Τι συνδέει την απαγωγή του επιχειρηματία Κώστα Λεμπιδάκη, την δολοφονία του άτυχου 11χρονου Μάριου στο Μενίδι από αδέσποτη σφαίρα και την πρόσφατη δολοφονία του δικηγόρου Μιχάλη Ζαφειρόπουλου; Η απάντηση είναι: Το ίδιο νήμα. Το νήμα της βαρειάς παραβατικότητας, της καθ΄ υποτροπήν εγκληματικότητας
και της οργανωμένης εγκληματικής δραστηριότητας. Τρία στοιχεία συνθέτουν τη βαρειά εγκληματικότητα στην εποχή μας, σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις.
Το πρώτο αφορά στην έγκληματικη- “επαγγελματική” ταυτότητα των δραστών. Η συντριπτική πλειοψηφία των μελών των οργανωμένων εγκληματικών οργανώσεων είναι οι “συνήθεις ύποπτοι”. Δηλαδή, άτομα που συστηματικά ασκούνται στην εγκληματική δραστηριότητα μπαινοβγαίνοντας στις φυλακές και κάθε φορά γίνονται ακομα πιο αδίστακτοι εγκληματίες. Όλες οι οργανωμένες εγκληματικές ομάδες αποτελούνται απο άτομα, με ποινικό παρελθόν που κάθε φορά γίνεται βαρύτερο.
Το πρόσφατο παράδειγμα της απαγωγής του κ. Λεμπιδακη είναι χαρακτηριστικό.Οι πέντε από τους επτά κατηγορηθέντες ήταν άτομα με ποινικό παρελθόν και εγκληματική δραστηριότητα. Δεν ηταν δηλαδή κάποιοι απλοί πολίτες που ξύπνησαν ενα πρωί και αποφάσισαν να οργανώσουν ένα τεράστιας έκτασης εγκληματικό επιχειρησιακό σχέδιο.
Το δεύτερο στοιχείο σχετίζεται με την εθνική ταυτότητα των μελών των οργανωμένων εγκληματικών ομάδων… Η σύνθεση είναι μικτή, αποτελούμενη από Έλληνες και αλλοδαπούς!
Το έγκλημα ειναι διεθνικό. Ειναι προϊόν του ανοικτού κόσμου που ζούμε. Συνεπώς η συζήτηση κάθε φορά για το ποιοι ειναι πιο εγκληματογόνοι δηλαδή οι Έλληνες ή οι αλλοδαποί είναι άσκοπη.
Το τρίτο στοιχείο σχετίζεται με τον τρόπο οργάνωσης των ομάδων
Το έγκλημα εχει πάρει χαρακτηριστικά οργανωμένης επιχείρησης, με εξάπλωση στον οικονομικό-επιχειρηματικό τομέα, με διακίνηση μεγάλων χρηματικών ποσών και υψηλές τεχνολογικές- εξοπλιστικές δυνατότητες.
Ωστόσο υπάρχει ένα τελευταίο κρισιμότατο στοιχείο. Σχετίζεται με την κοινωνική έκταση και τις συνέπειες του προβλήματος!
Αυτή είναι η πρώτη απάντηση στο ερώτημα τι συνδέει την δολοφονία ενος αθώου αγοριού στο Μενίδι με την απαγωγή επιχειρηματία και την δολοφονία ενός επιστήμονα την ώρα της εργασίας του. Δηλαδή, η προστασία της ανθρώπινης ζωής,της περιουσίας και των δικαιωμάτων είναι ζητήματα που αφορούν ΟΛΟΥΣ, ανεξαιρέτως κοινωνικής και οικονομικής θέσης.
Εδώ ακριβώς αναζητείται ο ρόλος της πολιτικής. Συνηθίζεται εδώ και πολλές δεκαετίες, όταν συμβαίνει ένα βαρύ εγκληματικό γεγονός να αλληλοεκτοξεύονται κατηγορίες από τις πολιτικές δυνάμεις, να καλλιεργούνται και διαδίδονται ο πιο απίθανες θεωρίες συνομωσίας, να αποπαροσανατολίζεται η κοινή γνώμη με τελική κατάληξη να διαχέεται αίσθημα ανημπόριας και ανασφάλειας. Δυστυχώς φαντάζουμε αμετανόητα αδιόρθωτοι.
