Είμαστε αντιμέτωποι με «προτάσεις» που μετουσιώνονται σε αποφάσεις, που εντείνουν την ύφεση, αυξάνουν την ανεργία, η οποία βρίσκεται ήδη σε πολύ υψηλά επίπεδα, ρίχνοντας για μια ακόμη φορά στις πλάτες των εργαζομένων νέα δυσβάστακτα βάρη, την ώρα που η οικονομική και πολιτική ελίτ, η οποία έμαθε να στηρίζεται στην κατασπατάληση των δημοσίων πόρων παραμένει για πολλοστή φορά αλώβητη και κερδισμένη.
Επιπλέον, οι εκτεταμένες απορρυθμιστικές παρεμβάσεις της τελευταίας πενταετίας στο προστατευτικό πλαίσιο της εργατικής νομοθεσίας τόσο σε συλλογικό όσο και σε ατομικό επίπεδο, έχουν οδηγήσει αποδεδειγμένα σε αύξηση της εργοδοτικής παραβατικότητας με δραματικές επιπτώσεις στους όρους αμοιβής και εργασίας των εργαζομένων. Ταυτόχρονα, πέραν των σταθερά υψηλών ποσοστών αδήλωτης εργασίας, η μερικώς ή ψευδώς δηλωμένη εργασία έχει πλέον λάβει εκρηκτικές διαστάσεις με ολέθριες συνέπειες για την απόδοση των οφειλόμενων εισφορών προς τους Φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης και Ασφάλειας.
Δυστυχώς αυτή η κατάσταση αυθαιρεσίας λαμβάνει στοιχεία «κανονικότητας», λαμβάνοντας υπόψη και την αδυναμία των ελεγκτικών μηχανισμών, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του στελεχιακού τους δυναμικού, να ανταποκριθούν σε ένα δυσχερέστατο ελεγκτικό έργο που παρέχεται σε συνθήκες υποστελέχωσης και έλλειψης της αναγκαίας υλικοτεχνικής υποδομής.
ΔΙΑΔΗΛΩΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:
ü Άμεση κατάργηση του συνόλου των αντιεργατικών μνημονιακών διατάξεων που οδήγησαν στο στραγγαλισμό των συλλογικών εργατικών δικαιωμάτων και εγγυήσεων.
ü Σεβασμό στους δημοκρατικού θεσμούς και διαδικασίες – Καμία παρέμβαση στο ισχύον πλαίσιο για τις Ομαδικές απολύσεις , καμία παρέμβαση στην αποτελεσματική άσκηση των δημοκρατικών και κοινωνικών δικαιωμάτων και στο ισχύων πλαίσιο για την ελεύθερη συνδικαλιστική δράση και την απαγόρευση του lock out (ανταπεργία) των εργοδοτών.
ü Σεβασμό στα συνδικάτα μας, ως έναν από τους βασικούς πυλώνεςτου δημοκρατικού μας πολιτεύματος. Ο σεβασμός στους δημοκρατικούς θεσμούς και διαδικασίες οφείλει να είναι διαρκής, έμπρακτος και απαρέγκλιτος, σε πείσμα όλων των παρεμβάσεων ακόμη και στην καρδιά της έννοιας της συλλογικής εκπροσώπησης και αυτονομίας. Κάθε προσπάθεια υπονόμευσης της ανεξαρτησίας και της αυτονομίας των συνδικαλιστικών μας οργανώσεων, κάθε επιδίωξη χειραγώγησής τους, θα βρίσκει σύσσωμο το συνδικαλιστικό κίνημα απέναντι.
ü Άμεση κατάργηση της εμπλοκής της κρατικής εξουσίας στον προσδιορισμό του κατώτατου μισθού και ημερομισθίου. Αποκατάσταση της διαδικασίας, του περιεχομένου και της καθολικότητας ισχύος του συνόλου των όρων (μισθολογικών και λοιπών) της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας και άμεση επαναφορά σε σταθερές βάσεις των πυλώνων του συλλογικού εργατικού δικαίου για την επεκτασιμότητα των συλλογικών συμβάσεων και τη μετενέργεια του συνόλου των όρων τους.
ü Επείγοντα μέτρα για την προστασία των εργαζομένων από τις απολύσεις και των θέσεων εργασίας πλήρους και σταθερής εργασίας. Αυστηρή προστασία των όρων εργασίας και της απασχόλησης ευάλωτων ομάδων (νέων, γυναικών, εργαζομένων πλησίον της σύνταξης).
ü Αποτροπή των πολιτικών της ύφεσης, της αποβιομηχάνισης, των ιδιωτικοποιήσεων – εκποιήσεων – τεμαχισμού των Δημοσίων Επιχειρήσεων Κοινής Ωφέλειας και των επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας, όπως της αμυντικής βιομηχανίας και των ναυπηγείων. Διατήρηση του δημόσιου χαρακτήρα των οργανισμών και επιχειρήσεων κοινωνικής ωφέλειας και των κοινωνικών αγαθών και υπηρεσιών.
ü Πάταξη της ΑΚΡΙΒΕΙΑΣ και των ΚΑΡΤΕΛ. Μείωση των τιμών και όχι μείωση των μισθών και των συντάξεων.
Να μπει οριστικό τέλος στις πολιτικές φορομπηχικής επιδρομής, συγκαλυμμένης προστασίας των φοροκλεπτών και των μεγαλοφειλετών, εκχώρησης του δημοσίου πλούτου σε πανίσχυρους εγχώριους και διεθνείς ομίλους, πολιτικές δραματικής υποβάθμισης της Υγείας, της Παιδείας, της Πρόνοιας και των Κοινωνικών Υπηρεσιών, πολιτικές βίαιης και αντιδημοκρατικής προσβολής των εργασιακών και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων.
Οι προκλήσεις και τα προβλήματα είναι τεράστια
Γι΄ αυτό η ενότητα όλων των εργαζομένων, η συστράτευση και ο κοινός αγώνας είναι προαπαιτούμενα ώστε να ισχυροποιηθεί η δύναμη μας, στη διεκδίκηση των κοινών μας αιτημάτων, ώστε να επιβάλλουμε λύσεις φιλεργατικές και αναπτυξιακές προς όφελος του λαού και της χώρας.
Τα συνδικάτα, οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι έχουμε μόνο μια επιλογή. Να συνεχίσουμε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ να δίνουμε μάχη για την ανατροπή των Μνημονίων, για την επαναφορά των δημοκρατικών εργασιακών και κοινωνικών μας δικαιωμάτων, που βιαίως μας αφαίρεσαν στο όνομα του δήθεν ανταγωνισμού και του φθηνού εργατικού κόστους.
Δίνουμε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ τη μάχη για να βάλουμε τέλος στις αυταπάτες, στα πειράματα, στην ανεργία, στην φτωχοποίηση.
Σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες δίνουμε αγωνιστικό και δυναμικό παρών στο συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης.
ΣΑΒΒΑΤΟ 10/09/2016
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
ΑΓΑΛΜΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ ΩΡΑ 18:00
