πατέρα δύο παιδιών. Δείτε φωτογραφίες και την ομιλία του Σεβασμιωτάτου στην Χειροτονία:
Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου στην Χειροτονία :
«Σύ δέ μένε ἐν οἷς ἔμαθες καί ἐπιστώθης … ὅτι ἀπό βρέφους τά ἱερά γράμματα οἶδας».
Μία σύντομη ἀναδρομή στήν κοινή πορεία του μέ τόν μαθητή του ἐπίσκοπο Ἐφέσου Τιμόθεο ἔκανε στό σημερινό ἀποστολικό ἀνάγνωσμα ὁ πρωτοκορυφαῖος ἀπόστολος Παῦλος.
Τόν εἶχε γνωρίσει νεαρό ὁ ἀπόστολος Παῦλος τόν Τιμόθεο καί τόν εἶχε ἐμπιστευθεῖ, παίρνοντάς τον μαζί του στίς περιοδεῖες του. Καί ἐκεῖνος διδασκόταν ἀπό τήν ἀναστροφή τοῦ οὐρανοβάμονος ἀποστόλου, ἀπό τό κήρυγμά του, ἀλλά καί ἀπό τήν ὑπομονή καί τήν πίστη μέ τήν ὁποία ἀντιμετώπιζε ὅλες τίς δυσκολίες τοῦ ἀποστολικοῦ ἔργου.
Καί ὅλα αὐτά τοῦ τά θυμίζει τώρα ὡς στοργικός πνευματικός του πατέρας, γιά νά τόν ἐνθαρρύνει καί νά τόν ἐνισχύσει ὥστε νά σταθεῖ μέ γενναιότητα καί καρτερία ἔναντι ὅλων τῶν δυσκολιῶν πού ἐπρόκειτο νά συναντήσει καί στή δική του ζωή καί διακονία.
Τοῦ ὑπενθυμίζει ὅλα ἐκεῖνα, τά ὁποῖα ἔλεγε καί ὁ ἴδιος ὁ Χριστός στούς μαθητές του, ὅτι δηλαδή ἡ ζωή τοῦ κάθε πιστοῦ ἀκολούθου του εἶναι συνυφασμένη μέ θλίψεις καί ταλαιπωρίες, μέ δυσκολίες καί πόνους, γιατί ὁ πονηρός προσπαθεῖ μέ αὐτό τόν τρόπο νά ἀνακόψει τόν ζῆλο καί νά βλάψει ὅσους ἀγωνίζονται νά ζήσουν τήν ἐν Χριστῷ ζωή, τή ζωή τῆς εὐσεβείας, ἀλλά καί νά ἐμποδίσει τό ἔργο τῆς Ἐκκλησίας καί τῆς σωτηρίας τῶν ἀνθρώπων.
Οἱ νουθεσίες αὐτές τοῦ ἀποστόλου Παύλου δέν ἰσχύουν ὅμως, ἀδελφοί μου, μόνο γιά τόν ἀπόστολο Τιμόθεο. Ἰσχύουν καί ἀπευθύνονται καί σέ μᾶς, πού εἴμασθε τέκνα του πνευματικά, καί πρός κάθε χριστιανό.
Διότι ὅλοι γίναμε μέλη τῆς ἁγίας μας Ἐκκλησίας ἀπό βρέφη μέ τό μυστήριο τοῦ βαπτίσματος καί μεγαλώσαμε καί ἀνατραφήκαμε μέσα στό πνεῦμα καί τήν ἱερά παράδοση τῆς πίστεώς μας. Γι᾽ αὐτό καί ἔχουμε χρέος νά μήν τήν ἀρνούμεθα καί νά μήν τήν ἀπεμπολοῦμε ἀκολουθώντας τίς ἐπιταγές τῆς ἐποχῆς ἤ τῆς μόδας. Ἔχουμε χρέος νά μήν ἀφήνουμε τόν ἑαυτό μας νά παρασυρθεῖ ἀπό τίς σειρῆνες τοῦ κόσμου, ἀπό τίς φωνές τῆς ἀθεΐας καί τῆς ἀπιστίας, ἀπό ἐκείνους πού προσπαθοῦν νά γκρεμίσουν ἀρχές καί ἀξίες στή ζωή μας ἐν ὀνόματι ἑνός κακῶς ἐννοούμενου ἐκσυγχρονισμοῦ, πού, ὅπως διαπιστώνουμε πολλές φορές, ὁδηγεῖ συχνά τούς ἀνθρώπους καί ἰδιαιτέρως τούς νέους στήν ἐξαθλίωση καί στήν καταστροφή.
