Του πανηγυρικού Αρχιερατικού Εσπερινού χοροστάτησε ο Σεβ. Μητροπολίτης Φιλίππων, Νεαπόλεως και Θάσου κ. Στέφανος, συγχοροστατούντων των Σεβ. Μητροπολιτών Βεροίας κ. Παντελεήμονος, Σταγών και Μετεώρων κ. Θεοκλήτου και του οικείου Ποιμενάρχου, Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πολυανής και Κιλκισίου κ. Εμμανουήλ, πλαισιούμενων από πλειάδα Ιερέων και Διακόνων.
Το θείο λόγο κήρυξε μεστά και θεολογικά ο χοροστατών Μητροπολίτης, αναφερθείς στο Μαρτύριο των Αγίων για την αλήθεια του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.
Της πανηγυρικής πολυαρχιερατικής Θείας Λειτουργίας προέστη ο πολιός Ιεράρχης της Βέροιας, ο οποίος κήρυξε και το θείο λόγο, συλλειτουργούντων των Σεβ. Μητροπολιτών Φιλίππων και Σταγών ενώ στους συνεορταστές Ιεράρχες προστέθηκε και Θεοφ. Επίσκοπος Στοβίων και Τοποτηρητής Στρώμνησας της Αρχιεπισκοπής Αχρίδος κ. Δαβίδ.
Ακολούθησε μεγαλοπρεπής Λιτανεία των Ιερών Εικόνων και του Ιερού Λειψάνου του Πρεσβυτέρου Πέτρου, ενός εκ των εορταζόντων Αγίων στους κεντρικούς δρόμους της πόλεως, συνοδεία σύσσωμου του Ιερού Κλήρου της ακριτικής Μητροπόλεως, της Φιλαρμονικής του Δήμου Κιλκίς, στρατιωτικού αγήματος της 71ης Α/Μ Ταξιαρχίας ο "Πόντος", Σημαιοφόρων της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, Μελών του Ερυθρού Σταυρού, κ.α.
Τελετάρχης των λατρευτικών και εορταστικών εκδηλώσεων ήταν ο Παν. Αρχιμ. π. Ιωακείμ Παπαδόπουλος, Προϊστάμενος του Ιερού Ναού των Πέντεκαιδεκα Ιερομαρτύρων, ο οποίος μαζί με τους συνεφημερίους του π. Πολύκαρπο Κοντοζίδη και π. Στέφανο Μουρατίδη και τους συνεργάτες των, κόπιασαν και μόχθησαν για την άρτια διοργάνωση και της φετινής πανηγύρεως.
Και τις δύο ημέρες ο πιστός Λαός υπερεπλήρωσε τον περικαλλή Ιερό Ναό των Αγίων για να τιμήσει την ιερά τους μνήμη και να καταθέσει την ευγνωμοσύνη του στους άγρυπνους φρουρούς και προστάτες του, και ανάμεσά του το σύνολο των εκπροσώπων της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας του Νομού.
«Οὐ λιμός οὐδέ κίνδυνος, οὐ ζωή οὐδέ θάνατος, τῆς ἀγάπης ἔνδοξοι τοῦ ποιήσαντος, ὑμᾶς χωρίσαι κατίσχυσε».
Ἑορτάζει καί πανηγυρίζει σήμερα ἡ πόλη τοῦ Κιλκίς τούς πολιούχους της, τούς ἁγίους πεντεκαίδεκα μάρτυρες τούς ἐν Τιβεριουπόλει ἀθλήσαντες καί μαρτυρικῶς τελειωθέντες.
Καί μαζί σας, συνεορταστές καί συμπανηγυριστές τῶν ἁγίων μαρτύρων, πού μέ τή χάρη τους φυλάσσουν καί σκέπουν τό Κιλκίς καί τούς εὐσεβεῖς κατοίκους του, ἤρθαμε καί ἐμεῖς ἀπό τήν Ἱερά Μητρόπολη Βεροίας, Ναούσης καί Καμπανίας, ἀνταποκρινόμενοι στήν εὐγενῆ πρόσκληση τοῦ Σεβασμιωτάτου ποιμενάρχου σας, καί ἀγαπητοῦ ἐν Χριστῷ ἀδελφοῦ, Μητροπολίτου Πολυανῆς καί Κιλκισίου κυρίου Ἐμμανουήλ, μέ τόν ὁποῖο συνδεόμεθα πολλές δεκαετίες καί τοῦ ὁποίου τό ἔργο καί τούς κόπους γιά τή διαποίμανση τῆς Ἱερᾶς αὐτῆς Μητροπόλεως παρακολουθοῦμε μέ ἀδελφική ἀγάπη ἀπό τήν ἡμέρα τῆς καταστάσεώς του στόν ἐπισκοπικό θρόνο της.