Ο πρώτος όρος για αποτελεσματική αντιμετώπιση και ξερίζωμα της βαρειάς οργανωμένης εγκληματικότητας είναι η επαγγελματική επάρκεια των υπηρεσιών καταπολέμησης του εγκλήματος.
Απαιτουνται ριζικές αλλαγές στη λειτουργία των Σωμάτων Ασφαλείας και αφορούν στον τρόπο οργάνωσης και δομή των υπηρεσιών, την διαρκή εκπαίδευση και χρήση των νέων τεχνολογιών, την αλλαγή στον τρόπο διαχείρισης και αξιολόγησης του προσωπικού. Πρωτίστως όμως αφορά την κατάργηση του αναχρονιστικού και επιβλαβούς συστήματος κρίσης των αξιωματικών που οδηγεί εκατοντάδες ικανούς, νέους επιχειρησιακούς ηγέτες, σε αποστρατεία και αχρησία.
Σύγχρονος επαγγελματισμος σημαίνει μετρήσιμα αποτέλεσματα, με μονιμο μέλημα της πολιτικής και φυσικής ηγεσίας τη διαρκή ΕΠΑΓΡΥΠΝΗΣΗ. Με πανομοιότυπο τρόπο, εδώ και σε άλλες χώρες, συντελούνται και επαναλαμβάνονται τραγικά γεγονότα εξ αιτίας της καθημερινότητας, του εφησυχασμού και της έλλειψης ισχυρών αντανακλαστικών.
Ο εφησυχασμός ειναι αντιεπαγγελματικός. Σκοτώνει!
Ο δεύτερος όρος ανάγεται στη λειτουργία του σωφρονιστικού συστηματος όπου δεκαετίες τώρα υπάρχει μια «μαύρη τρύπα». Το σύστημα δεν σωφρονίζει αλλά εγκληματοποιεί.
Η κρίση διόγκωσε την ήδη προβληματική κατάσταση! Εν όψει της ψήφισης του προϋπολογισμού να δοθεί το 2018 ποσό που θα καλύψει τις ανάγκες σε προσωπικό και βελτίωση των υποδομών. Εδώ θα φανεί ποιοι πραγματικά νοιάζονται για την αντιμετώπιση της εγκληματικότητας και για την προστασία των ανθρώπινων δικαιωμάτων στις φυλακές…
και της οργανωμένης εγκληματικής δραστηριότητας. Τρία στοιχεία συνθέτουν τη βαρειά εγκληματικότητα στην εποχή μας, σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις.
Το πρώτο αφορά στην έγκληματικη- “επαγγελματική” ταυτότητα των δραστών. Η συντριπτική πλειοψηφία των μελών των οργανωμένων εγκληματικών οργανώσεων είναι οι “συνήθεις ύποπτοι”. Δηλαδή, άτομα που συστηματικά ασκούνται στην εγκληματική δραστηριότητα μπαινοβγαίνοντας στις φυλακές και κάθε φορά γίνονται ακομα πιο αδίστακτοι εγκληματίες. Όλες οι οργανωμένες εγκληματικές ομάδες αποτελούνται απο άτομα, με ποινικό παρελθόν που κάθε φορά γίνεται βαρύτερο.
Το πρόσφατο παράδειγμα της απαγωγής του κ. Λεμπιδακη είναι χαρακτηριστικό.Οι πέντε από τους επτά κατηγορηθέντες ήταν άτομα με ποινικό παρελθόν και εγκληματική δραστηριότητα. Δεν ηταν δηλαδή κάποιοι απλοί πολίτες που ξύπνησαν ενα πρωί και αποφάσισαν να οργανώσουν ένα τεράστιας έκτασης εγκληματικό επιχειρησιακό σχέδιο.
Το δεύτερο στοιχείο σχετίζεται με την εθνική ταυτότητα των μελών των οργανωμένων εγκληματικών ομάδων… Η σύνθεση είναι μικτή, αποτελούμενη από Έλληνες και αλλοδαπούς!
Το έγκλημα ειναι διεθνικό. Ειναι προϊόν του ανοικτού κόσμου που ζούμε. Συνεπώς η συζήτηση κάθε φορά για το ποιοι ειναι πιο εγκληματογόνοι δηλαδή οι Έλληνες ή οι αλλοδαποί είναι άσκοπη.