«Σύ δέ μένε ἐν οἷς ἔμαθες καί ἐπιστώθης … ὅτι ἀπό βρέφους τά ἱερά γράμματα οἶδας».
Τήν προτροπή ὅμως αὐτή τήν ἀπευθύνει σήμερα ἰδιαιτέρως πρός ἐσένα, ὁ ὁποῖος θά λάβεις σέ λίγο τόν πρῶτο βαθμό τῆς ἱερωσύνης, τόν βαθμό τοῦ διακόνου, γιατί καί σύ, ὅπως καί ὁ μαθητής τοῦ ἀποστόλου Παύλου ἀπόστολος Τιμόθεος, «ἀπό βρέφους τά ἱερά γράμματα οἶδας».
Σέ ἀξίωσε ὁ Θεός νά γεννηθεῖς μέσα σέ μία εὐσεβῆ ἱερατική οἰκογένεια· νά μεγαλώσεις μέσα στήν Ἐκκλησία, μέσα στή θεία λειτουργία κοντά στόν γλυκύφθογγο ἱερέα πατέρα σου, τόν μακαριστό πατέρα Ἀντώνιο. Σέ ἀξίωσε νά διδαχθεῖς καί σύ τά ἱερά γράμματα μέσα στή ζωή τῆς Ἐκκλησίας.
Καί σήμερα ὁ Χριστός σέ καλεῖ διά τοῦ ἐπισκόπου σου γιά νά σοῦ ἐμπιστευθεῖ κάτι ἀκόμη περισσότερο καί κάτι ἀκόμη ὑψηλότερο· σέ καλεῖ γιά νά σέ καταστήσει διάκονο τῆς Ἐκκλησίας, διάκονο τῶν μυστηρίων τοῦ Θεοῦ.
Γνωρίζεις πόσο μεγάλη εἶναι αὐτή ἡ τιμή γιά τόν χοϊκό ἄνθρωπο. Γνωρίζεις ἀπό τά προσωπικά σου βιώματα ὅτι ἡ ἱερωσύνη δέν εἶναι μόνο ἕνα χάρισμα τό ὁποῖο μᾶς ἐξασφαλίζει τήν τιμή καί τόν σεβασμό τῶν ἀνθρώπων, ἀλλά εἶναι καί εὐθύνη πού προϋποθέτει κόπο καί προσπάθεια καί ἀγώνα καθημερινό καί συνεχῆ γιά νά φανεῖς ἀντάξιος τῆς τιμῆς πού σοῦ κάνει ὁ Θεός καί τῆς ἐμπιστοσύνης τῆς Ἐκκλησίας· γιά νά διακονεῖς κατά τό δυνατόν «ἀκαταγνώστως καί ἀπροσκόπτως καί ἐν καθαρῷ τῷ μαρτυρίῳ τῆς συνειδήσεως» τά μυστήρια τοῦ Θεοῦ καί τούς ἀνθρώπους· γιά νά ὑπομένεις τίς δυσκολίες καί τούς πειρασμούς καί τίς θλίψεις πού θά συναντᾶς καί σύ, ὅπως καί ὁ ἀπόστολος Παῦλος, στήν ἐκκλησιαστική σου διακονία, ἀλλά καί γιά νά αὐξάνεις μέσα ἀπό αὐτές τή χάρη τοῦ Θεοῦ στή ψυχή σου καί στή διακονία σου.