Mέ αὐτή τήν ἀφορμή μεταφέραμε ἀπό τή Νάουσα καί τήν περίπυστη καί ἱστορική ἱερά εἰκόνα τῆς Παναγίας τῆς Παντανάσσης, προκειμένου νά συνεορτάσει καί αὐτή τήν ἑορτή τῶν πολιούχων σας καί νά λαμπρύνει τήν πανήγυρη.
Ἄλλωστε καί ἡ πανήγυρη τῶν ἁγίων πεντεκαίδεκα μαρτύρων καθιερώθηκε χάρη σέ μία εἰκόνα, στήν εἰκόνα, τήν ὁποία μετέφεραν οἱ πατέρες σας ἀπό τήν Τιβεριούπολη, ἀπό τή Στρώμνιτσα, ὅταν ἀναγκάσθηκαν νά τήν ἐγκαταλείψουν, καθώς, παρότι εἶχε ἀπελευθερωθεῖ δύο φορές ἀπό τόν ἑλληνικό στρατό καί ὑπῆρξε γιά αἰῶνες μία ἀκμάζουσα ἑλληνική πόλη, δέν δόθηκε στήν Ἑλλάδα, ἀλλά παραχωρήθηκε ἀρχικά στή Βουλγαρία καί στή συνέχεια στή Σερβία.
Ἔφεραν, λοιπόν, οἱ πατέρες σας τήν παλαιά εἰκόνα τῶν ἁγίων πεντεκαίδεκα γιά νά τούς ἔχουν προστάτες καί στή νέα τους πατρίδα ἀλλά καί γιά νά ἀποτελεῖ ἡ εἰκόνα αὐτή τεκμήριο τῆς ἑλληνικότητος τῆς Στρώμνιτσας, τεκμήριο τῆς ἑλληνικότητος τῆς Βόρειας Μακεδονίας γιά ὅσους τήν ἀμφισβητοῦν.
Ἔφεραν ὅμως μαζί τους τήν εἰκόνα τῶν ἁγίων μαρτύρων τῆς Τιβεριουπόλεως καί γιά ἕναν ἀκόμη λόγο: γιά νά τούς ὑπενθυμίζει ἀλλά
καί νά ὑπενθυμίζει καί σέ ὅλους μας ὅτι ἡ πίστη στόν Χριστό δέν εἶναι μία εὔκολη ὑπόθεση. Χρειάζεται νά συνοδεύεται ἀπό τήν ἀγάπη μας πρός τόν Χριστό, ὥστε νά μήν λυγίζουμε, νά μήν ὑποχωροῦμε, νά μήν τήν προδίδουμε, ἔστω καί ἐάν κάποιοι μᾶς πιέζουν, μᾶς διώκουν, μᾶς εἰρωνεύονται καί μᾶς χλευάζουν, μᾶς ἀπειλοῦν ἤ προσπαθοῦν μέ ποικίλα μέσα καί τρόπους νά μᾶς παρασύρουν μακριά ἀπό τόν Χριστό.
Καί αὐτά δέν συνέβαιναν μόνο στήν ἐποχή τῶν διωγμῶν, ἀλλά συμβαίνουν σέ κάθε ἐποχή, ὅπως συνέβησαν καί στήν ἐποχή τῶν ἁγίων πεντεκαίδεκα μαρτύρων πού τιμοῦμε σήμερα, καί οἱ ὁποῖοι ἔζησαν καί μαρτύρησαν τόν 4ο αἰώνα, ὅταν ὁ χριστιανισμός εἶχε καθιερωθεῖ πλέον ὡς ἐπίσημη θρησκεία. Καί ὅμως ὑπῆρξαν κάποιοι ἐκείνη τήν ἐποχή, ὑπῆρξε ὁ αὐτοκράτορας Ἰουλιανός, πού θεώρησε ὅτι θά μποροῦσε νά ἐπιβάλλει καί πάλι τήν εἰδωλολατρεία καί νά ἀπαγορεύσει τήν πίστη στόν Χριστό. Γι ̓ αὐτό καί τούς ὁδήγησαν στό μαρτύριο.
Ἡ ἱστορία ὅμως ἐπαναλαμβάνεται, ἀδελφοί μου, γιατί πάντα βρίσκονται κάποιοι πού ἐχθρεύονται τόν Χριστό καί τήν Ἐκκλησία του καί θέλουν νά ἐπιβάλλουν τήν εἰδωλολατρεία, τήν ἀθεΐα, τόν ὑλισμό, τήν ἐλευθεριότητα τῶν ἠθῶν στούς ἀνθρώπους καί νά τούς ἀπομακρύνουν ἀπό τόν Χριστό καί τήν πίστη του.