Το τρίτο στοιχείο σχετίζεται με τον τρόπο οργάνωσης των ομάδων
Το έγκλημα εχει πάρει χαρακτηριστικά οργανωμένης επιχείρησης, με εξάπλωση στον οικονομικό-επιχειρηματικό τομέα, με διακίνηση μεγάλων χρηματικών ποσών και υψηλές τεχνολογικές- εξοπλιστικές δυνατότητες.
Ωστόσο υπάρχει ένα τελευταίο κρισιμότατο στοιχείο. Σχετίζεται με την κοινωνική έκταση και τις συνέπειες του προβλήματος!
Αυτή είναι η πρώτη απάντηση στο ερώτημα τι συνδέει την δολοφονία ενος αθώου αγοριού στο Μενίδι με την απαγωγή επιχειρηματία και την δολοφονία ενός επιστήμονα την ώρα της εργασίας του. Δηλαδή, η προστασία της ανθρώπινης ζωής,της περιουσίας και των δικαιωμάτων είναι ζητήματα που αφορούν ΟΛΟΥΣ, ανεξαιρέτως κοινωνικής και οικονομικής θέσης.
Εδώ ακριβώς αναζητείται ο ρόλος της πολιτικής. Συνηθίζεται εδώ και πολλές δεκαετίες, όταν συμβαίνει ένα βαρύ εγκληματικό γεγονός να αλληλοεκτοξεύονται κατηγορίες από τις πολιτικές δυνάμεις, να καλλιεργούνται και διαδίδονται ο πιο απίθανες θεωρίες συνομωσίας, να αποπαροσανατολίζεται η κοινή γνώμη με τελική κατάληξη να διαχέεται αίσθημα ανημπόριας και ανασφάλειας. Δυστυχώς φαντάζουμε αμετανόητα αδιόρθωτοι.
Ο πρώτος όρος για αποτελεσματική αντιμετώπιση και ξερίζωμα της βαρειάς οργανωμένης εγκληματικότητας είναι η επαγγελματική επάρκεια των υπηρεσιών καταπολέμησης του εγκλήματος.
Απαιτουνται ριζικές αλλαγές στη λειτουργία των Σωμάτων Ασφαλείας και αφορούν στον τρόπο οργάνωσης και δομή των υπηρεσιών, την διαρκή εκπαίδευση και χρήση των νέων τεχνολογιών, την αλλαγή στον τρόπο διαχείρισης και αξιολόγησης του προσωπικού. Πρωτίστως όμως αφορά την κατάργηση του αναχρονιστικού και επιβλαβούς συστήματος κρίσης των αξιωματικών που οδηγεί εκατοντάδες ικανούς, νέους επιχειρησιακούς ηγέτες, σε αποστρατεία και αχρησία.
Σύγχρονος επαγγελματισμος σημαίνει μετρήσιμα αποτέλεσματα, με μονιμο μέλημα της πολιτικής και φυσικής ηγεσίας τη διαρκή ΕΠΑΓΡΥΠΝΗΣΗ. Με πανομοιότυπο τρόπο, εδώ και σε άλλες χώρες, συντελούνται και επαναλαμβάνονται τραγικά γεγονότα εξ αιτίας της καθημερινότητας, του εφησυχασμού και της έλλειψης ισχυρών αντανακλαστικών.
Ο εφησυχασμός ειναι αντιεπαγγελματικός. Σκοτώνει!
Ο δεύτερος όρος ανάγεται στη λειτουργία του σωφρονιστικού συστηματος όπου δεκαετίες τώρα υπάρχει μια «μαύρη τρύπα». Το σύστημα δεν σωφρονίζει αλλά εγκληματοποιεί.
Η κρίση διόγκωσε την ήδη προβληματική κατάσταση! Εν όψει της ψήφισης του προϋπολογισμού να δοθεί το 2018 ποσό που θα καλύψει τις ανάγκες σε προσωπικό και βελτίωση των υποδομών. Εδώ θα φανεί ποιοι πραγματικά νοιάζονται για την αντιμετώπιση της εγκληματικότητας και για την προστασία των ανθρώπινων δικαιωμάτων στις φυλακές…
Δεν λύνεται το πρόβλημα με τη χύδην σώρευση ανθρωπίνων ψυχών στις φυλακές. Ούτε όμως με γενικές ρυθμίσεις αποσυμφόρησης.
