Ένα παραγωγικό σχέδιο ανασυγκρότησης δηλαδή που θα πρέπει να βασιστεί κάπου, κάπου να πατήσει να το πούμε απλά. Αυτή η βάση θα πρέπει να είναι ο τουρισμός και ο πρωτογενής τομέας, η αγροτική παραγωγή. Η χώρα μας έχει τεράστιο πλεονέκτημα στην ποιότητα σε πολλά αγροτικά προϊόντα, τα οποία αποτελούν μεγάλο μέρος των εξαγωγών μας με ότι αυτό συνεπάγεται αν υπολογίσουμε τη σημαντικότητα των εξαγωγών για την ελληνική οικονομία. Η αγροτική παραγωγή και ο αγροτικός κόσμος έχει υποφέρει απίστευτα τα τελευταία χρόνια αντιμετωπίζοντας ένα τεράστιο πρόβλημα ρευστότητας ειδικά για τους μικρούς αγρότες. Η κυβέρνηση με τα μέτρα που ετοιμάζεται να ψηφίσει προφανώς δίνει τη χαριστική βολή στην αγροτική παραγωγή. Οι ασφαλιστικές εισφορές στα ποσοστά του 27%, η φορολογία εισοδήματος στο 29%, οι επιστροφή ΦΠΑ που καθυστερεί, η εισφορά αλληλεγγύης 5% καθώς και τα πολύ ακριβά εφόδια θα είναι το τελειωτικό χτύπημα για τους μικρομεσαίους αγρότες, οι οποίοι είναι μαθηματικά βέβαιο πως δεν θα μπορέσουν να καλλιεργήσουν την επόμενη χρονιά, ειδικά αν συμπεριλάβουμε ότι πρέπει να πληρώσουν 100% προκαταβολή φόρου.
Νομίζω ότι είναι ένα οικονομικό έγκλημα για την ελληνική ύπαιθρο. Αυτά τα χρήματα δεν μπορούν να πληρωθούν από την πλειοψηφία των αγροτών οι οποίοι είναι μικροί και μεσαίοι καλλιεργητές. Η ποιοτική ελληνική παραγωγή κινδυνεύει να εξαφανιστεί από το χάρτη. Είναι αυτοκτονικό την ώρα που συνεχώς μιλάμε για ανάπτυξη να επιβάλλουμε αυτά τα μέτρα για τον πρωτογενή τομέα. Δεν περιγράφεται με λογικούς όρους αυτό το εξωφρενικό χτύπημα στην καρδιά της ελληνικής οικονομίας.
Δεν είναι χτύπημα σε ένα κλάδο. Δεν είναι χτύπημα στους αγρότες. Δεν είναι χτύπημα στην ύπαιθρο και στα χωριά. Είναι χτύπημα σε όλη την ελληνική κοινωνία. Είναι χτύπημα σε όλους μας. Η μείωση της παραγωγής και το ισοζύγιο εισαγωγών – εξαγωγών θα έχει οικονομικές επιπτώσεις σε όλους. Τα αγροτικά προϊόντα θα ακριβύνουν για όλους και ποιότητά τους θα μειωθεί για όλους. Είναι το κόψιμο ενός σημαντικού πυλώνα της ελληνικής οικονομίας. Θα έπρεπε να γίνει ακριβώς το αντίθετο. Είναι η στιγμή να υπάρξει η μεγαλύτερη δυνατή μέριμνα για την αγροτική παραγωγή.
1. Κίνητρα για νέους αγρότες.
2. Χαμηλότερη φορολογία.
3. Πληρωμές επιστροφών στην ώρα τους.
Προτεραιότητα στα επενδυτικά προγράμματα και στη χρηματοδότηση αυτών, ιδιαίτερα σε ότι αφορά ελληνικά προϊόντα που μπορούν να μας προσφέρουν ανταγωνιστικό πλεονέκτημα.
Συνεχής τεχνική υποστήριξη από το κράτος ώστε να επιτευχθεί ανταγωνιστικότητα και φυσικά ο κατάλληλος συνδυασμός.
Φοροελαφρύνσεις και περίοδος χάριτος για επιχειρήσεις με εξαγωγικό χαρακτήρα σε μεγάλο ποσοστό.
Αυτό που χρειάζεται άμεσα είναι να υιοθετήσουμε ως χώρα ένα νέο μοντέλο ανάπτυξης, το οποίο θα στηρίζεται στον πρωτογενή τομέα, θα δώσει αξία σε ελληνικά προϊόντα και θα βοηθήσει ώστε να μπορέσει επιτέλους η χώρα να εξάγει. Το ξένο χρήμα είναι πολύ σημαντικό πλέον για την Ελλάδα, και αυτό δεν μπορεί να προέλθει μόνο από τις εξαγωγές αλλά και από τις νέες επενδύσεις που μπορούν να γίνουν στη χώρα αν δημιουργήσεις το κατάλληλο κλίμα για τον επενδυτή στην αγροτική παραγωγή. Τα ελληνικά αγροτικά προϊόντα είναι το πιο πρόσφορο έδαφος για μία οικονομική επανεκκίνηση. Οι εξαγωγές μπορούν να γίνουν ο κινητήριος μοχλός για την οικονομία μας και η αλήθεια είναι πως οι επιδόσεις μας σε αυτόν τον τομέα δεν είναι και τόσο καλές, χρειάζεται περισσότερη προσπάθεια, περισσότερη στήριξη των εξαγωγικών επιχειρήσεων, με λίγα λόγια να κάνουμε ότι χρειαστεί για να στηρίξουμε αυτές τις αγροτικές επιχειρήσεις που φέρνουν ξένα χρήματα στη χώρα, είναι ίσως ο βασικός μας πυλώνας αλλά και άξονας μας στην κατεύθυνση προς την ανάπτυξη.