Ἔχοντας ὑπόψη ὅλα ὅσα διδάχθηκες τόσα χρόνια μέσα στήν Ἐκκλησία καί ὅλα τά βιώματα τῆς ζωῆς σου, ἀγωνίζου καί ἐργάζου πάντοτε γιά νά προοδεύεις πνευματικά καί νά διακονεῖς τήν Ἐκκλησία μέ συναίσθηση τῆς εὐθύνης σου καί μέ φόβο Θεοῦ, ἀλλά καί μέ τή βεβαιότητα ὅτι θά σέ συνοδεύουν πάντοτε οἱ εὐχές καί τοῦ Ἐπισκόπου σου καί τοῦ πνευματικοῦ σου πατρός καί ὅλων τῶν κληρικῶν πού συμπροσεύχονται σήμερα στή χειροτονία σου, ἀλλά καί ὅλων τῶν πατέρων τῆς Ἱερᾶς μας Μητροπόλεως, καί βεβαίως τοῦ μακαριστοῦ ἱερέως πατέρα σου, τοῦ ὁποίου ἡ ψυχή ἀοράτως παρίσταται σήμερα στή χαρά τῆς χειροτονίας σου.
Καί εὔχομαι καί ἐλπίζω ὅτι μέ τίς εὐχές ὅλων μας ἀλλά καί μέ τή βοήθεια καί τή συμπαράσταση τῆς εὐλαβοῦς συζύγου σου καί τῆς οἰκογενείας σου θά προάγεσαι πνευματικά καί θά πληροφορεῖς τή διακονία σου μέ τήν ταπείνωση, τήν ὑπακοή, τήν προθυμία, τήν εὐλάβεια καί τήν καθαρότητα τῆς ζωῆς σου, εὐαρεστώντας τόν Θεό καί ἀποδεικνυόμενος ἀντάξιος τοῦ χαρίσματος πού σοῦ προσφέρει ἡ ἀγάπη του, ὥστε νά ἀξιωθεῖς, ὅταν θά ἔρθει ἡ κατάλληλη στιγμή καί τοῦ δευτέρου βαθμοῦ τῆς ἱερωσύνης.
«Σύ δέ μένε ἐν οἷς ἔμαθες καί ἐπιστώθης … ὅτι ἀπό βρέφους τά ἱερά γράμματα οἶδας».
Μία σύντομη ἀναδρομή στήν κοινή πορεία του μέ τόν μαθητή του ἐπίσκοπο Ἐφέσου Τιμόθεο ἔκανε στό σημερινό ἀποστολικό ἀνάγνωσμα ὁ πρωτοκορυφαῖος ἀπόστολος Παῦλος.
Τόν εἶχε γνωρίσει νεαρό ὁ ἀπόστολος Παῦλος τόν Τιμόθεο καί τόν εἶχε ἐμπιστευθεῖ, παίρνοντάς τον μαζί του στίς περιοδεῖες του. Καί ἐκεῖνος διδασκόταν ἀπό τήν ἀναστροφή τοῦ οὐρανοβάμονος ἀποστόλου, ἀπό τό κήρυγμά του, ἀλλά καί ἀπό τήν ὑπομονή καί τήν πίστη μέ τήν ὁποία ἀντιμετώπιζε ὅλες τίς δυσκολίες τοῦ ἀποστολικοῦ ἔργου.
Καί ὅλα αὐτά τοῦ τά θυμίζει τώρα ὡς στοργικός πνευματικός του πατέρας, γιά νά τόν ἐνθαρρύνει καί νά τόν ἐνισχύσει ὥστε νά σταθεῖ μέ γενναιότητα καί καρτερία ἔναντι ὅλων τῶν δυσκολιῶν πού ἐπρόκειτο νά συναντήσει καί στή δική του ζωή καί διακονία.