Και η μια και η άλλη πρακτική οδηγούν στα ίδια αδιέξοδα. Είναι χρήσιμη και σκόπιμη, για λόγους σωφρονιστικούς και αντιμετώπισης της εγκληματικότητας, η εφαρμογή εναλλακτικών ποινών για μετάβαση απο το καθεστώς του περιορισμού της ελευθερίας σε μια σειρά υποχρεωτικών καθηκόντων υπό την επίβλεψη των αρχών. Τι απογίνεται αραγε ο ποινικός κρατούμενος που απελευθερώνεται πρόωρα;
Ποιοι μηχανισμοί βοηθούν τους ανθρώπους αυτούς στην προσαρμογή σε μια νεα ζωή; Γι΄αυτό μετά από λίγο χρονικό διάστημα η μεγάλη πλειοψηφία καταφεύγει και πάλι στο βαρύ έγκλημα.
Υπάρχουν παραδείγματα χωρών με παράδοση στη σωφρονιστική πολιτική και ταυτόχρονα στον σεβασμό των δικαιωμάτων του ανθρώπου.
Ο τρίτος όρος σχετίζεται με την μεταχείριση αλλοδαπών που συστηματικά ασκούνται σε βαρειες εγκληματικές πράξεις ανάγοντας τη δράση τους σε άσκηση επαγγέλματος. Ειναι τα μέλη τωνοργανώσεων που καταδικάζονται για ανθρωποκτονίες, βαρειές σωματικές βλάβες, ληστείες, εκβιάσεις κλπ. Και υποτροπιάζουν. Ποια ειναι η κοινωνική πορεία ενός αλλοδαπού, υπότροπου, με καταδίκες, την επόμενη μέρα της αποφυλάκισης του; Στις περισσότερες των περιπτώσεων η οικογένεια του δεν κατοικεί στην Ελλάδα.
Δυστυχως καταφεύγει στην αγκαλιά των δικτύων που τον ανέθρεψαν εγκληματικά και ξαναρχίζει ακόμη πιο σκληρή δράση! Πρέπει να απευλαύνονται!
Αποτελεί υποχρέωση της χώρας προέλευσης η επιτήρησή τους και αποτροπή εκ νέου εισόδου στην Ελλάδα. Οι συμφωνίες μεταξύ των χωρών περιέχουν δικαιώματα αλλά και υποχρεώσεις που αναλαμβάνονται για να τηρούνται με πρόβλεψη κυρώσεων.
Ο τέταρτος όρος συνίσταται στην προληπτική λειτουργία του οργανωμένου κράτους και την ικανότητα αποτροπής. Η προστασία των συνόρων είναι βασική προϋπόθεση για μια ασφαλή χώρα. Δεν αναφέρομαι στη λεγόμενη φύλαξη των συνόρων που δημιουργεί σύγχυση και πολλά ερωτηματικά.
Αναφέρομαι στον έλεγχο των συνόρων που σημαίνει ότι οποιος εισέρχεται η επιθυμεί να εισέλθει στη χώρα απο οποιοδήποτε σημείο, νομοθετημένο η μη, υπόκειται σε έλεγχο και έχει μεταχείριση σύμφωνα με το νόμο και το διεθνές δίκαιο.
Αν ασκείται ο έλεγχος επιτυγχάνουμε διπλό στόχο:Την εσωτερική ασφάλεια και ταυτόχρονα την προστασία της ζωής χιλιάδων παιδιών και οικογενειών απο τα απάνθρωπα δουλεμπορικά δίκτυα της διεθνικής μαφίας.
Στοιχείο επιτυχούς αποτροπής αποτελεί η οργανωμένη λειτουργία των υπηρεσιών πληροφοριών, η μόνιμη συνεργασία με τους ευρωπαϊκούς θεσμούς και τις χώρες κλειδιά με αρνητικές παραδόσεις στο οργανωμένο έγκλημα.
Η ασφάλεια είναι καθολικό ανθρώπινο δικαίωμα.
Δημοκρατία χωρίς ασφάλεια πολιτών αυτοκαταλύεται ή εκτρέπεται.
Συνεπώς η ασφάλεια δεν είναι πεδίο πολιτικής αντιπαράθεσης στο δημοκρατικό τόξο.
Δεν υπάρχουν σκοπιμότητες και πολιτικά παιγνίδια.
Η χώρα έχει μείνει πολύ πίσω και το βαρύ έγκλημα έχει πάει πολύ μπροστά. Εάν δεν αντιδράσουμε σοβαρά, πολιτικά, με το μυαλό μόνο στην πατρίδα και τη δημοκρατία, υπονομεύονται και τα δύο.