Αὐτοί θά ὑπάρχουν πάντοτε καί θά διώκουν καί τούς πιστούς καί τήν Ἐκκλησία· ἀλλά ἐμεῖς, τά πιστά τέκνα της, δέν θά πρέπει οὔτε νά ἀνησυχοῦμε οὔτε νά φοβούμεθα. Ἐμεῖς θά πρέπει νά παραμένουμε σταθεροί καί ἀκλόνητοι στήν πίστη καί τήν ἀγάπη μας στόν Χριστό, ὅπως παρέμειναν οἱ ἑορταζόμενοι καί τιμώμενοι ἅγιοι πεντεκαίδεκα μάρτυρες τῆς Τιβεριουπόλεως, οἱ ὁποῖοι ὅσο καί ἄν πιέσθηκαν, ὅσο καί ἄν βασανίσθηκαν, ὅσο καί ἄν ἀπειλήθηκαν, ὅσο καί ἄν κινδύνευσε ἡ ἴδια τους ἡ ζωή, δέν θέλησαν μέ κανένα τρόπο νά ἀρνηθοῦν τήν πίστη τους στόν Χριστό. Δέν θέλησαν νά ζήσουν μακριά ἀπό τόν Χριστό. Δέν θέλησαν νά χωρισθοῦν ἀπό τήν ἀγάπη του. Γι ̓ αὐτούς ἴσχυε ἡ ἀπάντηση τοῦ πρωτοκορυφαίου ἀποστόλου Παύλου στό ἐρώτημα: «τίς ἡμᾶς χωρίσει ἀπό τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ;» Ποιός μπορεῖ νά μᾶς χωρίσει ἀπό τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ; ἡ θλίψη, ἡ στενοχώρια, ὁ διωγμός, ἡ πείνα, ἡ γυμνότης, ὁ κίνδυνος, ἡ μάχαιρα; Κανένα ἀπό αὐτά, καμία δύναμη οὔτε στό παρόν οὔτε στό μέλλον, δέν μπορεῖ νά μᾶς χωρίσει ἀπό τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ.
Καί τό ἀπέδειξαν οἱ ἅγιοι πεντεκαίδεκα μάρτυρες, προτιμώντας τό μαρτύριο γιά τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ, προτιμώντας νά στερηθοῦν τήν πρόσκαιρη ἐπίγεια ζωή τους προκειμένου νά μήν χωρισθοῦν ἀπό τόν Χριστό. Γι ̓ αὐτό καί ἀξιώθηκαν τῆς αἰωνίου ζωῆς. Γι ̓ αὐτό καί τιμῶνται αἰῶνες τώρα καί θά τιμῶνται ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος καί στή γῆ καί στόν οὐρανό, καί ἀπό τή στρατευομένη καί ἀπό τή θριαμβεύουσα Ἐκκλησία, καί θά ἀποτελοῦν πρότυπο ζωῆς καί γιά μᾶς, ἀδελφοί μου, πού τιμοῦμε τή μνήμη τους. Πρότυπο ζωῆς γιά νά παραμένουμε πιστοί στήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ καί νά μήν λιποτακτοῦμε. Πρότυπο ζωῆς, ὥστε νά παραμένουμε σταθεροί στήν πίστη μας χωρίς νά φοβούμεθα ὅσους ἐναντιώνονται σέ αὐτήν καί μᾶς ἀπειλοῦν, ἀλλά καί ὅσους μέ δολίους τρόπους ἐπιδιώκουν νά μᾶς ἀπομακρύνουν ἀπό τόν Χριστό. Πρότυπο ζωῆς, γιά νά βαδίζουμε καί ἐμεῖς στά ἴχνη τους καί νά ἀξιωθοῦμε νά ἀπολαύσουμε τῆς αἰωνίου ζωῆς ἑνωμένοι πάντοτε μέ τόν Χριστό.
Καί εὔχομαι οἱ πρεσβεῖες τῶν πολιούχων ἁγίων σας, τῶν ἁγίων πεντεκαίδεκα μαρτύρων τῶν ἐν Τιβεριουπόλει μαρτυρησάντων, νά σᾶς ἐνισχύουν καί νά μᾶς ἐνισχύουν ὅλους μας στήν προσπάθειά μας νά μείνουμε σταθερά προσηλωμένοι στόν Χριστό, ἀλλά καί τόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη σας, τόν ὁποῖο καί εὐχαριστῶ ἀπό καρδίας γιά τήν ἀδελφική του πρόσκληση, ὥστε νά συνεχίσει νά ποιμαίνει θεοφιλῶς τήν Ἱερά αὐτή Μητρόπολη καί νά ἀγωνίζεται γιά νά εἶστε πάντοτε ἑνωμένοι μέ τόν Χριστό καί νά ζεῖτε μέσα στήν ἀγάπη του, τηρώντας ἀπαραχάρακτη τήν παρακαταθήκη τῆς πίστεως, ὅπως μᾶς τήν κληροδότησαν οἱ πατέρες μας καί ἡ Ἐκκλησία μας.
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχόλια να είναι σύντομα και να χρησιμοποιείτε nickname για τη διευκόλυνση του διαλόγου. Ο «Βεροιώτης» δεν υιοθετεί τις απόψεις των σχολιαστών, οι οποίοι και είναι αποκλειστικά υπεύθυνοι για αυτές.