Τοῦ ὑπενθυμίζει ὅλα ἐκεῖνα, τά ὁποῖα ἔλεγε καί ὁ ἴδιος ὁ Χριστός στούς μαθητές του, ὅτι δηλαδή ἡ ζωή τοῦ κάθε πιστοῦ ἀκολούθου του εἶναι συνυφασμένη μέ θλίψεις καί ταλαιπωρίες, μέ δυσκολίες καί πόνους, γιατί ὁ πονηρός προσπαθεῖ μέ αὐτό τόν τρόπο νά ἀνακόψει τόν ζῆλο καί νά βλάψει ὅσους ἀγωνίζονται νά ζήσουν τήν ἐν Χριστῷ ζωή, τή ζωή τῆς εὐσεβείας, ἀλλά καί νά ἐμποδίσει τό ἔργο τῆς Ἐκκλησίας καί τῆς σωτηρίας τῶν ἀνθρώπων.
Οἱ νουθεσίες αὐτές τοῦ ἀποστόλου Παύλου δέν ἰσχύουν ὅμως, ἀδελφοί μου, μόνο γιά τόν ἀπόστολο Τιμόθεο. Ἰσχύουν καί ἀπευθύνονται καί σέ μᾶς, πού εἴμασθε τέκνα του πνευματικά, καί πρός κάθε χριστιανό.
Διότι ὅλοι γίναμε μέλη τῆς ἁγίας μας Ἐκκλησίας ἀπό βρέφη μέ τό μυστήριο τοῦ βαπτίσματος καί μεγαλώσαμε καί ἀνατραφήκαμε μέσα στό πνεῦμα καί τήν ἱερά παράδοση τῆς πίστεώς μας. Γι᾽ αὐτό καί ἔχουμε χρέος νά μήν τήν ἀρνούμεθα καί νά μήν τήν ἀπεμπολοῦμε ἀκολουθώντας τίς ἐπιταγές τῆς ἐποχῆς ἤ τῆς μόδας. Ἔχουμε χρέος νά μήν ἀφήνουμε τόν ἑαυτό μας νά παρασυρθεῖ ἀπό τίς σειρῆνες τοῦ κόσμου, ἀπό τίς φωνές τῆς ἀθεΐας καί τῆς ἀπιστίας, ἀπό ἐκείνους πού προσπαθοῦν νά γκρεμίσουν ἀρχές καί ἀξίες στή ζωή μας ἐν ὀνόματι ἑνός κακῶς ἐννοούμενου ἐκσυγχρονισμοῦ, πού, ὅπως διαπιστώνουμε πολλές φορές, ὁδηγεῖ συχνά τούς ἀνθρώπους καί ἰδιαιτέρως τούς νέους στήν ἐξαθλίωση καί στήν καταστροφή.
«Σύ δέ μένε ἐν οἷς ἔμαθες καί ἐπιστώθης … ὅτι ἀπό βρέφους τά ἱερά γράμματα οἶδας».
Τήν προτροπή ὅμως αὐτή τήν ἀπευθύνει σήμερα ἰδιαιτέρως πρός ἐσένα, ὁ ὁποῖος θά λάβεις σέ λίγο τόν πρῶτο βαθμό τῆς ἱερωσύνης, τόν βαθμό τοῦ διακόνου, γιατί καί σύ, ὅπως καί ὁ μαθητής τοῦ ἀποστόλου Παύλου ἀπόστολος Τιμόθεος, «ἀπό βρέφους τά ἱερά γράμματα οἶδας».
Σέ ἀξίωσε ὁ Θεός νά γεννηθεῖς μέσα σέ μία εὐσεβῆ ἱερατική οἰκογένεια· νά μεγαλώσεις μέσα στήν Ἐκκλησία, μέσα στή θεία λειτουργία κοντά στόν γλυκύφθογγο ἱερέα πατέρα σου, τόν μακαριστό πατέρα Ἀντώνιο. Σέ ἀξίωσε νά διδαχθεῖς καί σύ τά ἱερά γράμματα μέσα στή ζωή τῆς Ἐκκλησίας.
