ αὐτό καί ἀποτελοῦν καί πρέ­πει νά ἀποτελοῦν παραδείγματα γενναιότητος καί προσφορᾶς γιά ὅλους μας. Ὄχι γιά νά τούς ἐπαι­νοῦμε καί νά τούς ἐγκωμιάζουμε μόνο κάθε χρόνο αὐτή τήν ἡμέρα, τήν ἡμέρα τῶν ἐλευθερίων τῆς πόλεώς μας, ἀλλά γιά νά βαδί­ζου­με καθημερινά στά ἴχνη τους καί νά διδασκόμεθα ἀπό τή ζωή καί τή θυσία τους.

Ἄς ὑψώσουμε, λοιπόν, σήμερα τή σημαία τοῦ Ἔθνους μας, τή ση­μαία τῆς πατρίδος μας, γιά τήν ὁποία ἀγωνίσθηκαν καί θυσιάσθη­καν οἱ ἡρωικοί πρόγονοί μας, ὄχι μόνο στούς ἱστούς τῶν δημοσίων κτιρίων ἤ τῶν σπιτιῶν μας ἀλλά καί μέσα στήν ψυχή μας, γιά νά μᾶς καθοδηγεῖ στίς ἐπιλογές καί τίς ἀποφάσεις μας.

Ἄς παιανίσουμε τόν Ὕμνο στήν Ἐλευθερία, τόν ἐθνικό μας ὕμνο, ὄχι μόνο καταθέτοντας δάφνινα στε­φάνια στό Ἡρῶο τους ἀλλά καί μέσα στήν καρδιά μας, καί ἄς προσπαθήσουμε νά συντονίσουμε μαζί του τούς παλμούς της.

Ἄς παρελάσουμε μέ τή σκέψη στούς δύσβατους καί τραχεῖς τό­πους ἀπό τούς ὁποίους πέρασε ὁ Ἑλληνικός Στρατός γιά νά φθάσει μέχρις ἐδῶ καί νά ἐλευθερώσει τόν τόπο μας, τήν πόλη μας, τή Μα­κεδονία μας.

Καί ἄς ὑποσχεθοῦμε στούς ἥρωες πού τιμοῦμε ὅτι στή δύ­σκο­λη συγκυρία πού βρίσκεται ἡ πατρίδα μας σήμερα, θά προσπα­θή­σουμε νά φανοῦμε ἀντάξιοί τους, θά προσπαθήσουμε νά κά­νου­με τό χρέος μας μέ τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ καί ὑπό τή σκέπη τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου καί τῶν ἁγίων μας, ὑπό τήν προστασία τῶν ὁποίων ἀγωνίσθηκαν καί ἐκεῖ­νοι γιά νά μᾶς χαρίσουν τήν ἐλευθερία. Ἄλλωστε ἡ πόλη τῆς Ναούσης ἔχει νά καυχᾶται καί γιά τούς ἥρωες τοῦ 1822 ἀλλά καί γιά τούς δύο χιλιάδες περίπου Νεομάρτυρες, οἱ ὁποῖοι κοσμοῦν τό Ἁγιολόγιο τῆς Ἐκκλησίας μας καί εὔχονται γιά τήν ἡρωική αὐτή πόλη μας.