Καί σήμερα ὁ Χριστός σέ καλεῖ διά τοῦ ἐπισκόπου σου γιά νά σοῦ ἐμπιστευθεῖ κάτι ἀκόμη περισσότερο καί κάτι ἀκόμη ὑψηλότερο· σέ καλεῖ γιά νά σέ καταστήσει διάκονο τῆς Ἐκκλησίας, διάκονο τῶν μυστηρίων τοῦ Θεοῦ.
Γνωρίζεις πόσο μεγάλη εἶναι αὐτή ἡ τιμή γιά τόν χοϊκό ἄνθρωπο. Γνωρίζεις ἀπό τά προσωπικά σου βιώματα ὅτι ἡ ἱερωσύνη δέν εἶναι μόνο ἕνα χάρισμα τό ὁποῖο μᾶς ἐξασφαλίζει τήν τιμή καί τόν σεβασμό τῶν ἀνθρώπων, ἀλλά εἶναι καί εὐθύνη πού προϋποθέτει κόπο καί προσπάθεια καί ἀγώνα καθημερινό καί συνεχῆ γιά νά φανεῖς ἀντάξιος τῆς τιμῆς πού σοῦ κάνει ὁ Θεός καί τῆς ἐμπιστοσύνης τῆς Ἐκκλησίας· γιά νά διακονεῖς κατά τό δυνατόν «ἀκαταγνώστως καί ἀπροσκόπτως καί ἐν καθαρῷ τῷ μαρτυρίῳ τῆς συνειδήσεως» τά μυστήρια τοῦ Θεοῦ καί τούς ἀνθρώπους· γιά νά ὑπομένεις τίς δυσκολίες καί τούς πειρασμούς καί τίς θλίψεις πού θά συναντᾶς καί σύ, ὅπως καί ὁ ἀπόστολος Παῦλος, στήν ἐκκλησιαστική σου διακονία, ἀλλά καί γιά νά αὐξάνεις μέσα ἀπό αὐτές τή χάρη τοῦ Θεοῦ στή ψυχή σου καί στή διακονία σου.
Ἔχοντας ὑπόψη ὅλα ὅσα διδάχθηκες τόσα χρόνια μέσα στήν Ἐκκλησία καί ὅλα τά βιώματα τῆς ζωῆς σου, ἀγωνίζου καί ἐργάζου πάντοτε γιά νά προοδεύεις πνευματικά καί νά διακονεῖς τήν Ἐκκλησία μέ συναίσθηση τῆς εὐθύνης σου καί μέ φόβο Θεοῦ, ἀλλά καί μέ τή βεβαιότητα ὅτι θά σέ συνοδεύουν πάντοτε οἱ εὐχές καί τοῦ Ἐπισκόπου σου καί τοῦ πνευματικοῦ σου πατρός καί ὅλων τῶν κληρικῶν πού συμπροσεύχονται σήμερα στή χειροτονία σου, ἀλλά καί ὅλων τῶν πατέρων τῆς Ἱερᾶς μας Μητροπόλεως, καί βεβαίως τοῦ μακαριστοῦ ἱερέως πατέρα σου, τοῦ ὁποίου ἡ ψυχή ἀοράτως παρίσταται σήμερα στή χαρά τῆς χειροτονίας σου.
Καί εὔχομαι καί ἐλπίζω ὅτι μέ τίς εὐχές ὅλων μας ἀλλά καί μέ τή βοήθεια καί τή συμπαράσταση τῆς εὐλαβοῦς συζύγου σου καί τῆς οἰκογενείας σου θά προάγεσαι πνευματικά καί θά πληροφορεῖς τή διακονία σου μέ τήν ταπείνωση, τήν ὑπακοή, τήν προθυμία, τήν εὐλάβεια καί τήν καθαρότητα τῆς ζωῆς σου, εὐαρεστώντας τόν Θεό καί ἀποδεικνυόμενος ἀντάξιος τοῦ χαρίσματος πού σοῦ προσφέρει ἡ ἀγάπη του, ὥστε νά ἀξιωθεῖς, ὅταν θά ἔρθει ἡ κατάλληλη στιγμή καί τοῦ δευτέρου βαθμοῦ τῆς ἱερωσύνης.
